Chicxulub: Οι επιστήμονες προσδιορίζουν τον τύπο του αστεροειδούς που προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων

Εγγραφείτε στο ενημερωτικό δελτίο του CNN στο Wonder Theory. Εξερευνήστε το σύμπαν με νέα σχετικά με συναρπαστικές ανακαλύψεις, επιστημονικές προόδους και πολλά άλλα.

CNN
—

Πριν από εξήντα έξι εκατομμύρια χρόνια, η ιστορία της ζωής στη Γη άλλαξε δραματικά όταν ένας αστεροειδής χτύπησε τη σημερινή χερσόνησο Γιουκατάν στο Chicxulub του Μεξικού. Οι συνέπειες του αντίκτυπου οδήγησαν στην εξαφάνιση περίπου 75% των ζωικών ειδών, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων δεινοσαύρων, εξαιρουμένων των πτηνών. Αλλά δεν έχει απομείνει σχεδόν τίποτα από τον ίδιο τον αστεροειδή.

Σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη στο περιοδικό επιστήμεςΟι ερευνητές κατάφεραν να προσδιορίσουν τη χημική ταυτότητα του αστεροειδούς που προκάλεσε την πέμπτη μαζική εξαφάνιση του πλανήτη. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι ο δολοφόνος των δεινοσαύρων ήταν μια μπάλα από πηλό πλούσια σε πηλό που περιείχε υλικά από την αυγή του ηλιακού συστήματος.

Αν και ο αστεροειδής Chicxulub προσγειώθηκε στη Γη πριν από δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, ο εντοπισμός αυτού του αρχαίου διαστημικού βράχου είναι σημαντικός επειδή είναι «μέρος μιας ευρύτερης εικόνας για την κατανόηση της δυναμικής φύσης του ηλιακού μας συστήματος», δήλωσε ο Δρ Stephen Godris, καθηγητής ερευνητής χημείας στο Vrije Universiteit στις Βρυξέλλες και συν-συγγραφέας της μελέτης.

Οι επιστήμονες υπέθεσαν το 1980 ότι Η σύγκρουση με έναν τεράστιο διαστημικό βράχο είχε ως αποτέλεσμα… Εκείνη την εποχή, οι ερευνητές δεν είχαν βρει τον ίδιο τον αστεροειδή. Αντίθετα, βρήκαν ένα λεπτό στρώμα του μετάλλου ιριδίου σε βράχους σε όλο τον κόσμο που χρονολογείται πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια. Το ιρίδιο είναι σπάνιο στον φλοιό της Γης, αλλά είναι άφθονο σε ορισμένους αστεροειδείς και μετεωρίτες.

Ορισμένα μέλη της ευρύτερης επιστημονικής κοινότητας ήταν δύσπιστα ως προς αυτή την υπόθεση. Ωστόσο, το 1991, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ο κρατήρας Chicxulub ήταν η κατάλληλη ηλικία για να σχηματιστεί ως αποτέλεσμα μιας τεράστιας πρόσκρουσης αστεροειδών που συνέπεσε με την εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Με τα χρόνια, οι ερευνητές έχουν συλλέξει όλο και περισσότερες αποδείξεις ότι το χτύπημα του αστεροειδούς ήταν στην πραγματικότητα ο οδηγός του γεγονότος της καταστροφικής εξαφάνισης.

Ο αστεροειδής ήταν τεράστιος — πιθανώς μεταξύ 6 και 9 μιλίων (9,7 και 14,5 χιλιομέτρων) σε διάμετρο. Αλλά το τεράστιο μέγεθός του είναι σε μεγάλο βαθμό ο λόγος που έχει εξαφανιστεί. Ο βράχος, που είχε περίπου το μέγεθος του Έβερεστ, εκτοξεύτηκε προς τη Γη με ταχύτητα 15,5 μιλίων ανά δευτερόλεπτο (25 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο). Σύμφωνα με τη NASA.

«Βασικά, όλη αυτή η κινητική ενέργεια μετατρέπεται σε θερμότητα», είπε ο Godris. «Όταν το αντικείμενο χτυπήσει το στόχο, θα εκραγεί ακόμη περισσότερο. Η πρόσκρουση δημιούργησε ένα σύννεφο σκόνης που αποτελείται από τον ίδιο τον αστεροειδή και τον βράχο στον οποίο προσγειώθηκε. Η σκόνη απλώθηκε σε όλο τον κόσμο, Αποκλείοντας το ηλιακό φως και μειώνοντας τις θερμοκρασίες για χρόνιαΠου οδήγησε σε μαζική εξαφάνιση.

Όσο για τον αστεροειδή, ο Γκόντρις είπε: «Δεν έχει απομείνει τίποτα από αυτόν εκτός από αυτό το χημικό ίχνος, τα αποτελέσματα του οποίου κατατέθηκαν σε διάφορα μέρη του κόσμου. και είναι ουσιαστικά η ίδια στιγμή, πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια».

