Το “The Guilty” είναι το τελευταίο κεφάλαιο στο κινηματογραφικό ταξίδι του Jake Gyllenhaal – Deadline

Η δυνατή απόδοση του Jake Gyllenhaal στο κομήτηςΜε τη χορηγία του σκηνοθέτη Antoine Fuqua αφού είδε το πρωτότυπο στη Δανέζικη γλώσσα στο Sundance το 2018, η ταινία γνώρισε τεράστια αναγνώριση από τότε που έκανε την πρεμιέρα της στο Netflix νωρίτερα φέτος. Για τον ηθοποιό και τον παραγωγό, αντιπροσωπεύει το τελευταίο κεφάλαιο μιας νέας προσέγγισης στη δημιουργία ταινιών, κυρίως λόγω της δημιουργικότητας που απαιτείται στα γυρίσματα για την ανακάλυψη ασφαλών τρόπων δράσης κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Είναι επίσης μια μεγάλη χρονιά για τη φυλή του Τζίλενχαλ γενικά, καθώς η αδερφή του Τζέικ, η Μέγκι, έκανε το σκηνοθετικό της ντεμπούτο, την εξαφανισμένη κόρη.

Προθεσμία: Η αδερφή σου η Μάγκυ έκανε μια ταινία φέτος που έτυχε μεγάλης αποδοχής. Πώς ήταν αυτό για να το δεις;

Τζέικ Τζίλενχαλ: Είμαι πολύ κοντά του από τότε που πέρασα όλη τη διαδικασία. Είναι σαν να βρίσκομαι σε αυτό, όπου δεν έχω πραγματικά καμία προοπτική. Αλλά το να είμαι μαζί της στη Βενετία, καθισμένη πίσω της την πρώτη φορά που η ταινία προβλήθηκε στο κοινό, ήταν μια τεράστια ανακούφιση που ακολουθήθηκε από μια τεράστια γιορτή. Ήταν καταπληκτικό, δεν αποτελεί έκπληξη. Η Μάγκι είναι πολύ έξυπνη και είναι πολύ γενναία να μιλάει για περίπλοκα συναισθήματα. Νομίζω ότι είναι σπάνιο να εκφράζονται τόσο περίπλοκα συναισθήματα και είναι σπάνιο να τραβούν τη θετική προσοχή που είχα για αυτήν την ταινία, οπότε είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος γι’ αυτό. Μου δίνει πίστη. Είχα τόση υποστήριξη, καταπληκτικό προσωπικό. Έχει όλους αυτούς τους χαριτωμένους μικρούς ενισχυτικούς πυραύλους.

Deadline: Τι κάνετε για τις δικές σας φιλοδοξίες, τόσο ως ηθοποιός όσο και ως καλλιτέχνης;

Gyllenhaal: Ελπίζω ότι η ταινία θα εμπνεύσει την πραγματική αλλαγή, ελπίζω οι απόψεις να είναι όπως την εξαφανισμένη κόρη, που είναι ήδη βαθιές λογοτεχνικές εκφράσεις, μπορούν να εισαχθούν στον κόσμο περαιτέρω. Νομίζω ότι είναι πολλά, γι’ αυτό ήθελα να τα καταφέρω κομήτης. Μπορείτε να δείτε ότι υπήρχαν πολλοί κινηματογραφιστές στην αρχή της πανδημίας που ήθελαν να κάνουν την ταινία. Επειδή περιοριζόταν, επειδή περιστρεφόταν γύρω από έναν χαρακτήρα, ήταν ασφαλές να γίνει και όλοι ήταν ενθουσιασμένοι που επέστρεψαν. Όλοι πήδηξαν.

