Splatoon 3: Sidequest Review (Switch eShop)

Το Splatoon 3 sidequest ήταν απρόσιτο από τότε που αποκαλύφθηκε το 2023, αλλά το Wave 2 του DLC έφτασε επιτέλους για τους κατόχους του Splatoon 3 Expansion Pass. Σχεδόν πέντε χρόνια μετά την κυκλοφορία του Octo Expansion του Splatoon 2, η ιστορία του Agent Eight συνεχίζεται στον βαρετό, άχρωμο κόσμο του Memverse, αλλά αξίζει τον κόμιστρο του τρένου για να φτάσετε σε αυτόν τον συγκεκριμένο σταθμό;

Ας είμαστε ειλικρινείς, το Side Order είναι ένα roguelite, που σημαίνει ότι υπάρχει μια σειρά από ημι-τυχαία επίπεδα που πρέπει να νικήσετε με τη σειρά για να πετύχετε τη νίκη. το κυνήγι? Αν ξεμείνετε από ζωές, θα επιστρέψετε στην αρχή. Σημειώστε το “t” στο όνομα του είδους, σε αντίθεση με το rogueΜου αρέσειΜπορείτε να ξεκλειδώσετε τα μπόνους και τις ευλογίες για να κάνετε κάθε επόμενο γύρο στον πύργο λίγο πιο εύκολο.

Είναι μια δοκιμασμένη και αληθινή φόρμουλα, και με τον τυπικό τρόπο Splatoon, το κάνει Πανεμορφη Με βασικούς μηχανισμούς παιχνιδιού. Μόλις επιλέξετε τη φόρτωσή σας (γνωστά ως “πλάκες” εντός του παιχνιδιού, καθένα από τα οποία περιέχει ένα μέρος της ψυχής ενός χαρακτήρα στο σύμπαν), θα αντιμετωπίσετε κάθε όροφο ενός μεγάλου πύργου. Τα πράγματα ξεκινούν σχεδόν οδυνηρά, αλλά θα παρατηρήσετε ότι θα ξεκλειδώσετε μια μικρή ώθηση στα στατιστικά σας με κάθε όροφο με τη μορφή πολύχρωμων πατατών και γλυκών φασολιών, θα τα χρειαστείτε.

Παράπλευρη παραγγελία είναι δύσκολος. Υπάρχουν τρόποι που μπορείτε να διευκολύνετε τη δυσκολία μέσω μόνιμων αναβαθμίσεων Marina ή επιλέγοντας ευκολότερα καταστρώματα δυσκολίας όταν παρουσιάζεται η επιλογή, αλλά ακόμη και τα έμπειρα καλαμάρια/παιδιά θα δυσκολευτούν. Δεν είναι αδύνατο, μακριά από αυτό, αλλά περιμένετε μερικές ιδρωμένες και κατάρες όταν φτάσετε στους επάνω ορόφους και οι τυχαίες χρωματικές διαφάνειες που εμφανίζει δεν θα σας βοηθήσουν πραγματικά. Απλώς δώσε μου το Run Speed ​​Up, ηλίθιο παιχνίδι.

Αξίζει τον κόπο, όμως. Η ικανοποίηση από το τρόχισμα σε αποτυχημένες διαδρομές μέχρι να φτάσετε τελικά στην κορυφή (και πιθανώς να πεθάνετε για το τελικό αφεντικό) είναι εξαιρετικά εθιστική και μόλις το καταφέρετε μία φορά, θα είστε απελπισμένοι να ξαναμπείτε με μια άλλη παλέτα για να το πραγματοποιήσετε . Θα χτυπήσετε ξανά το χώμα γιατί έχετε συνηθίσει να χρησιμοποιείτε τον ισχυρό Splatling και όχι τον barebones Splatling Charger.

Αλλά το roguelite ζει ή πεθαίνει από την ποικιλία και την ικανότητά του να σας εκπλήσσει και να σας δοκιμάζει, και με το Side Order, τα πράγματα γίνονται λιγότερο ρόδινα.

Μην μας παρεξηγείτε, υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε αυτό Κάποιες περιοχές; Για παράδειγμα, τα τσιπ χρωμάτων που επιλέγετε μπορούν να κάνουν μια αναπαραγωγή να φαίνεται εντελώς διαφορετική από την άλλη, ακόμα κι αν χρησιμοποιείτε ακριβώς την ίδια χρωματική παλέτα. Μπορείτε να δημιουργήσετε ένα Slosher που μπορεί βασικά να χτυπήσει τους εχθρούς για να προκαλέσει τεράστια ζημιά από μια εντυπωσιακά ασφαλή απόσταση ή να καλύψετε το μελάνι σας με τον (πολύ μεγαλύτερο) κουβά, δηλητηριάζοντας και σκοτώνοντας τυχόν εχθρούς που πρέπει να τον διασχίσουν ή να αγνοήσουν το κύρια σχεδόν εξ ολοκλήρου και απλώς συνεχίστε τη φόρτιση και εκτελέστε τις εργασίες σας με μικρή ή καθόλου καθυστέρηση.

Ή βάλτε το Pearl Drone να τα κάνει όλα, να αναγκάσει τους εχθρούς να ρίξουν βόμβες όταν πεθαίνουν προκαλώντας αλυσιδωτή αντίδραση ή να κυλήσει με την ταχύτητα του ήχου, ώστε οι εχθροί να μην μπορούν ποτέ να σας πλησιάσουν. Αρκεί να πούμε ότι υπάρχει ένας απίστευτος αριθμός επιλογών εκεί έξω πως Ολοκλήρωσα κάθε όροφο, κάτι που είναι διασκεδαστικό.

