Το “What Gotten Into You” του Dan Levitt ανιχνεύει το μακρύ ταξίδι των ατόμων από το Big Bang στο ανθρώπινο σώμα

Εγγραφείτε στο επιστημονικό ενημερωτικό δελτίο του CNN στο Wonder Theory. Εξερευνήστε το σύμπαν με νέα για εκπληκτικές ανακαλύψεις, επιστημονικές προόδους και πολλά άλλα.

CNN
–

Στα πρώτα βίαια χρόνια της, η Γη ήταν μια λιωμένη κόλαση που εκτόξευσε τη Σελήνη μετά από μια πύρινη σύγκρουση με έναν άλλο πρωτοπλανήτη, υποπτεύονται τώρα οι επιστήμονες. Αργότερα, μετατράπηκε από μια έκταση νερού σε μια γιγάντια σφαίρα χιονιού που εξαφάνισε σχεδόν όλη τη ζωή που υπάρχει.

Στη συνέχεια, έντονοι τυφώνες με κύματα ύψους έως και 300 πόδια έπληξαν τον πρόσφατα αποψυγμένο ωκεανό. Αλλά αυτό δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με την ουράνια αναταραχή και τα πυροτεχνήματα 9 δισεκατομμύρια χρόνια πριν από τη γέννηση του πλανήτη μας.

Το επερχόμενο επιστημονικό και ιστορικό ντοκιμαντέρ του Dan Levitt.Τι συνέβη σε σας: Η ιστορία των ατόμων του σώματός σας, από τη Μεγάλη Έκρηξη μέχρι το δείπνο της χθεσινής νύχτας», μια σειρά εντυπωσιακών και συχνά ισχυρών εικόνων για τον εντοπισμό του τρόπου με τον οποίο τα κύτταρα, τα στοιχεία, τα άτομα και τα υποατομικά σωματίδια μας βρήκαν τον δρόμο τους στον εγκέφαλο, τα οστά και το σώμα μας. Το βιβλίο κυκλοφόρησε στις 24 Ιανουαρίου.

«Γνωρίζουμε τώρα ότι η προέλευση του σύμπαντος, ο σχηματισμός στοιχείων στα αστέρια, η δημιουργία του ηλιακού συστήματος και της Γης και η πρώιμη ιστορία του πλανήτη μας ήταν απίστευτα ταραχώδης», είπε ο Λέβιτ στο CNN.

Οι εκρήξεις, οι συγκρούσεις και οι σχεδόν ακατανόητες θερμοκρασίες ήταν απαραίτητες για τη ζωή.

Διαταραχή στην τροχιά του ΔίαΓια παράδειγμα, μπορεί να έστειλε μια βροχή από αστεροειδείς στη Γη, πλημμυρίζοντας τον πλανήτη με νερό στη διαδικασία. Δημιούργησε τον λιωμένο σίδηρο που αποτελεί τον πυρήνα της Γης Ένα μαγνητικό πεδίο που μας προστατεύει από τις κοσμικές ακτίνες.

«Έγιναν τόσα πολλά πράγματα που θα μπορούσαν να είχαν πάει διαφορετικά, οπότε δεν θα ήμασταν εδώ», είπε ο Levitt.

Η ανοικοδόμηση του επικού βήμα προς βήμα ταξιδιού των ατόμων μας σε δισεκατομμύρια χρόνια, είπε, τον είχε γεμίσει με δέος και ευγνωμοσύνη.

«Μερικές φορές όταν κοιτάζω ανθρώπους», είπε, «σκέφτομαι, «Ουάου, είστε τόσο απίστευτα όντα και όλα τα άτομά μας μοιράζονται την ίδια βαθιά ιστορία που χρονολογείται από τη Μεγάλη Έκρηξη». Ελπίζει ότι οι αναγνώστες θα συνειδητοποιήσουν «ότι ακόμα και το πιο απλό κελί είναι απίστευτα πολύπλοκο και αξίζει πολύ σεβασμό. Και όλοι οι άνθρωποι είναι.