Τότε ο Τζορτζ Φλόιντ σκοτώθηκε. Είναι δύσκολο για μένα, γιατί δεν θέλω να δώσω πάρα πολλά από την ιστορία σε άτομα που μπορεί να μην την έχουν δει, αλλά ας πούμε ότι υπήρξε μια στιγμή που όλοι είπαν, “Εντάξει, δεν μπορούμε να πούμε αυτήν την ιστορία αυτή τη στιγμή .” Νομίζω ότι ήταν μια στιγμιαία αντίδραση, καθώς οι άνθρωποι δεν κοίταζαν πραγματικά τι υπήρχε από κάτω. Τι ήταν αυτή η ταινία; Όταν τελικά έστειλα το κείμενο στον Antoine Fuqua, είπε, “Αυτό είναι το μόνο για το οποίο θέλω να μιλήσω τώρα, και είναι διασκεδαστικό. Οι άνθρωποι μπορούν να ακούσουν ξανά.”

Και οι δύο, ο Αντουάν κι εγώ, είπαμε: «Τώρα είναι η ώρα να πούμε αυτή την ιστορία». Και δεν αφορούσε τη σχετική ευκολία να εγκλωβιστείς στους περιορισμούς της πανδημίας. Αυτό συνέβη επειδή η τοποθέτησή του στο αμερικανικό πλαίσιο ήταν σημαντική. Αυτές είναι οι στιγμές για να πούμε ιστορίες όπως αυτή.

Deadline: Πώς ήταν η ατμόσφαιρα όταν γυρίσατε αυτήν την ταινία, δεδομένου του τι συνέβαινε στα μέσα ενημέρωσης τόσο με τον George Floyd όσο και με την πανδημία;

Gyllenhaal: Όταν κοιτάζω πίσω τώρα, ήταν μια έκφραση εκείνης της στιγμής για μένα. Είναι μια αλληγορία. Είναι πολύ Έλληνας, είναι πολύ σέξι. Δεν μπορούσα να κοιτάξω πίσω όταν πυροβολήσαμε, έτσι πυροβολήσαμε με τη σειρά. Αναπτύχθηκε σε τέτοιου είδους μεγάλα συναισθήματα που εμφανίστηκαν προς το τέλος της ταινίας. Και υπήρχαν πολλά άλλα μεγάλα συναισθήματα κάτω από αυτά τα μεγάλα συναισθήματα.

Προθεσμία: Υποστήριξα κομήτης Από σενάριο σε οθόνη, φέρνοντας τον Antoine στο σκάφος. Έχετε γίνει ένας λαμπρός παραγωγός. Είστε έτοιμοι να γράψετε και να σκηνοθετήσετε;

Gyllenhaal: Η Maggie και εγώ έχουμε μεγαλώσει μιλώντας ειλικρινά για το τι υπάρχει μέσα μας και θέλω να συνεχίσω να το κάνω. Νομίζω ότι πάω σε ένα μέρος όπου θέλω απλώς να διασκεδάσω περισσότερο. Και μέρος της διασκέδασης, σίγουρα, είναι να μπορώ να εκφράσω αυτά τα συναισθήματα ο ίδιος. Να δημιουργώ ταινίες και να λέω ιστορίες που να το μεταδίδουν αυτό, όπως και η αδερφή μου.

Επίσης, το να παίζεις στις ταινίες ως αμειβόμενος ηθοποιός είναι πολύ διασκεδαστικό. για να απολαύσετε τη διαδικασία.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μου άρεσε πριν, αν και δεν ξέρω πόσο άφησα τον εαυτό μου να απολαύσει αυτό που υπήρχε εκεί. Μερικοί ρόλοι ήταν αρκετά διασκεδαστικοί όλα αυτά τα χρόνια. νυχτερινό ερπυστριοφόροΑν και οι άνθρωποι έχουν μια συγκεκριμένη άποψη για αυτούς τους χαρακτήρες, το βρίσκω πολύ διασκεδαστικό να τους κάνω. Αλλά όσο περισσότερο είστε τυχεροί να το κάνετε, τόσο περισσότερα είδη θα εξερευνήσετε και αν μπορείτε να κολλήσετε εκεί…

Νομίζω ότι έχω αρχίσει να με ενδιαφέρει περισσότερο ποιος είναι ο πραγματικός ήρωας, ως αρχέτυπο και ως ιδέα. Και με ενδιαφέρει να το αμφισβητήσω. Νομίζω ότι οι περισσότεροι από τους χαρακτήρες που έπαιξα πριν έμοιαζαν περισσότερο με αντι-ήρωες. Τώρα, με ενδιαφέρει κάπως τι κάνει έναν πραγματικό ήρωα.

