Το διασκεδαστικό και μοντέρνα σχεδιασμένο σπίτι εμπνέει να αλλάξει τα σχέδια

Ήταν στο Wellfleet που ο Malachi Connolly συνειδητοποίησε για πρώτη φορά τις πιθανές επιρροές της αρχιτεκτονικής. Όταν μεγάλωνε, η οικογένειά του περνούσε τα καλοκαίρια σε ένα σπίτι της Ελληνικής Αναγέννησης στην οδό Χόλμπρουκ. Ο πατέρας του, John Connolly, συντάκτης στο MIT Press, μετέτρεψε έναν αχυρώνα στο ακίνητο σε αρχιτεκτονικό πείραμα με τη βοήθεια του Giuseppe Nardoli, ενός Ιταλού αρχιτέκτονα και φίλου.

«Ο πατέρας μου είχε ενδιαφέρον για την πειραματική αρχιτεκτονική και ήταν βουτηγμένος στον μεταμοντερνισμό», λέει ο Connolly. Ο αχυρώνας ήταν εφοδιασμένος με πλαστικούς σωλήνες, οκτώ πόδια σε διάμετρο και προεξείχαν από κάθε επίπεδο, στους οποίους μπορούσε κανείς να καθίσει ή να ξαπλώσει. «Μου άρεσε», λέει η Connolly. “Αυτό ήταν ένα διασκεδαστικό παιδότοπο.” Άλλοι εντυπωσιάστηκαν λιγότερο. «Ήμασταν ο περίγελος της γειτονιάς», λέει.

Ο Connolly ξεκίνησε την καριέρα του ως βιομηχανικός σχεδιαστής, αλλά μπήκε στο μεταπτυχιακό για να σπουδάσει αρχιτεκτονική όταν ήταν 38 ετών, μια μετάβαση που λέει ότι οφείλει τουλάχιστον εν μέρει στα χρόνια του στο Wellfleet. «Ερωτεύτηκα τη μοντέρνα αρχιτεκτονική εδώ», λέει.

Ο Connolly κατέγραψε το έργο των μοντερνιστών του μέσου αιώνα στο εξωτερικό ακρωτήρι σε μια ταινία του 2013, Χτισμένο σε στενό οικόπεδο. Η ταινία εδώ περιγράφει την επιρροή των σύγχρονων ευρωπαίων αρχιτεκτόνων και τις μοναδικές δομές που δημιούργησαν συνδυάζοντας τις αρχές του Bauhaus με στοιχεία της παραδοσιακής παραθαλάσσιας αρχιτεκτονικής της Νέας Αγγλίας.

Ο δημιουργικός εμποτισμός με άλλους αρχιτέκτονες, σχεδιαστές και καλλιτέχνες είναι κεντρικός στη δημιουργική του διαδικασία. «Η ιδέα των αρχιτεκτόνων να μιλούν για τη δουλειά τους ως μελέτη είναι βαρετή για μένα», λέει.

Ο Connolly τώρα διευθύνει το σχεδιαστικό του στούντιο στο Μπρούκλιν, τη Νέα Υόρκη και τη Βοστώνη, αλλά εργάζεται επίσης σε ένα στούντιο στο Wellfleet.

Το έργο του παίρνει στοιχεία από τον μοντερνισμό, αλλά έχει εκλεκτικά ενδιαφέροντα και σκέψεις. Για ένα έργο, οι φωτογραφίες του Ρόμπερτ Ιντιάνα με τα Zeros χρησίμευσαν ως έμπνευση. Ο δρόμος ενός άλλου σπιτιού ήταν εμπνευσμένος από τον πεζόδρομο στο μονοπάτι White Cedar Swamp. Το Hatch House —μια πειραματική συλλογή από μονάδες σε σχήμα κύβου που σχεδιάστηκε από τον Jack Hall το 1960 που βρίσκεται σκαρφαλωμένη στην άκρη ενός κόλπου στο Bound Brook Island του Wellfleet—ήταν μια σημαντική επιρροή. Αυτό το σπίτι είναι πλέον μέρος του Cape Cod Modern House Trust, του οποίου ο Connolly ήταν προηγουμένως πρόεδρος.

