Whitman Culture Instagram – Whitman Wire

Πληκτρολογήστε “whit” στη γραμμή αναζήτησής σας στο Instagram και θα βρείτε δεκάδες λογαριασμούς που δεν σχετίζονται με το Whitman College. Ορισμένες από αυτές τις σελίδες, συμπεριλαμβανομένων των @whityak_, @whittiebluesclues και @whitman.memes.for.class23teens, έχουν οπαδούς σχεδόν στο μέγεθος του μαθητή. Άλλοι, όπως οι @whitman_ducks, @sitman_college και @whitman_bad_parking, έχουν πολύ μικρότερες αλλά εξίσου αφιερωμένες βάσεις θαυμαστών.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν εισχωρήσει σε πολλές πτυχές της ζωής μας και γίνονται όλο και πιο αναπόδραστα. Από τις παγκόσμιες ειδήσεις μέχρι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι ένας από τους κύριους τρόπους διάδοσης των πληροφοριών. Αλλά εκτός από την πολιτική και τις σχέσεις, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν βαθιά επίδραση στον πολιτισμό και το χιούμορ. Σε μια εποχή όπου πολλοί άνθρωποι ελέγχουν το Instagram πιο συχνά από το email τους, οι προαναφερθέντες λογαριασμοί Instagram που διευθύνονται από φοιτητές παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της κουλτούρας της πανεπιστημιούπολης παρέχοντας ψυχαγωγία με έξυπνες αναφορές για συγκεκριμένες κοινότητες.

Ο πέμπτος φοιτητής Connor McGreevy, εμπνευσμένος από μια διαφορετική σελίδα meme που έκτοτε έχει γίνει ανενεργή, δημιούργησε ένα μιμίδιο μπίνγκο πρώτου έτους, το οποίο ξεκίνησε το ταξίδι του για να γίνει μικρο-influencer στην πανεπιστημιούπολη.

“Δεν είχα πραγματικά φίλους ακόμα, οπότε χρειαζόμουν έναν τρόπο να το μοιραστώ, οπότε σκέφτηκα να φτιάξω μια σελίδα με meme και να δω πού πήγε, και προφανώς λειτούργησε”, είπε ο McGreevey.

Εκείνη την εποχή, όλοι πήγαιναν στο ίδιο μάθημα το πρώτο τους έτος, το οποίο τότε ήταν γνωστό ως meets. Στα reunions, οι πρωτοετείς φοιτητές διάβαζαν τα ίδια κείμενα, με αποτέλεσμα μεγάλο αριθμό κοινών αναφορών που ο McGreevy θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να δημιουργήσει περιεχόμενο που θα ήταν ενδιαφέρον για τους πρωτοετείς φοιτητές (τουλάχιστον αυτούς που είχαν κάνει τις αναγνώσεις τους). Ενσωμάτωσε επίσης υπάρχουσες αναφορές στην πανεπιστημιούπολη, όπως το μότο της πρώην προέδρου του Whitman College Cathy Murray, «Your Business Here is to Learn».

Αυτό το μιμίδιο ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένο στη διάδοση στην πανεπιστημιούπολη και έχει γίνει μια κλασική πτυχή της παράδοσης του Whitman.

«Γενικά πιστεύω ότι οι Whitties είναι αρκετά καυχησιάρηδες που θέλουν να συμφωνήσουν μαζί της [the slogan] «Αλλά είναι επίσης αρκετά αναστατωμένοι που γίνονται κάπως σαρκαστικοί όταν το κάνουν, αλλά αυτό δημιουργεί μια σπείρα μετα-ειρωνείας που είναι ιδανική για τη δημιουργία ενός νέου μιμιδίου», είπε ο McGreevey.

Αυτό το σύνθημα και τα μιμίδια του McGreevey γύρω από αυτό, μαζί με άλλο σχετικό περιεχόμενο, έκαναν θαύματα για να ενώσουν την πανεπιστημιούπολη στον εικονικό κόσμο. Ο λογαριασμός του McGreevy κέρδισε γρήγορα δημοτικότητα και οι άνθρωποι άρχισαν να στέλνουν αναρτήσεις μέσω απευθείας μηνυμάτων.

