Το σεληνιακό πλοίο Artemis επιστρέφει στη Γη με μια τέλεια εικόνα στον Ειρηνικό Ωκεανό

πρακτορείο NASA Σεληνιακό πλοίο Artemis 1 Επέστρεψε στη Γη την Κυριακή, σπάζοντας μέσα από την ανώτερη ατμόσφαιρα με περισσότερα από 24.000 μίλια την ώρα και υπομένοντας την κόλαση επανεισόδου 5.000 μοιρών πριν εγκατασταθεί σε έναν αστρικό Ειρηνικό Ωκεανό για να κλείσει μια δοκιμαστική πτήση 25 ημερών, 1,4 εκατομμυρίων μιλίων. Σελήνη και πίσω.

Κατεβαίνοντας κάτω από τρία τεράστια αλεξίπτωτα, η κάψουλα Orion των 9 τόνων συνετρίβη απαλά στο νερό 200 μίλια δυτικά της Μπάχα Καλιφόρνια στις 12:40 μ.μ. EDT, 20 λεπτά αφότου συνάντησε τα πρώτα ίχνη της ατμόσφαιρας που παρατηρήθηκαν σε υψόμετρο 76 μιλίων.

“Είμαι μπερδεμένος. Αυτή είναι μια ασυνήθιστη μέρα”, δήλωσε ο διαχειριστής της NASA Bill Nelson. «Είναι ιστορικό, γιατί τώρα επιστρέφουμε στο βαθύ διάστημα με μια νέα γενιά».

Σε μια βολική αν και απρογραμμάτιστη σύμπτωση, η παλινδρόμηση ήρθε 50 χρόνια μετά την τελευταία προσγείωση του Apollo 17 στο φεγγάρι το 1972 και μόνο 10 ώρες μετά το SpaceX. Ξεκίνησε Ιαπωνικό σεληνιακό προσεδάφιο, που στάλθηκε για πρώτη φορά σε ένα καθαρά εμπορικό εγχείρημα, από το ακρωτήριο Κανάβεραλ.

«Από το Tranquility Base στο Taurus-Littrow στα ήρεμα νερά του Ειρηνικού Ωκεανού, το τελευταίο κεφάλαιο του ταξιδιού της NASA στη Σελήνη έχει πλησιάσει», είπε ο σχολιαστής της NASA Rob Navias τη στιγμή της πτώσης του Orion. .

Ο Νέλσον μίλησε επίσης για τον Απόλλωνα, λέγοντας ότι ο Πρόεδρος Τζον Φ. Κένεντι «έκπληξε τους πάντες της γενιάς του Απόλλωνα και είπε ότι θα πετύχαμε αυτό που πιστεύαμε ότι ήταν αδύνατο».

«Είναι μια νέα μέρα», είπε ο Νέλσον. “Μια νέα μέρα ξημέρωσε. Και η γενιά της Αρτέμιδος μας πάει εκεί”.

Μια κοινή ομάδα ανάκτησης Ναυτικού και NASA βρισκόταν μπροστά στον καταιονιστή Orion για να επιθεωρήσει την καμένη κάψουλα και, μετά από έναν τελευταίο γύρο δοκιμών, την τράβηξε στο πλημμυρισμένο κατάστρωμα πηγαδιών του USS Portland, ενός αμφίβιου πλοίου.

Μετά την άντληση θαλασσινού νερού, ο Orion θα στηριχτεί σε μια προστατευτική κούνια για το ταξίδι της επιστροφής στη Ναυτική Βάση του Σαν Ντιέγκο και, τελικά, ένα ταξίδι στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι.

Η επανείσοδος και η θέρμανση ήταν οι τελικοί κύριοι στόχοι της δοκιμαστικής πτήσης Artemis 1, δίνοντας στους μηχανικούς την πεποίθηση ότι η θερμική ασπίδα Avcoat πλάτους 16,5 ποδιών θα λειτουργήσει όπως έχει σχεδιαστεί όταν τέσσερις αστροναύτες επιστρέψουν από τη Σελήνη μετά την επόμενη πτήση Artemis το 2018. 2024 .

Ο διευθυντής της αποστολής Mike Saravin δήλωσε την Παρασκευή ότι η δοκιμή θερμικής ασπίδας ήταν, στην πραγματικότητα, κορυφαία προτεραιότητα για την αποστολή Artemis 1, «και είναι ο πρώτος και κύριος στόχος μας για κάποιο λόγο».

«Δεν υπάρχει καμία θερμική εγκατάσταση τόξου ή αέρα εδώ στη Γη ικανή να επαναλάβει την είσοδο με υπερηχητική ταχύτητα με θερμική ασπίδα αυτού του μεγέθους», είπε. “Είναι ένα εντελώς νέο σχέδιο για μια θερμική ασπίδα, και είναι ένα κομμάτι του εξοπλισμού που είναι υψίστης σημασίας για την ασφάλεια. Έχει σχεδιαστεί για να προστατεύει το διαστημόπλοιο και (τους μελλοντικούς αστροναύτες) … έτσι η θερμική ασπίδα πρέπει να λειτουργήσει.”