Οι εκτεταμένες ανακαινίσεις του στο σπίτι του στο Wellfleet τα τελευταία πέντε χρόνια αποτελούν παράδειγμα της ανοιχτότητάς του σε μια ποικιλία στυλ. Συγκρίνει το σπίτι της εποχής της δεκαετίας του ’70 με μια μούτρα. «Αρχικά, έμοιαζε με κάτι που θα έβλεπες στο δρόμο της επιστροφής από το JFK», λέει. «Πολλά σπίτια στα προάστια είναι αποδυναμωμένες εκδοχές των υψηλών στιγμών της αρχιτεκτονικής», προσθέτει.

Είδε στοιχεία της αρχιτεκτονικής του Prairie στις μαρκίζες του σπιτιού, την πόρτα και την ψηλή τοποθέτηση των παραθύρων, αλλά αυτός δεν ήταν ο Frank Lloyd Wright, λέει. Λέει ότι εκτιμά πολλά από τα ιστορικά σπίτια του Wellfleet. «Και αυτό δεν ήταν ένα από αυτά».

Ένας από τους πρώτους του στόχους ήταν να ανακουφίσει τη βαριά αίσθηση του σπιτιού. Αντικαταστήστε τον έρπητα ζωστήρα με έρπητα ζωστήρα κέδρου. «Η οριζόντια μετάβαση βοήθησε ώστε η ένταση να φαίνεται λιγότερο αλεξίσφαιρη», λέει ο Connolly. “Του έδωσε περισσότερη προσαρμογή και έδωσε την αίσθηση του κουτιού. Είναι ένα χαρακτηριστικό αδυνατίσματος.”

Στο εσωτερικό, ο Connolly αφαίρεσε μερικούς από τους τοίχους και αντικατέστησε τα παράθυρα του κόλπου με μεγάλα έλκηθρα. Ο Connolly λέει ότι η επίτευξη μεγαλύτερων ευκαιριών εργασίας είναι συχνά ένας από τους στόχους του. «Στο κεφάλι υπάρχουν πολλές δομές που μπορεί να είναι πολύ σκοτεινές και στενές», λέει. «Πρέπει να φέρεις μέσα το φως».

Ο Connolly συνδύασε την κουζίνα και την τραπεζαρία, δημιουργώντας έναν χώρο γεμάτο φως αφαιρώντας τους τοίχους των πτερυγίων, διαμορφώνοντας εκ νέου τα ντουλάπια και προσθέτοντας μια κουζίνα με χερσόνησο νεροχύτη και πρόσθετα ντουλάπια.

Μία από τις αγαπημένες του λεπτομέρειες στην κουζίνα είναι το γαλαζοπράσινο laminate top Fenix ​​για τα συρτάρια και τα ντουλάπια. «Είναι απαλό και έχει ωραίο ματ φινίρισμα», λέει, σημειώνοντας ότι θυμάται τα laminate της δεκαετίας του ’50 που συναντάμε συχνά εδώ. “Δεν μου αρέσουν οι κουζίνες με κούπες. Αυτό το κατάστρωμα έχει μια πολύ χαλαρή αίσθηση.”

Για να δημιουργήσετε μια αίσθηση ευρυχωρίας στα υπνοδωμάτια, ακολουθήστε μια αντίθετη στρατηγική. Μετέτρεψε δύο μεγάλα υπνοδωμάτια σε τρία μικρότερα. «Κάνοντας τα δωμάτια μικρότερα και στη συνέχεια μεγεθύνοντας τα παράθυρα, η σχέση σας με το εξωτερικό είναι πιο παρούσα», λέει ο Connolly. Τα τρία δωμάτια – ένα κύριο υπνοδωμάτιο, ένα γραφείο και ένας ξενώνας – έχουν θέα στα πευκοδάση στο πίσω μέρος του κτήματος Connolly στο Mill Hill Road, όχι μακριά από το κέντρο της πόλης.

