Το Superior Bakery εξυπηρετεί την πόλη Fayetteville για δεκαετίες. τι έγινε μετά από αυτό;
Ένα τυπικό πρωινό Σαββάτου στο Fayetteville, μια σειρά πελατών εκτείνεται από τον πάγκο του Superior Bakery στο πάρκινγκ του ζαχαροπλαστείου Hope Mills Road.
Οι άνθρωποι συζητούν περιμένοντας τη σειρά τους μέσα στο ταπεινό αρτοποιείο, ανταλλάσσοντας μαρτυρίες για τις αγαπημένες τους λιχουδιές, όπως τα κέικ καφέ που καλύπτονται με ψίχουλα που πλαισιώνουν τα τραπέζια των πωλήσεων κάθε μέρα. χρυσαφένιο κέικ ανανά ανάποδα, γυαλιστερό με πλούσια επικάλυψη καραμέλας. Γλυκό κέικ σοκολάτας, ακόμα ζεστό από το τηγάνι.
Ο χαμογελαστός ιδιοκτήτης, Nick Boles, δίνει σε κάθε πελάτη ένα δωρεάν τηγανητό κρουασάν – την τηλεκάρτα του καταστήματος.
Ήταν πριν από 67 χρόνια – εννέα χρόνια πριν γεννηθεί ο Paulus – όταν ο πατέρας του, John Paulus, άνοιξε για πρώτη φορά το Superior Bakery. Ήρθε από την Ελλάδα στην Αμερική πριν από πέντε χρόνια, σε ηλικία 20 ετών, για να συναντήσει τα δύο αδέρφια του στη Φαγιέτβιλ.
Δεν είχε καμία εμπειρία στο ψήσιμο, εκτός από το να εργάζεται ως πλυντήριο πιάτων σε ένα ζαχαροπλαστείο στην Αθήνα, αλλά όταν έμαθε ότι ένα αρτοποιείο στη Raiford Road είχε χρεοκοπήσει το 1956, «ήξερε ότι είχε βρει το τέλειο επιχειρηματικό του εγχείρημα». Η οικογένεια διηγήθηκε στον Πατριάρχη Νεκρολόγια 2019. Εκείνη την εποχή, ο Paul διαχειριζόταν ήδη δύο εστιατόρια στην πόλη, τα οποία πούλησε αργότερα για να επικεντρωθεί στο αρτοποιείο.
Υπό την ιδιοκτησία του πρεσβύτερου Paulus, το Superior Bakery πούλησε αρτοσκευάσματα χονδρικής σε εστιατόρια της πόλης. Όλο το ψήσιμο γινόταν στο χέρι, με αποτέλεσμα δύο ή τρία φορτηγά με πίτες και ψωμί κάθε μέρα.
«Ήταν απατεώνας», είπε ο Νικ Πούλος για τον αείμνηστο πατέρα του, ο οποίος πέθανε στα 89 του, αφήνοντας πίσω τη σύζυγό του, την 61χρονη Κέι. Τα τρία τους παιδιά. Έξι εγγόνια. Και περισσότερες από δύο σελίδες στα χρονικά της ιστορίας του φαγητού του Fayetteville.
Έλληνες εστιάτορες κυβερνούν τη σκηνή του φαγητού της Fayetteville
Το επιχειρηματικό πνεύμα που γέμισε τον John Paul γέμισε και τα αδέρφια του. Ο καθένας τους κατείχε και λειτουργούσε εστιατόρια που θα γίνονταν μερικά από τα μακροβιότερα στη Φαγιέτβιλ. Ο Gus Poulos άνοιξε το εστιατόριο της Νέας Υόρκης το 1957 και ο Chris Poulos άνοιξε το Chris’s Steak & Seafood House το 1963.