Προθεσμία: Αναφέρατε την αντίδραση του Αντουάν σε αυτό το κείμενο, ότι έχει κάτι να πει, Και Ήταν διασκεδαστικό. Η ισορροπία μεταξύ των δύο δεν ήταν πάντα ένα δυνατό κοστούμι του Χόλιγουντ, όπως και η εξισορρόπηση των επιχειρηματικών και καλλιτεχνικών στοιχείων ήταν πάντα δύσκολη. Πόσο δύσκολο χρειάστηκε να πλοηγηθείτε σε αυτά τα σφιχτά ελαστικά;

Gyllenhaal: Όταν το κάνεις αρκετή ώρα, αρχίζεις να το επεξεργάζεσαι. Για να μην πω ότι αυτές οι συζητήσεις στο παρελθόν δεν ήταν μέρος του. Σε κάποιο σημείο μαθαίνεις να εγκαταλείπεις το να κάνεις αυτό που «ταιριάζει στο επάγγελμα». Αυτό δεν με έκανε ποτέ να νιώσω καλά, και ποτέ δεν ήμουν καλός σε αυτό. Το έχω κάνει άλλοτε, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι. Αλλά μπορώ να πω ότι αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 10% της καριέρας μου. Όλα τα άλλα ήταν ένα από τα πράγματα που έκανα όπου οι άνθρωποι μου έλεγαν, “Τι νομίζεις ότι κάνεις;” Ή, «Δεν μας ενδιαφέρει».

Πρέπει να είναι κάτι στο οποίο πιστεύω. Το ίδιο συμβαίνει και με τη Μάγκι και με πιέζει. Πληρώνουμε ο ένας τον άλλον. Ο Denis Villeneuve ήταν αυτή η φωνή και για μένα. Από τη στιγμή που τελειώσαμε ο εχθρός, θυμάμαι ότι κάθισα για δείπνο μαζί του και του είπα: “Α, μπορεί να κάνω αυτό ή μπορεί να κάνω αυτό.” Είπε, «Λοιπόν, τι κάνεις Θέλει να κάνω;» Πρέπει να το υπενθυμίσω αυτό.

Αλλά η έκφραση είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Αν με ρωτήσεις «τι γράφεις τώρα;». Ειλικρινά θα σου έλεγα ότι δεν ξέρω τι είναι. Θα μου το αποκαλύψει, αλλά θα είμαι στο δωμάτιο, θα γράφω και θα επιτρέπω στον εαυτό μου αυτή την εμπειρία.

Αυτό είναι το πράγμα που με ενδιαφέρει, είτε είναι επιτυχία είτε αποτυχία. Γιατί έχω ακόμα το μεροκάματο. Και κοιτάξτε, όταν έκανα ταινίες όπως κομήτης, γνωρίζω καλά τις σχέσεις μου με τους χρηματοδότες. Μου αρέσει να κάνω ταινίες Επίσης Μου αρέσει. Εκτός δημιουργικότητας είναι κάτι που μου αρέσει πολύ. Και το απολαμβάνω γιατί μου αρέσει να μαθαίνω τη γλώσσα. Μου αρέσει να γνωρίζω το μυαλό αυτών των ανθρώπων, πώς λειτουργούν, τι χρειάζονται και να το ικανοποιώ. Δεν είναι τόσο απλό όσο, “Θα ακολουθήσω το δικό μου όραμα και αν δεν ικανοποιήσω το κοινό, τότε τι;”

Προθεσμία: Αυτή η ισορροπία υπήρχε πάντα με κομήτης Ή θέλει λίγη δουλειά;