Μεγάλα ρυθμιστικά που ανοίγουν σε μπαλκόνι καλυμμένο με προφυλακτήρα συμβάλλουν στο πορώδες όριο μεταξύ εσωτερικών και εξωτερικών χώρων. Η βεράντα 10 επί 10 ποδιών ήταν μέρος της αρχικής κατασκευής. “Είναι καλό μέγεθος – κρατά τα πράγματα οικεία”, λέει, σημειώνοντας επίσης ότι έχει περίπου το ίδιο μέγεθος με την επιπλωμένη βεράντα στο σπίτι του Marcel Breuer στη λίμνη Williams στο Wellfleet.

Ο κηπουρός Tim Callis βοήθησε στη διαμόρφωση του τοπίου. Ένας από τους στόχους του ήταν να ενσωματώσει αυτόχθονα φυτά όπως τα κράνμπερι, τα μούρα και τα βατόμουρα χαμηλά ανάμεσα στα πεύκα που κάλυπταν την ιδιοκτησία του Connolly στην κορυφή του λόφου. Οι τσέπες από θάμνους «σας δίνουν ένα καλό ξεκίνημα πριν από το μεγαλύτερο δάσος», λέει ο Connolly. «Είναι μια εξαιρετική προσέγγιση».

Το τρέχον έργο του Wellfleet είναι η ανακαίνιση δύο διαμερισμάτων στο πίσω μέρος μιας επαγγελματικής κατοικίας. Ο Connolly επιθεωρεί το πλαίσιο καθώς η αποφασιστικότητά του αρχίζει να διαμορφώνεται. Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες του φάσεις του έργου. «Η ανοικοδόμηση αυτής της δομής βοηθά στην αποκατάσταση της υγείας και της ευημερίας του σπιτιού», λέει. «Είναι σαν να βλέπεις έναν ασθενή να αναρρώνει».

Μία από τις προκλήσεις αυτού του έργου ήταν να ενσωματώσει οπτικά το πίσω μέρος του σπιτιού με τα δύο διαμερίσματα και την οροφή με τη μορφή του ιστορικού τριώροφου κτιρίου της Ελληνικής Αναγέννησης. Η κάτοψή του δείχνει μια βαθμιδωτή κατασκευή με μια ελικοειδή σκάλα στο πίσω μέρος. «Προσπαθώ να μην το κάνω να μοιάζει με τριώροφο πίσω», λέει.

Η αξιοποίηση του τοπίου είναι ένα σημαντικό συστατικό των έργων του Connolly στο ακρωτήριο. Στο σπίτι της Commercial Street, ανέβασε το επίπεδο του ισογείου του διαμερίσματος του δεύτερου ορόφου για να επιτρέψει τη θέα στο Duck Creek. Για το στούντιο ενός συγγραφέα στο Truro, τοποθέτησε μια δομή σαν κύβο ενός δωματίου στην άκρη ενός λόφου για να απαθανατίσει ένα κυματιστό τοπίο.

Ο Connolly συμμετείχε στην κατασκευή του στούντιο γραφής μετά την ανακαίνιση του κύριου σπιτιού του ακινήτου με θέα στον κόλπο Cape Cod. Το στούντιο έχει δύο μεγάλα τετράγωνα παράθυρα σε απέναντι τοίχους. Το τοπίο φαίνεται να διαπερνά τον μικρό χώρο, προκαλώντας μια αίσθηση αιώρησης. «Το παν είναι να φτάσεις ακριβώς στην άκρη του λόφου», λέει ο Connolly. «Σου δίνει μια αίσθηση απελευθέρωσης».

Η συνεργασία με πελάτες επιτρέπει στον Connolly να πραγματοποιήσει τις δημιουργικές του ιδέες, αλλά έρχεται επίσης με συμβιβασμούς—κάτι που δεν χρειάστηκε να αντιμετωπίσει όταν σχεδίαζε το σπίτι του. Με ένα στούντιο γραφής, υπάρχουν πολλά για τα οποία είναι περήφανος, αλλά έπεσε έξω όταν ο πελάτης του επέμεινε να βαφτούν λευκές οι σκάλες, τα κάγκελα και η επένδυση.

«Το μισώ», λέει ο Connolly. «Φαίνεται σαν να ήταν βουτηγμένο σε ένα fluffernutter».