Και οι δύο λειτουργούν ακόμη και σήμερα, αλλά κανένας από τους δύο δεν ανήκει στην οικογένεια Παύλου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο Κρις Πούλος πούλησε το μερίδιό του στον Γκρεγκ Καλύβα, τον επί χρόνια συνεργάτη του. Ο Νίκολας και η Σελίνα Δράκος αγόρασαν το εστιατόριο της Νέας Υόρκης από τον Γκας Μπόλες και τη σύζυγό του την ίδια περίοδο.
Οι αδερφοί Μπούλος ήταν μεταξύ των λίγων ελληνικών οικογενειών που πρωτοστάτησαν στη σκηνή του φαγητού της Φαγιέτβιλ, ανοίγοντας δημοφιλή εστιατόρια που διαμόρφωσαν τη γαστρονομική σκηνή της περιοχής για δεκαετίες. Πολλά από αυτά -όπως τα Luigi’s, Zorba’s, Lindy’s και Pizza Palace- εξακολουθούν να λειτουργούν.
Πριν αγοράσει τα εστιατόριά του και μετά το αρτοποιείο, ο John Pauls έμαθε τα σχοινιά από την οικογένεια Canos, που διηύθυνε το Rainbow Restaurant, το οποίο εξακολουθεί να σερβίρει αγαπημένα πιάτα από το παλιό του σημείο στην Ramsay Street.
Είπε ότι αυτοί οι ιδιοκτήτες εστιατορίων ήταν πρότυπα για τον Nick Boles και τους συνομηλίκους του.
«Είχαμε όλες αυτές τις επιρροές από όλους αυτούς τους τύπους που δούλευαν σκληρά, βάζοντας την οικογένεια πάνω από όλα και ήταν πολύ συνεπείς», είπε. «Όλοι είχαν ένα εστιατόριο και ήταν τέτοιος τύπος».
Το Superior Bakery έχει γίνει σύμβολο του Fayetteville
Ο Paulus ήταν 6 ετών όταν το Superior Bakery μετακόμισε στη σημερινή του τοποθεσία στην Hope Mills Road, έναν πολυσύχναστο δρόμο τώρα που εκείνη την εποχή ήταν μια αραιοκατοικημένη, δεντρόφυτη λωρίδα.
Τις επόμενες δύο δεκαετίες, είπε ο Paul, πέρασε χρόνο δουλεύοντας στο αρτοποιείο. Όποτε ήταν σπίτι σε ένα διάλειμμα από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Τσάπελ Χιλ, έβαζε μια ποδιά και πήγαινε στη δουλειά.
Όταν αποφοίτησε με πτυχίο στη διοίκηση επιχειρήσεων το 1987, ο Paul εργάστηκε στο αρτοποιείο δίπλα στον αδελφό του Stephen και τον πατέρα του, ενώ σκέφτηκε την επόμενη μετακίνησή του.
Μετά από περίπου τρία χρόνια, ο πατέρας του ήταν έτοιμος να συνταξιοδοτηθεί. Αμέσως μετά, ο αδερφός του έψαχνε επίσης να προχωρήσει. Ο Nick Boles είπε ότι είναι έτοιμος να αναλάβει, ακόμα κι αν δεν είναι αρκετά έτοιμος για αυτό.
«Είμαι το μωρό της οικογένειας και ξαφνικά είναι όλο δικό μου», είπε.
Ο Πολ είπε ότι κατά την πρώτη δεκαετία της θητείας του, ήταν ακόμα υπό το άγρυπνο βλέμμα του πατέρα του, ο οποίος δυσκολευόταν να παραιτηθεί από τον έλεγχο.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, πολλά από τα μικρότερα εστιατόρια που εξυπηρετούσε το Superior Bakery είχαν κλείσει. Ελλείψει αυτών, οι αλυσίδες εστιατορίων και ξενοδοχείων ήρθαν με τις δικές τους αλυσίδες εφοδιασμού που δεν περιελάμβαναν την ανάγκη για τοπικά αρτοσκευάσματα, είπε.