Το σώμα μας το περιέχει 60 αντικείμενα περίπου, συμπεριλαμβανομένου του χειμάρρου υδρογόνου που απελευθερώθηκε μετά τη Μεγάλη Έκρηξη και ασβεστίου από αστέρια που πεθαίνουν γνωστά ως κόκκινοι γίγαντες. Καθώς ο Levitt συγκέντρωνε τις αποδείξεις για το πώς αυτά και πιο πολύπλοκα οργανικά μόρια έφτασαν σε εμάς, έμπαινε στην ταραχώδη ιστορία της ίδιας της επιστημονικής διαδικασίας.

Δεν είχε αρχικά στόχο να παραλληλίσει τις ανατροπές στο σύμπαν με τις ανατροπές στον επιστημονικό κόσμο, αλλά σίγουρα ήρθε με την επικράτεια. «Πολλά επιστημονικά στοιχεία έχουν απορριφθεί από τότε που ζούσαν οι προ-προπαππούδες μας», είπε. «Αυτό είναι μέρος της διασκέδασης του βιβλίου».

Αφού ο Leavitt ολοκλήρωσε το πρώτο του σχέδιο, συνειδητοποίησε προς έκπληξή του ότι μέρος της επιστημονικής αναταραχής οφειλόταν σε διάφορα είδη επαναλαμβανόμενων μεροληψιών. Είπε, «Ήθελα να θίξω τους κύριους επιστήμονες που είχαν κάνει μεγάλες ανακαλύψεις – για να δω τι πρόοδο είχαν σημειώσει όπως έκαναν και να καταλάβω πώς έγιναν δεκτοί εκείνη τη στιγμή». «Έμεινα έκπληκτος που σχεδόν κάθε φορά η αρχική αντίδραση στις κορυφαίες θεωρίες ήταν σκεπτικισμός και απόρριψη».

Σε όλο το βιβλίο, επισημαίνει έξι επαναλαμβανόμενες ψυχικές παγίδες που τυφλώνουν ακόμη και τα πιο έξυπνα μυαλά, όπως η άποψη ότι είναι «πολύ παράξενο για να είναι αληθινό» ή «Αν τα σημερινά μας εργαλεία δεν το εντοπίσουν, δεν υπάρχει. ”

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν αρχικά μισούσε την παράξενη ιδέα της επέκτασης του σύμπαντος, για παράδειγμα, και έπρεπε να πειστεί με την πάροδο του χρόνου από Τζορτζ Λεμέτρένας ελάχιστα γνωστός αλλά συνεχιζόμενος Βέλγος ιερέας και κοσμολόγος. Στάνλεϊ Μίλερ, ο «πατέρας της πρεβιοτικής χημείας» που μιμήθηκε έξοχα τις συνθήκες της πρώιμης Γης σε γυάλινα φιαλίδια, ήταν σκληρός αντίπαλος της υπόθεσης ότι η ζωή θα μπορούσε να εξελιχθεί στα βάθη των ωκεανών, τροφοδοτούμενη από ένζυμα πλούσια σε ορυκτά και αεραγωγούς υπερθέρμανσης. και ούτω καθεξής.

Στο βιβλίο του, ο Λέβιτ έγραψε: «Η ιστορία της επιστήμης είναι γεμάτη με μεγάλες δηλώσεις μεγάλων πολιτικών για τη βεβαιότητα που σύντομα θα ανατραπεί». Ευτυχώς για εμάς, η ιστορία της επιστήμης είναι επίσης γεμάτη από εξτρεμιστές και ελεύθερους στοχαστές που έχουν ευχαρίστηση να ανοίγουν τρύπες σε αυτές τις δηλώσεις.

Ο Levitt περιέγραψε τον αριθμό των αλμάτων που έγιναν από ερευνητές των οποίων οι συνεισφορές δεν έτυχαν της δέουσας αναγνώρισης. «Με ελκύουν ελάχιστα γνωστοί ήρωες με τις δραματικές τους ιστορίες που οι άνθρωποι δεν έχουν ακούσει ποτέ», είπε. «Ως εκ τούτου, χάρηκα που πολλές από τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες του βιβλίου αποδείχτηκαν για ανθρώπους που δεν ήξερα».