“Αν υπάρχει κάτι πραγματικά σοκαριστικό ή πραγματικά αστείο, όπως η εβδομάδα του τελικού για παράδειγμα, οι υποβολές αυξάνονται εκείνες τις ώρες. Η κορύφωση ήταν όταν ο Justin Ferland στάθηκε σε ένα κουτί μπροστά από τη βιβλιοθήκη Penrose για τρεις ημέρες”, είπε ο McGreevey.

Τώρα, αν ο McGreevey ακούσει ανθρώπους να μιλάνε για πράγματα στην πανεπιστημιούπολη που πιστεύει ότι όλοι θα εκτιμούσαν να μάθουν, θα φτιάξει ένα μιμίδιο. Ο νέος έλεγχος ταυτότητας δύο παραγόντων του Duo πιθανότατα θα είναι το επόμενο πράγμα στο οποίο εστιάζει. Η ταλαιπωρία του να βγάζετε το τηλέφωνό σας κάθε φορά που συνδέεστε στο Canvas μας επηρεάζει όλους και γίνεται συλλογικό επίκεντρο της απογοήτευσης σε όλη την πανεπιστημιούπολη.

Τα μιμίδια έχουν τη δύναμη να δημιουργούν μια κοινότητα όταν αρκετοί άνθρωποι τα βλέπουν και συνδέονται μαζί τους. Ο λογαριασμός του McGreevey είναι το τέλειο παράδειγμα. Με περισσότερα από 1000 Από τους θαυμαστές που ακολουθούν, τα μιμίδια του McGreevy φτάνουν σε ένα ευρύ φάσμα μαθητών που βλέπουν τους δικούς τους αγώνες, τις απογοητεύσεις για τα κατοικίδια και τα εσωτερικά αστεία που σχετίζονται με τον Whitman να αντικατοπτρίζονται στο πλαίσιο μιας μεγαλύτερης διαδικτυακής κοινότητας.

Παρόμοια με τις σελίδες meme, οι εξειδικευμένοι λογαριασμοί Instagram που προσθέτουν χιούμορ στα εγκόσμια και οικεία πράγματα στην πανεπιστημιούπολη διαμορφώνουν επίσης την κουλτούρα της πανεπιστημιούπολης. Το @Sitman_college είναι ένα τέλειο παράδειγμα.

Η υπόθεση του @Sitman_college είναι απλή και αυτή η απλότητα είναι μέρος της γοητείας. Ο Sitman εξετάζει τα πλοία για να καθίσουν γύρω από την πανεπιστημιούπολη. Λέω πλοία επειδή ο λογαριασμός αξιολογεί περισσότερα από καρέκλες. Εξέτασε επίσης το αναβατήρα, τους καναπέδες, τις καρέκλες και τα καγιάκ του Bluewood για να γιορτάσει το ορόσημο των 100 οπαδών του.

“Ελπίζω πολύ να μοιάζω με τη σελίδα meme. Δεν νομίζω ότι παίζω πολύ στη δημοφιλή κουλτούρα, αλλά αν μη τι άλλο, ελπίζω να προσθέσω κουλτούρα και υπόβαθρο σε οποιαδήποτε έδρα στην πανεπιστημιούπολη”, είπε ο Sitman.

Η έμπνευση πίσω από αυτή τη μοναδική ιδέα ήταν ότι ο Whitman μοιάζει με τον Westman. Μια τυπική ανάρτηση περιέχει φωτογραφίες μιας συγκεκριμένης καρέκλας από διαφορετικές οπτικές γωνίες, συνοδευόμενες από μια μακροσκελή λεζάντα, και είναι πάντα με πάθος λεπτομερής και σε βάθος έρευνα. Ένα παράδειγμα ανάρτησης έχει ως εξής:

«Αηδιαστική καρέκλα εισόδου Olin (2ος όροφος).