Το επιχειρηματικό μοντέλο που δημιούργησε ο πατέρας του, το οποίο είχε επιτυχία για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν ήταν πλέον βιώσιμο. Ο Nick Boles μετέτρεψε την επιχείρηση σε αρτοποιείο λιανικής, βρήκε γρήγορα μια μεγάλη ομάδα πιστών πελατών και σχεδόν τετραπλασίασε τις μηνιαίες πωλήσεις.
Ωστόσο, με νέα επιτυχία κάτω από το όραμα του νεότερου Paul, δεν ήξερε ποτέ πώς ένιωθε ο πατέρας του για όσα είχε καταφέρει.
«Κανείς δεν μου είπε: «Είμαι περήφανος για σένα», είπε ο Πολ, με τα λόγια του να χρωματίζονται από θλίψη.
Μαζί με την αλλαγή σε ένα αρτοποιείο λιανικής, ήρθε τελικά το διακριτικό κόκκινο λογότυπο με μπλε γράμματα που έγινε συνώνυμο με το εξαιρετικό αρτοποιείο στην περιοχή Fayetteville, σχεδιασμένο από τη σύζυγό του, Cathy.
Ο Paul είπε ότι το κόκκινο και το μπλε χρώμα εκφράζουν το πατριωτικό του πνεύμα και ο φούρναρης που κρατά το ψωμί, τα μπισκότα και τα cupcakes είναι δανεισμένος από επαγγελματικές κάρτες που χρησιμοποιούσε ο πατέρας του τη δεκαετία του 1980.
Το τέλος του premium αρτοποιείου μπορεί να σημαίνει το τέλος μιας εποχής
Μετά από περισσότερα από τριάντα χρόνια ως ιδιοκτήτης, ο Nick Boles είπε ότι είναι ακόμα ενθουσιασμένος που έρχεται στη δουλειά κάθε μέρα και δεν σκοπεύει να συνταξιοδοτηθεί σύντομα.
«Είμαι 58 και θα πάω 17», είπε. «Δεν σκοπεύω να μειώσω ταχύτητα».
Είπε ότι παρόλο που τα δύο του παιδιά μεγάλωσαν στο αρτοποιείο όπως εκείνος, δεν προσβλήθηκαν ποτέ από την ασθένεια. Ο γιος του John Poulos, 27 ετών, ειδικός στην επιστήμη των υπολογιστών που εργάζεται στην Amazon Web Services, και η κόρη του Lily Poulos, 22 ετών, που έχει πτυχίο στη δημόσια υγεία – δεν δείχνουν ενδιαφέρον να αναλάβουν την εταιρεία.
Ο Πούλος λέει ότι δεν θέλει απαραίτητα να αναλάβει κάποιος άλλος. Το κατάστημα μπορεί να χάσει τη γοητεία που το κάνει ορόσημο της Fayetteville.
«Χρειάζεται πολύ για να έχεις αυτή την ιδιαίτερη αίσθηση όταν μπαίνεις στην πόρτα», είπε.
Όταν ο Νικ Πούλος κρεμάσει την ποδιά του, η κληρονομιά της οικογένειάς του να διευθύνει τα καταστήματα τροφίμων της πόλης μπορεί να τελειώσει.
«Όλοι οι παλιοί – ο θείος Κρις, ο μπαμπάς μου, ο θείος Γκας – έχουν φύγει όλοι», είπε. «Ποιοι είναι οι άντρες τώρα;»
Ο δημοσιογράφος για φαγητό, φαγητό και επιχειρηματικές δραστηριότητες, Taylor Shook, είναι προσβάσιμος tshook@gannett.comεπί Κελάδημαή Facebook. Θέλετε εβδομαδιαίες ειδήσεις για φαγητό να παραδίδονται στα εισερχόμενά σας; Εγγραφείτε Ενημερωτικό δελτίο Fayetteville Foodies.
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”