Στις 17 Μαρτίου 1821 κηρύχθηκε πόλεμος στους Τούρκους από τους κωδωνοκρουσείς στην Αρεόπολη, την πρωτεύουσα της Βελοποννήσου.
Ο στρατός των 2.000 ανδρών, με επικεφαλής τον Πέτρο Μαυρομιχάλη, αποτελούμενος από τον Κολοκοτρώνη, τον γαμπρό του Νικηταρά και τον Παπαφλέσσα, προχώρησε στην οθωμανική φρουρά, τη μεσσιανική πόλη Καλαμάτα, και κατέλαβε την πόλη στις 23 Μαρτίου.
Η Πελοπόννησος με τη μακρά παράδοσή της κατά των Οθωμανών βρέθηκε στο επίκεντρο της εξέγερσης. Τους πρώτους μήνες του 1821, η απουσία του Τούρκου Κυβερνήτη Mora Wallace Harshid Pasha και των πολλών στρατευμάτων του δημιούργησε ένα ευνοϊκό περιβάλλον για να ξεσηκωθούν οι Έλληνες ενάντια στην οθωμανική κατοχή.
Στις 6 Ιανουαρίου 1821, ο διάσημος Έλληνας κληρικός Θεόδωρος Γολγοτρώνης επέστρεψε στη Χερσόνησο, έχοντας υπηρετήσει στον βρετανικό στρατό στα Επτάνησα κατά τους Ναπολεόντειους Πολέμους. Οι Τούρκοι ανακάλυψαν την άφιξη του Κολοκοτρώνη και ζήτησαν την παράδοσή του από τον Πέτρο Μαυρομιχάλη, γνωστό και ως Πετρόπη. Ο Μαυρομιχάλης αρνήθηκε ότι ήταν γέρος.
Η σημαντική συνάντηση έγινε στη Βοστίτσα (σημερινό Αίγιο), όπου συγκεντρώθηκαν στις 26 Ιανουαρίου αρχηγοί και κοσμήτορες από όλη την Πελοπόννησο. Εκεί οι Clift Captains ανακοίνωσαν την ετοιμότητά τους για εξέγερση, ενώ οι περισσότεροι πολιτικοί ηγέτες παρουσιάστηκαν με σκεπτικισμό και ζήτησαν εγγυήσεις. Σχετικά με τη ρωσική επέμβαση.
Ωστόσο, η είδηση της πορείας του Υψηλάντη μεταξύ των παραδουνάβιων αρχηγών προκάλεσε τεταμένη ατμόσφαιρα στην Πελοπόννησο και στα μέσα Μαρτίου, σποραδικά επεισόδια εναντίον μουσουλμάνων ανήγγειλαν την έναρξη εξέγερσης. Η Επανάσταση είναι μεταγενέστερη εφεύρεση του παραδοσιακού μύθου που ανακοινώθηκε στις 25 Μαρτίου στο μοναστήρι της Αζίας Λαύρας από τον Αρχιεπίσκοπο Πατρών Γερμανό.
Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε ως η επίσημη επέτειος της επανάστασης και γιορτάζεται ως Εθνική Εορτή στην Ελλάδα.