Και σαφώς έκανε ακριβώς αυτό, χωρίς ορατά σημάδια μεγάλης ζημιάς. Ομοίως, και τα τρία κύρια αλεξίπτωτα αναπτύχθηκαν κανονικά όπως και οι αερόσακοι που χρειάζονταν για τη σταθεροποίηση της κάψουλας σε περιπτώσεις ελαφρού φουσκώματος της περιμέτρου.

Μια επιτυχημένη δοκιμαστική πτήση είναι “αυτό που χρειαζόμαστε για να αποδείξουμε αυτό το όχημα ώστε να μπορούμε να πετάξουμε με πλήρωμα”, δήλωσε ο αναπληρωτής διαχειριστής Bob Cabana, πρώην διοικητής του διαστημικού λεωφορείου. “Λοιπόν, εδώ είναι το επόμενο βήμα, και ανυπομονώ… μερικά μικρά σφάλματα στην πορεία, αλλά (συνολικά) απέδωσε άψογα.”

Ξεκίνησε 16 Νοεμβρίου Στην πρώτη πτήση του τεράστιου νέου πυραύλου Space Launch System της NASA, μια απλήρωτη κάψουλα Orion προωθήθηκε από την τροχιά της Γης στη Σελήνη για να εκτελέσει μια εξαντλητική σειρά δοκιμών, τοποθετώντας την πρόωση, την πλοήγηση, την ισχύ και τα συστήματα υπολογιστών σε ένα βαθύ διάστημα. περιβάλλον.

Ο Ωρίων πέταξε μέσα από τη μισή «μακριά ανάδρομη τροχιά» γύρω από τη Σελήνη που το μετέφερε πιο μακριά από τη Γη – 268.563 μίλια – από οποιοδήποτε προηγούμενο διαστημόπλοιο ταξινομημένο από τον άνθρωπο. Δύο κρίσιμες εκτοξεύσεις της κύριας μηχανής του δημιούργησαν μια πτήση σε χαμηλό υψόμετρο της σεληνιακής επιφάνειας την περασμένη Δευτέρα, η οποία, με τη σειρά της, θέτει το rover στην πορεία για προσγείωση την Κυριακή.

Η NASA σχεδίαζε αρχικά να φέρει το πλοίο δυτικά του Σαν Ντιέγκο, αλλά η πρόβλεψη ενός κρύου μετώπου που θα έφερνε ισχυρότερους ανέμους και πιο ταραχώδεις θάλασσες ώθησε τους διαχειριστές της αποστολής να μετακινήσουν το σημείο προσγείωσης νότια περίπου 350 μίλια, σε ένα σημείο νότια του νησιού Γουαδελούπη περίπου 200 μίλια δυτικά. Μπάχα Καλιφόρνια.

Μετά από έναν τελευταίο ελιγμό διόρθωσης πορείας νωρίς την Κυριακή, το διαστημόπλοιο Orion επέστρεψε στην ξεχωριστή ατμόσφαιρα στα 400.000 πόδια στις 12:20 μ.μ.

Το πηνίο επανεισόδου έχει σχεδιαστεί για να εξασφαλίζει ότι ο Orion περνάει μια φορά από την κορυφή της ατμόσφαιρας σαν μια επίπεδη πέτρα που περνά μέσα από ήρεμα νερά πριν από την τελική του κάθοδο. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Orion έπεσε από τα 400.000 πόδια σε ένα υψόμετρο περίπου 200.000 ποδιών σε μόλις δύο λεπτά και στη συνέχεια ανέβηκε στα περίπου 295.000 πόδια πριν συνεχίσει την πτώση του στη Γη με καθοδήγηση υπολογιστή.

Μέσα σε ενάμιση λεπτό από την είσοδο, η ατμοσφαιρική τριβή άρχισε να δημιουργεί θερμοκρασίες μέσω της θερμικής ασπίδας σχεδόν 5.000 βαθμών Φαρενάιτ -το μισό της θερμοκρασίας της ορατής επιφάνειας του Ήλιου- περικλείοντας το διαστημόπλοιο σε ένα ηλεκτρικά φορτισμένο πλάσμα που εμπόδιζε την επικοινωνία με τα όργανα ελέγχου πτήσης για πέντε χρόνια περίπου χρόνια. Λεπτά.

Μετά από μια αποτυχία επικοινωνίας δυόμισι λεπτών κατά τη δεύτερη κάθοδό του στην χαμηλότερη ατμόσφαιρα, το διαστημόπλοιο συνέχισε να επιβραδύνει καθώς έκλεινε στο σημείο προσγείωσης, επιβραδύνοντας περίπου στα 650 mph, περίπου την ταχύτητα του ήχου, περίπου 15 λεπτά αφού ξεκίνησε η είσοδος.