Είναι επιστήμονες όπως ο Αυστριακός ερευνητής Μαριέττα Μπλάου, που βοήθησε τους φυσικούς να δουν μερικά από τα πρώτα σημάδια υποατομικών σωματιδίων. Ολλανδός γιατρός και φιλόσοφος Jan Engenhaus, ο οποίος ανακάλυψε ότι τα ηλιόλουστα φύλλα μπορούν να δημιουργήσουν οξυγόνο μέσω της φωτοσύνθεσης. Και ο φαρμακοποιός Ρόζαλιντ Φράνκλινο οποίος συνέβαλε καθοριστικά στην καθιέρωση της τρισδιάστατης δομής του DNA.

Η αστραπιαία σπίθα νέων ιδεών χτυπά συχνά ανεξάρτητα σε όλο τον κόσμο. Προς έκπληξή του, ο Levitt ανακάλυψε ότι πολλοί επιστήμονες είχαν καταλήξει σε εύλογα σενάρια για το πώς θα μπορούσαν να αρχίσουν να συναρμολογούνται τα δομικά στοιχεία της ζωής.

«Το σύμπαν μας είναι βουτηγμένο σε οργανικά μόρια – πολλά από τα οποία είναι πρόδρομοι των μορίων που φτιάξαμε», είπε. «Έτσι, εναλλάσσομαι μεταξύ της σκέψης ότι όντα σαν εμάς είναι πολύ απίθανο να υπάρχουν και ότι η ζωή πρέπει να υπάρχει σε πολλά, πολλά μέρη στο σύμπαν».

Ωστόσο, τίποτα στο ταξίδι μας από τη Μεγάλη Έκρηξη δεν ήταν ξεκάθαρο.

«Αν προσπαθήσετε να φανταστείτε πώς εξελίχθηκε η ζωή από τα πρώτα οργανικά μόρια, θα πρέπει να ήταν μια σπασμωδική διαδικασία, γεμάτη ελικοειδή μονοπάτια και αποτυχίες», είπε ο Levitt. Οι περισσότεροι από αυτούς πρέπει να μην έχουν πάει πουθενά. Αλλά η εξέλιξη έχει τον τρόπο να δημιουργεί νικητές από αμέτρητες δοκιμές για μεγάλες χρονικές περιόδους. ”

Η φύση έχει επίσης έναν τρόπο να ανακυκλώνει δομικά στοιχεία για να δημιουργήσει νέα ζωή. Τον λένε πυρηνικό φυσικό Πολ Έμπερσολντ Ανακαλύψαμε ότι «ανταλλάσσουμε τα μισά από τα άτομα άνθρακα μας κάθε έναν έως δύο μήνες και ανταλλάσσουμε το 98 τοις εκατό όλων των ατόμων μας κάθε χρόνο», γράφει ο Levitt.

Σαν ένα σπίτι που ανακαινίζεται συνεχώς, αλλάζουμε και αντικαθιστούμε συνεχώς παλιά μέρη με νέα: νερό, πρωτεΐνες, ακόμη και κύτταρα, τα περισσότερα από τα οποία αντικαθιστούμε φαινομενικά κάθε δεκαετία.

Τελικά, τα κύτταρά μας θα αναπτυχθούν αθόρυβα, αλλά τα μέρη τους θα ενωθούν σε άλλες μορφές ζωής. «Αν και μπορεί να πεθάνουμε», έγραψε ο Levitt, «τα άτομά μας δεν πεθαίνουν». «Περιστρέφεται μέσα από τη ζωή, το έδαφος, τους ωκεανούς και τους ουρανούς σε μια δίνη χημείας».

Με άλλα λόγια, ακριβώς όπως ο θάνατος των αστεριών, η καταστροφή μας ανοίγει έναν άλλο υπέροχο κόσμο πιθανοτήτων.