Δυστυχώς, τα ίδια τα δάπεδα φαίνεται να στεγνώνουν σε ποικιλία απογοητευτικά νωρίς. Όπως μόλις είπαμε, ο τρόπος με τον οποίο ολοκληρώνετε αυτούς τους στόχους μπορεί να αλλάζει κάθε φορά, αλλά υπάρχουν μόνο πέντε πιθανοί στόχοι συνολικά, επομένως θα επαναλαμβάνετε τα πράγματα πολύ κατά τη διάρκεια αρκετών γύρων. Υπάρχουν περισσότεροι χάρτες από αυτούς, αλλά φαίνεται ότι ορισμένοι χάρτες μπορούν να δεχτούν οποιονδήποτε στόχο, ενώ άλλοι περιορίζονται σε έναν.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα επίπεδα αφεντικών, τα οποία συμβαίνουν κάθε 10 ορόφους (με το τελευταίο αφεντικό να βρίσκεται στον 30ο όροφο). Είναι υπέροχες μάχες και διασκεδαστικό παιχνίδι με όλους τους διαφορετικούς δυνατούς τρόπους, αλλά ο συνολικός αριθμός μέσα στην ομάδα είναι μικρός τρία. Θα απολαμβάνουμε τους παράξενους, δυνατούς ήχους του Asynchronous Rondo κάθε φορά που το παλεύουμε, αλλά επειδή η σχεδίαση του είδους απαιτεί επαναλαμβανόμενα playthroughs, θα θέλαμε πραγματικά να δούμε περισσότερα. Δίνουν επίσης σε παλέτες και χρωματικές διαφάνειες τόση ευελιξία και ποικιλία.

Υπάρχει μια περιοχή όπου οι στόχοι και οι χάρτες αλλάζουν τα πράγματα, και αυτή είναι στην περίεργη περίπτωση που βρίσκεστε στον Επικίνδυνο Όροφο. Επισημαίνονται ως τέτοια, και παρόλο που μπορείτε απλώς να τα αγνοήσετε, κάτι τέτοιο σημαίνει ότι θα επανεμφανιστούν αργότερα και μπορεί να γίνουν αναπόφευκτα. Η πιθανότητα να χάσετε την καριέρα σας επειδή ο χάρτης έχει ξαφνικά βυθιστεί στο σκοτάδι, έχει καλυφθεί εξαρχής από εχθρικό μελάνι ή το Pearl Drone σας είναι έξω για μεσημεριανό γεύμα είναι αναμφισβήτητα συναρπαστικό, ακόμα κι αν οι στόχοι και ο χάρτης είναι ίδιοι με αυτούς βάλατε πριν, αυτό Ο πρόσθετος κίνδυνος σας αναγκάζει να φοράτε μεγάλα παπούτσια. Μερικές φορές αυτά τα επικίνδυνα δάπεδα μπορεί να έχουν περισσότερα από ένα ενεργά αποτελέσματα τη φορά. Zoenix.

Δεδομένου ότι το DLC έχει να κάνει με το να μετατρέπει τα πάντα σε ένα μονοχρωματικό μείγμα και την πολύ περιορισμένη χρωματική παλέτα που απαιτεί, είναι εντυπωσιακό το πόσο βαρετό εμφανίζεται το Side Order. Η έντονη αντίθεση ανάμεσα στο απλό υπόλευκο φόντο, το μαύρο μελάνι που μοιάζει με κενό των εχθρών των Jelletons και τις υπερβολικές χρωματικές γραμμές που επιβάλλει στο τοπίο είναι πραγματικά κάτι.

Οι επιδόσεις είναι επίσης εξαιρετικές, αν και αυτό ήταν μάλλον αναμενόμενο. Το παιχνίδι φαίνεται σταθερό από τον στόχο του στα 60 fps, αν και παρατηρήσαμε μερικούς μακρινούς εχθρούς να τρέχουν σε χαμηλότερους ρυθμούς καρέ για να διατηρήσουν αυτόν τον στόχο. Το μέγεθος του χάους που συμβαίνει στην οθόνη σημαίνει ότι κυριολεκτικά μόνο το παρατηρούμε Μια φορά Ωστόσο, δίκαιο παιχνίδι, Nintendo.

και μουσική, Αχ η μουσική! Το Splatoon ως σειρά δεν είναι άγνωστο σε συγκροτήματα όλων των γεύσεων, αλλά το Side Order μπορεί να έχει μερικά από τα καλύτερά μας μέχρι τώρα, με ένα κομμάτι να θυμίζει ιδιαίτερα τη μουσική μάχης Guardian από το The Legend of Zelda: Breath of the Wild. Ναι, μας έπιασε κρύος ιδρώτας.

συμπέρασμα

Το Splatoon 3: Side Order είναι μια εξαιρετική προσθήκη στο Splatoon 3 και του δίνει μια ισχυρότερη ταυτότητα από τους προκατόχους του. Αν και θα θέλαμε να δούμε μεγαλύτερη ποικιλία σε στάδια και στόχους, ο τεράστιος αριθμός των διαθέσιμων επιλογών στα όπλα σας και ο τρόπος με τον οποίο τα αναβαθμίζετε διασφαλίζουν ότι τίποτα δεν πάει στραβά. επίσης Επαναληπτικός. Βρεθήκαμε να επιστρέφουμε ξανά και ξανά για να προσπαθήσουμε Μόνο ένα τρέξιμο Το οποίο μετατράπηκε σε πέντε, οπότε αυτό πρέπει να μιλήσει από μόνο του. Οι θαυμαστές του Splatoon χαίρονται, είναι άλλο ένα δώρο.