Gyllenhaal: Μόλις οδηγήσαμε σε όλη τη διαδρομή. Πάντα το έβλεπα με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Είχα την αντίληψη ότι είναι αυτό που είναι. Κατά την εφαρμογή του, είχα μια αντίληψη για τη ροή του. Δεν νομίζω ότι υπήρχε πραγματικά πρόθεση για το έργο, στο μυαλό μου. Η πρόκληση έγινε: Πόσο καιρό μπορείτε να κρατήσετε το κοινό να ενδιαφέρεται χωρίς να κάνετε κλικ για να παρακολουθήσετε κάτι άλλο;

Προθεσμία: Υπό αυτή την έννοια, λοιπόν, υπήρχε μια διαφορετική γλώσσα στο να φτιάξεις μια ταινία που να είχε σχέση με τη θεατρική παραγωγή.

Gyllenhaal: σωστά. Χρησιμοποιήστε την εμπειρία του θεατή ως τεχνική. Έτσι προσπαθήσαμε να το κάνουμε κομήτης. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο είναι, πόσο καιρό μπορείς να τραβήξεις την προσοχή κάποιου; Μπορείς να το κάνεις αυτό? Και μετά, πρέπει να το κάνετε αυτό κατά τη διάρκεια των 40 ημερών των γυρισμάτων; Μπορείτε να το κάνετε σε πέντε; Όλα αυτά ήταν διαδικασίες που το έκαναν πραγματικά ενδιαφέρον για μένα και τον Αντουάν. Ήταν μια διαφορετική πρόκληση από όλα όσα έχουμε κάνει στο παρελθόν, και ήταν πραγματικά συναρπαστικό να σκεφτόμαστε τη διαδικασία δημιουργίας μιας ταινίας. Σχεδιάσαμε τη διαδικασία των γυρισμάτων ώστε να είναι τόσο διασκεδαστική όσο και η ίδια η ταινία. Δεν δημιουργήσαμε κανένα όριο για να επιστρέψουμε. Ο Αντουάν είπε, “Πυροβολούμε αυτό το πράγμα, το κάνουμε με τη σειρά, και όταν τελειώσει η μέρα, τελειώνει. Αυτό πρέπει να χρησιμοποιήσουμε.” Ήταν σαν να έθετε το δικό του σύνολο κανόνων Dogme. Και ενώ το έκανα, δεν ένιωθα περιορισμένος. Ένιωσα απελευθερωμένη.

Προθεσμία: Δεδομένων των θεμάτων κομήτης Explores, Πιστεύετε στη δύναμη της τέχνης να προωθεί την κατανόηση και να επηρεάζει την αλλαγή;

Gyllenhaal: Το έχω δει, σε ταινίες όπως Brokeback Mountain, και άλλες ταινίες που έχω κάνει. Σίγουρα όχι όλοι [laughs]. Αλλά μερικοί από αυτούς χακάρουν, και αυτό που ακούτε είναι, «Αυτή η ταινία, αυτή η έκφραση άλλαξε τη ζωή μου». Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στον κλάδο που κάνουν αυτό που κάνουμε εμείς επειδή οι ζωές τους έχουν κλονιστεί και διαμορφωθεί με τον σωστό τρόπο γύρω από τα θέματα που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία. Έτσι, θέλετε να προσπαθήσετε να κάνετε κάτι που θα αλλάξει τη γνώμη κάποιου, προς το καλύτερο. Αυτό θέλω να συνεχίσω να κάνω, γι’ αυτό ο Antoine και εγώ θέλαμε να κάνουμε αυτήν την ταινία και γιατί θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε μαζί. [in the future], γιατί έτσι είμαστε.

Όταν του ήρθα με το σενάριο, του είπα: “Διάβασε αυτό το πράγμα. Σκέφτομαι να το γυρίσω σε πέντε μέρες”. Γύρισε και είπε: “Αυτή είναι μια ιστορία για την ψυχική υγεία. Είναι μια ιστορία για ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια και δεν έχουν τρόπο να τη πάρουν.” Νομίζω ότι αυτή είναι η σημαντική συζήτηση. Η συζήτηση που κάνουμε αυτή τη στιγμή αφορά την ψυχική υγεία και τις προτεραιότητες.