“The Cold Factor” – The volcanic plot twist in The Extinction of the Dinosaurs

Οι ερευνητές του McGill αμφισβητούν την τρέχουσα κατανόηση της εξαφάνισης των δεινοσαύρων ανακαλύπτοντας μια σχέση μεταξύ ηφαιστειακών εκρήξεων και κλιματικής αλλαγής.

Τι εξαφάνισε τους δεινόσαυρους; Μια νέα μελέτη δείχνει ότι ο μετεωρίτης που πέφτει στη Γη είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας. Η κλιματική αλλαγή που προκαλείται από τεράστιες ηφαιστειακές εκρήξεις μπορεί τελικά να άνοιξε το δρόμο για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, αμφισβητώντας την παραδοσιακή αφήγηση ότι ένας μετεωρίτης μόνος έδωσε το τελευταίο χτύπημα στους αρχαίους γίγαντες.

Αυτό προκύπτει από μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Η πρόοδος της επιστήμης, Συν-συγγραφέας του Don Baker, καθηγητή στο Τμήμα Γης και Πλανητικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο McGill.

Η ερευνητική ομάδα εξέτασε τις ηφαιστειακές εκρήξεις στις παγίδες Deccan, ένα τεράστιο, τραχύ οροπέδιο στη δυτική Ινδία που σχηματίστηκε από λιωμένη λάβα. Η έκρηξή του 1 εκατομμυρίου κυβικών χιλιομέτρων βράχου μπορεί να έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ψύξη του παγκόσμιου κλίματος πριν από περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια.

Αυτή η εργασία πήρε ερευνητές από όλο τον κόσμο, από το σφυρηλάτηση βράχων στις παγίδες του Deccan, μέχρι την ανάλυση δειγμάτων στην Αγγλία και τη Σουηδία.

Ηφαιστειακός χειμώνας και εξαφάνιση δεινοσαύρων

Στο εργαστήριο, οι επιστήμονες υπολόγισαν πόσο θείο και φθόριο εγχύθηκαν στην ατμόσφαιρα από τεράστιες ηφαιστειακές εκρήξεις κατά τα 200.000 χρόνια πριν από την εξαφάνιση των δεινοσαύρων.

Είναι αξιοσημείωτο ότι διαπίστωσαν ότι η απελευθέρωση θείου θα μπορούσε να οδηγήσει σε παγκόσμια πτώση της θερμοκρασίας σε όλο τον κόσμο, ένα φαινόμενο γνωστό ως ηφαιστειακός χειμώνας.

«Η έρευνά μας δείχνει ότι οι κλιματικές συνθήκες ήταν σχεδόν σίγουρα ασταθείς, με επαναλαμβανόμενους ηφαιστειακούς χειμώνες που θα μπορούσαν να διαρκέσουν δεκαετίες, πριν από την εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Αυτή η αστάθεια θα έκανε τη ζωή δύσκολη για όλα τα φυτά και τα ζώα και θα έθεσε το υπόβαθρο για ένα γεγονός εξαφάνισης δεινοσαύρων Έτσι, η εργασία μας εξηγεί αυτό το σημαντικό γεγονός εξαφάνισης που οδήγησε στην εμφάνιση των θηλαστικών και στην εξέλιξη των ανθρώπων Ταξινόμησηείπε ο καθηγητής Ντον Μπέικερ.

Καινοτόμες τεχνικές αναζήτησης

Η αποκάλυψη των ενδείξεων μέσα σε δείγματα αρχαίων βράχων δεν ήταν εύκολο κατόρθωμα. Στην πραγματικότητα, μια νέα τεχνική που αναπτύχθηκε στο McGill βοήθησε στην αποκρυπτογράφηση της ηφαιστειακής ιστορίας.

Η τεχνολογία για την εκτίμηση των εκπομπών θείου και φθορίου -ένας πολύπλοκος συνδυασμός χημείας και πειραμάτων- μοιάζει λίγο με το μαγείρεμα των ζυμαρικών.

“Φανταστείτε να φτιάχνετε ζυμαρικά στο σπίτι. Βράζετε νερό, προσθέτετε αλάτι και μετά τα ζυμαρικά. Λίγο από το αλάτι στο νερό μπαίνει στα ζυμαρικά, αλλά όχι πολύ”, εξηγεί ο Baker.

Ομοίως, ορισμένα στοιχεία παγιδεύονται σε ορυκτά όταν ψύχονται μετά από μια ηφαιστειακή έκρηξη. Όπως μπορείτε να υπολογίσετε τις συγκεντρώσεις αλατιού στο νερό στο οποίο μαγειρεύονται τα ζυμαρικά αναλύοντας το αλάτι στα ίδια τα ζυμαρικά, η νέα τεχνική επέτρεψε στους επιστήμονες να μετρήσουν το θείο και το φθόριο σε δείγματα πετρωμάτων. Με αυτές τις πληροφορίες, οι επιστήμονες μπόρεσαν να υπολογίσουν την ποσότητα αυτών των αερίων που εκπέμπονται κατά τις εκρήξεις.

Στη μελέτη συμμετείχαν ερευνητές από την Ιταλία, τη Νορβηγία, τη Σουηδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.

Τα ευρήματά τους αντιπροσωπεύουν ένα βήμα προς τα εμπρός στη συνένωση των αρχαίων μυστικών της Γης και ανοίγουν το δρόμο για μια πιο ενημερωμένη προσέγγιση στο μεταβαλλόμενο κλίμα μας.

Αναφορά: «Επαναλαμβανόμενοι ηφαιστειακοί χειμώνες κατά τη διάρκεια του τελευταίου Κρητιδική περίοδος“Sulfur and Fluorine Budgets in Deccan Traps Lavas” των Sarah Calligaro, Don R. Baker, Paul R. Ren, Leon Meloso, Kalutina Geracki, Martin J. Whitehouse, Angelo De Min and Andrea Marzoli, 4 Οκτωβρίου 2023, Η πρόοδος της επιστήμης.
doi: 10.1126/sciadv.adg8284