Η Ελλάδα, η επιτομή της δημοκρατίας, έχει εμπνεύσει τον πολιτισμό σε όλο τον κόσμο. Η τέταρτη Ιουλίου αντανακλά τις αρχές που εκφράστηκαν για πρώτη φορά στη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, συμβολίζοντας τις αρχές και τις πρακτικές που καθιέρωσε η αρχαία ελληνική κοινωνία, βασισμένες κυρίως στην ιδέα ότι η απόλυτη εξουσία ανήκει στον λαό. Ο νόμος και η κυβέρνηση θεσπίζονται «του λαού, του λαού και του λαού» σε μια σταθερή βάση αυτοδιάθεσης, αφοσίωσης και δέσμευσης στα ατομικά δικαιώματα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, θεωρώντας ο ένας τον άλλον ίσο και υπεύθυνο. Στην Αμερική.
Μετά τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας από την Αγγλία το 1776, οι ιδρυτές της Αμερικής βρέθηκαν αντιμέτωποι με το καθήκον να δημιουργήσουν μια κυβέρνηση της επιλογής τους. Ενθαρρυμένοι από τις διδασκαλίες των φιλοσόφων, διάβασαν αρχαία ελληνικά και ρωμαϊκά έργα, τα τελευταία εμπνευσμένα από τους Έλληνες, που τόνιζαν τη σημασία των ηθών, της ηθικής και του αισθήματος ελευθερίας, όλες οι θεμελιώδεις αξίες μιας δημοκρατικής κοινωνίας.
Το κράτος που αναπτύχθηκε στην Αμερική αντανακλούσε ένα παράδειγμα εμπνευσμένο από την κοινωνική δομή της αρχαίας ελληνικής πόλης – την πόλη-κράτος. Όπως συμβαίνει με τις πρωτεύουσες των πολιτειών, τις μεγάλες πόλεις και τις γύρω αγροτικές περιοχές στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια πολιτεία αποτελούσε αστικό κέντρο και γειτονική γη. Μερικές από τις μεγαλύτερες πόλεις-κράτη των αρχαίων Ελλήνων ήταν η Αθήνα, η Σπάρτη, η Θήβα, η Κόρινθος και οι Συρακούσες στο νησί της Σικελίας. Κάθε μια από αυτές τις περιοχές είχε ένα σύνολο κανόνων που έπρεπε να ακολουθήσουν οι άνθρωποι της.
Ο Αριστοτέλης, ο πατέρας του λόγου του φυσικού δικαίου, τόνισε τη σημασία του κράτους δικαίου. Είπε ότι το «από τη φύση του» δεν είναι πάντα «δίκαιο κατά νόμο», δηλαδή υπάρχει μια φυσική δικαιοσύνη που ισχύει παντού στον κόσμο και αυτή η δικαιοσύνη είναι θετική και δεν ποικίλλει. Σύμφωνα με διαφορετικές οπτικές γωνιών των ανθρώπων.
Σήμερα, το κράτος δικαίου στις Ηνωμένες Πολιτείες σημαίνει ότι όλοι οι νόμοι είναι διαθέσιμοι στο κοινό, επιβάλλονται εξίσου και καθορίζονται ανεξάρτητα, και ότι υπακούουν στους όρους των διεθνών συμβάσεων και συνθηκών για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι ένας σημαντικός παράγοντας στο σύστημα που επιτρέπει τόσο στα άτομα όσο και στα συντάγματα να λογοδοτούν για τις πράξεις και τις συνέπειές τους. Συμφωνώντας να σέβονται και να ακολουθούν το κράτος δικαίου, οι Αμερικανοί ηγέτες εμποδίζονται να κάνουν κατάχρηση εξουσίας.
Η δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών επηρεάστηκε από την αρχαία ελληνική αντίληψη περί γραπτού συντάγματος. Τα συντάγματα των Αθηναίων και άλλων πόλεων-κρατών που συνέλεξε και τεκμηρίωσε ο Αριστοτέλης διαμόρφωσαν την Αμερική σήμερα. Η ύπαρξη ενός γραπτού συντάγματος δημιουργεί ένα κοινό πρότυπο για το πώς πρέπει να ενεργούν οι άνθρωποι και ποιους κανόνες πρέπει να ακολουθούν προκειμένου να έχουν μια σταθερή κοινωνία. Όσοι παραβιάζουν το νόμο κρίνονται ανάλογα με τη σοβαρότητα των πράξεών τους, ενώ από την άλλη σε όσους υφίστανται αποζημίωση ή δικαιοσύνη.
Όπως το Σύνταγμα των Αθηναίων, το Σύνταγμα των ΗΠΑ είναι ένα ουσιαστικό έγγραφο που αποτελεί το θεμέλιο των νόμων του έθνους. Αναφέρεται στη δομή της κυβέρνησης και στο πώς λειτουργούν οι έλεγχοι και οι ισορροπίες δυνάμεων μέσα σε αυτήν. Τα δικαιώματα των μεμονωμένων πολιτών αποτελούν μέρος του Συντάγματος των ΗΠΑ, που σημαίνει την ελευθερία του λόγου ή την ελευθερία να ασκούν τη θρησκεία της επιλογής τους – ή καθόλου θρησκεία. Το Ανώτατο Δικαστήριο, το ανώτατο δικαστήριο του έθνους, αναφέρει συχνά το Σύνταγμα των ΗΠΑ ως βάση για τις αποφάσεις του.
Το αρχικό αμερικανικό εκλογικό σύστημα είχε ομοιότητες με την Αθήνα. Στην Αθήνα, κάθε πολίτης μπορούσε να πει τη γνώμη του και να ψηφίσει σε μια μεγάλη συνέλευση που θα μπορούσε να βάλει νόμους. Οι πολίτες εξελέγησαν για να τους εκπροσωπήσουν στα συμβούλια και να υπηρετήσουν ως διοργανωτές, λήπτες αποφάσεων και δικαστές. Ωστόσο, στην Αθήνα μόνο ελεύθεροι άνδρες άνω των 18 ετών θεωρούνταν πολίτες, αποκαλύπτοντας αμέσως την ανισότητα σε σχέση με τα σύγχρονα πρότυπα. Οι γυναίκες, οι σκλάβοι και οι κατακτημένοι λαοί δεν μπορούσαν να ψηφίσουν ή να εκλεγούν για να υπηρετήσουν στα συμβούλια.
Οι Αμερικανοί Ιδρυτές είχαν μια παρόμοια ιδεολογία να επιτρέπουν μόνο σε ορισμένα άτομα να ψηφίζουν και να εκλέγουν αξιωματούχους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι δομημένες ως αντιπροσωπευτική δημοκρατία, που σημαίνει ότι οι πολίτες μπορούν να εκλέγουν εκπροσώπους που ψηφίζουν για λογαριασμό των πολιτών που εκπροσωπούν στο Κογκρέσο. Επίσης, αντί ο κάθε πολίτης να ψηφίζει απευθείας για έναν πρόεδρο, ένα σύστημα που ονομάζεται Εκλογικό Κολλέγιο έδινε επίσημα την ψήφο κάθε πολιτείας για τον πρόεδρο, και μέχρι το 1913, οι γερουσιαστές διορίζονταν από τα νομοθετικά σώματα των πολιτειών.
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”