Τέλος, σε υψόμετρο περίπου 22.000 ποδιών και με ταχύτητα λίγο κάτω από τα 300 μίλια την ώρα, αναπτύχθηκαν μικρά αλεξίπτωτα ποδηλατών και το προστατευτικό κάλυμμα τραβήχτηκε μαζί με τρεις λωρίδες πιλότων. Τέλος, σε ένα ευπρόσδεκτο θέαμα για το κοντινό πλήρωμα ανάκτησης, τα κύρια αλεξίπτωτα της κάψουλας απογειώθηκαν σε περίπου 5.000 πόδια, επιβραδύνοντας τον Orion στα 18 mph περίπου για ένα παφλασμό.

Η διάρκεια της αποστολής ήταν 25 ημέρες, 10 ώρες και 52 λεπτά.

“Ήταν μια καταπληκτική αποστολή. Πετύχαμε όλους τους σημαντικούς στόχους της αποστολής μας”, δήλωσε ο Michele Zaner, μηχανικός σχεδιασμού της αποστολής Orion. «Το μονοθέσιο έχει αποδώσει τόσο καλά όσο ελπίζαμε και από πολλές απόψεις ακόμα καλύτερα.

“Αυτό είναι το πιο απομακρυσμένο διαστημικό σκάφος ταξινομημένου ανθρώπου που έχει ταξιδέψει ποτέ και χρειάστηκε πολύ περίπλοκη ανάλυση και σχεδιασμό αποστολής. Το να τα δεις όλα μαζί και να έχουμε μια τόσο επιτυχημένη δοκιμαστική αποστολή ήταν καταπληκτικό.”

Ενώ οι ελεγκτές πτήσης αντιμετώπισαν ανεξήγητες δυσλειτουργίες στο σύστημα τροφοδοσίας τους, το αρχικό «μπουρλέσκ» με την παρακολούθηση αστεριών και την υποβαθμισμένη απόδοση από την κεραία φάσης, το διαστημόπλοιο Orion που κατασκευάστηκε από την ESA και η μονάδα σέρβις γενικά λειτούργησαν καλά, επιτυγχάνοντας Σχεδόν τα πάντα. από τους κύριους στόχους τους.

Εάν όλα πάνε καλά, η NASA σχεδιάζει να δώσει συνέχεια στην αποστολή Artemis 1 στέλνοντας τέσσερις αστροναύτες γύρω από τη Σελήνη στη δεύτερη πτήση του προγράμματος — Artemis 2 — το 2024. Η πρώτη προσγείωση σε φεγγάρι θα ακολουθήσει στο χρονικό πλαίσιο 2025-26, όταν η NASA αναφέρει ο πρώτος θα πατήσει το πόδι του Παρουσίασε την επόμενη γυναίκα και άντρα στη Σελήνη κοντά στο Νότιο Πόλο.

Ενώ η πτήση του 2024 φαίνεται εφικτή με βάση τα αποτελέσματα της αποστολής Artemis 1, η σεληνιακή προσγείωση Artemis 3 αντιμετωπίζει ένα πιο δύσκολο πρόγραμμα, που απαιτεί καλή απόδοση κατά την αποστολή Artemis 3 και την επιτυχή ανάπτυξη και δοκιμή ενός σεληνιακού προσεδάφισης που πληρώνει η NASA στο SpaceX 2,9 $. δισεκατομμύρια να αναπτυχθούν.

Ο ανιχνευτής, μια παραλλαγή του πυραύλου Starship της εταιρείας, δεν έχει πετάξει ακόμη στο διάστημα. Αλλά αυτό θα απαιτούσε αρκετές πτήσεις αυτόματου ανεφοδιασμού σε χαμηλή τροχιά της Γης πριν κατευθυνθείτε στο φεγγάρι για να περιμένουν ένα ραντεβού με τους αστροναύτες που εκτοξεύτηκαν στην κάψουλα Orion.

Η SpaceX και η NASA έχουν δώσει κάποιες λεπτομέρειες σχετικά με την ανάπτυξη του σεληνιακού προσεδάφισης Starship και δεν είναι ακόμη γνωστό πότε θα είναι έτοιμο να μεταφέρει με ασφάλεια αστροναύτες στο φεγγάρι.

Ουίλιαμ Χάργουντ

Ο Bill Harwood έχει καλύψει το διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ με πλήρη απασχόληση από το 1984, αρχικά ως επικεφαλής του γραφείου του Cape Canaveral για την United Press International και τώρα ως σύμβουλος για το CBS News. Έχει καλύψει 129 αποστολές διαστημικών λεωφορείων, κάθε διαπλανητική πτήση από τότε που πέρασε το Voyager 2 στον Ποσειδώνα και δεκάδες εμπορικές και στρατιωτικές εκτοξεύσεις. Με έδρα το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα, ο Χάργουντ είναι αφοσιωμένος ερασιτέχνης αστρονόμος και συν-συγγραφέας του «Comm Check: The Final Flight of Shuttle Columbia».