Οι αστεροειδείς (και οι μικρότεροι μετεωρίτες που αποσπώνται από αυτούς) διακρίνονται σε τρεις κύριους τύπους, ο καθένας με τη δική του χημική και ορυκτολογική σύνθεση: μεταλλικός, πετρώδης και χονδρίτης. Στη νέα μελέτη, ο Godris και οι συνεργάτες του, συμπεριλαμβανομένου του επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης, Dr. Mario Fischer-Godey του Πανεπιστημίου της Κολωνίας στη Γερμανία, εξέτασαν τη χημική σύνθεση του λεπτού στρώματος αργίλου για να αποκαλύψουν τα μυστικά του αστεροειδούς.

Οι ερευνητές πήραν δείγματα πετρωμάτων ηλικίας 66 εκατομμυρίων ετών από τη Δανία, την Ιταλία και την Ισπανία και απομόνωσαν τα μέρη που περιείχαν το μέταλλο ρουθήνιο. (Όπως το ιρίδιο, το ρουθήνιο είναι πιο άφθονο στα διαστημικά πετρώματα παρά στον φλοιό της Γης.) Η ομάδα ανέλυσε επίσης το ρουθήνιο από άλλες τοποθεσίες πρόσκρουσης αστεροειδών και μετεωρίτες. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η χημική σύνθεση του ρουθηνίου πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια ταιριάζει με τη χημική σύνθεση του ρουθηνίου που βρέθηκε σε έναν συγκεκριμένο τύπο μετεωρίτη χονδρίτη.

«Παρατηρήσαμε μια τέλεια επικάλυψη με τις υπογραφές του ανθρακούχου χονδρίτη», είπε ο Godris. Έτσι, ο αστεροειδής που σκότωσε τους δεινόσαυρους ήταν πιθανότατα ένας ανθρακούχος χονδρίτης, ένας αρχαίος διαστημικός βράχος που περιείχε κυρίως νερό, άργιλο και οργανικές ενώσεις (που περιέχουν άνθρακα).

Ενώ οι ανθρακούχοι χονδρίτες αποτελούν την πλειοψηφία των πετρωμάτων στο διάστημα, μόνο το 5% περίπου των μετεωριτών που πέφτουν στη Γη ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. «Υπάρχει κάποια ποικιλομορφία στους ανθρακούχους χονδρίτες, Μερικά από αυτά μπορούν να μυρίσουν«Αλλά στην κόλαση, όταν το διαστημόπλοιο Chicxulub προσγειώθηκε, ο Godres είπε: “Μάλλον δεν θα είχατε χρόνο να πάρετε αέρα”.

Επιπτώσεις μεγέθους Chicxulub συμβαίνουν μόνο κάθε 100 εκατομμύρια έως 500 εκατομμύρια χρόνια. Αλλά επειδή υπάρχει μια μικρή πιθανότητα η Γη να συγκρουστεί με έναν άλλο αστεροειδή ή έναν γιγάντιο μετεωρίτη, ο Godris είπε ότι είναι καλό να γνωρίζουμε “τις φυσικές και χημικές ιδιότητες αυτών των αντικειμένων, να σκεφτούμε πώς μπορούμε να προστατευτούμε” από μια σύγκρουση με ένα μεγάλο διαστημικός βράχος.

Ο Godris ανέφερε την αποστολή DART 2022, ή το Double Asteroid Redirection Test, κατά την οποία η NASA έστειλε ένα διαστημόπλοιο για να γκρεμίσει σκόπιμα έναν αστεροειδή από την πορεία του. Το να γνωρίζουμε πώς αλληλεπιδρούν διαφορετικοί τύποι αστεροειδών με τις φυσικές δυνάμεις γύρω τους θα είναι κρίσιμο για μια αποτελεσματική επιχείρηση πλανητικής άμυνας.

“Ο ανθρακικός χονδρίτης θα αντιδράσει πολύ διαφορετικά από τον κανονικό χονδρίτη – είναι πολύ πιο πορώδες, απορροφά πολύ περισσότερο φως και θα απορροφήσει πολύ περισσότερο αντίκτυπο εάν δείξετε ένα αντικείμενο προς το μέρος του”, είπε ο Γκόντρις “Λοιπόν, πρέπει να μάθουμε για να λάβουμε παρόμοια απάντηση.»

Ο Δρ Εντ Γιανγκ, καθηγητής κοσμοχημείας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, συμφώνησε με τα ευρήματα.

Είπε ότι η ανακάλυψη «προσθέτει πλούτο στην κατανόησή μας για το τι συνέβη» όταν οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν. Ο Young σημείωσε ότι η εκτίμηση των ερευνητών ότι ο αστεροειδής ήταν ανθρακούχος χονδρίτης είναι ένα «ισχυρό συμπέρασμα».

Kate Golembiewski Είναι ένας ανεξάρτητος επιστημονικός συγγραφέας με έδρα το Σικάγο που ενδιαφέρεται για τη ζωολογία, τη θερμοδυναμική και τον θάνατο.