Η σημερινή καρέκλα είναι μια μοναδική καρέκλα. Όλες οι προηγούμενες καρέκλες μου πρόσφεραν κάποιο είδος ενθουσιασμού για να καθίσω. Το είδος της χαράς που μόνο οι λάτρεις της πολυθρόνας μπορούν να πάρουν.

Ωστόσο, σήμερα, όχι μόνο φοβόμουν να καθίσω σε αυτή την καρέκλα, αλλά ένιωσα μια εξαιρετικά άβολη αίσθηση όταν το έκανα. Δεν έχω συναντήσει ποτέ μια καρέκλα που να με αφήνει με τόσο έντονη αντίληψη ευκρίνειας. Αμέσως ένιωσα ότι επρόκειτο να λάβω τρομερά ιατρικά νέα για τη μητέρα μου ή ότι είχα διαγνωστεί με Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας. Ωστόσο, το χειρότερο πράγμα σχετικά με αυτήν την καρέκλα δεν είναι απαραίτητα οι ιδιότητές της, αλλά πόσο πολύ καλύτερη είναι κάθε επιλογή στη γύρω περιοχή. Αυτή η καρέκλα είναι ατυχής. Αν απουσιάζει, είμαι εγώ.

1,6/10″ (@sitman_college, 17 Νοεμβρίου 2022)

Οι έντονες λεζάντες όπως αυτές προκαλούν συχνά έντονες συζητήσεις στα σχόλια και αυτό δεν είναι τυχαίο. Το όραμα του Sitman για τον λογαριασμό είναι οι μαθητές να βρουν τις καρέκλες που αξιολογεί και να αφήσουν τις δικές τους σκέψεις, είτε συμφωνούν είτε διαφωνούν με την αρχική κριτική.

“Δεν νομίζω ότι καμία ανάρτηση είναι αδιαμφισβήτητη και νομίζω ότι αυτή είναι η ομορφιά του λογαριασμού. Ήμουν λεκτικά βίαιος απέναντι σε ορισμένες από τις καρέκλες και δεν έχω ποτέ σωματική αλληλεπίδραση με τη συνεδρίαση. Νομίζω ότι αυτό είναι επίσης μέρος του η έκκληση· έχω θυμώσει για τις αγαπημένες μου καρέκλες», είπε ο Σίτμαν. «Μερικοί άνθρωποι το έχουν για καλό ή για κακό».

Στα σχόλια, οι άνθρωποι μιλούν για την τιμή και την αξία της καρέκλας και ξεφεύγουν από το να μιλάνε για την εμφάνισή της. Αυτές οι συναισθηματικές αλληλεπιδράσεις υπογραμμίζουν πώς τα συναισθηματικά τους αποτελέσματα μπορούν να δημιουργήσουν μια απροσδόκητη κοινότητα καθιστών. Πυροδοτεί μια περιεκτική συζήτηση επειδή ο καθένας μπορεί να συμμετάσχει σε αυτόν τον ανόητο και ανόητο διάλογο. Όλοι κάθονται.

Ενώ ο Sitman στοχεύει το περιεχόμενό του να είναι προκλητικό για να ευχαριστήσει τους οπαδούς του, ο McGreevy προσπαθεί να μείνει μακριά από πιθανά δράματα. Έχει μια ξεχωριστή ιδιωτική ιστορία για άτομα που γνωρίζει προσωπικά για να δημοσιεύουν σέξι μιμίδια που μπορεί να τον βάλουν σε μπελάδες. Τα memes για την ελληνική ζωή, το ASWC και συγκεκριμένοι αξιωματούχοι εμπίπτουν πάντα σε αυτή την κατηγορία.

“Υπάρχουν πάντα αντικρουόμενες πλευρές και αυτό είναι που με κάνει να νιώθω άβολα. Είναι μια κατάσταση απώλειας-χάσης, όπου ανεξάρτητα από το τι κάνεις, υπάρχουν άνθρωποι που είναι θυμωμένοι μαζί σου”, είπε ο McGreevey. “Αισθάνομαι ότι η τοξικότητα έχει έναν τρόπο επιδεινώνεται στο διαδίκτυο και μου αρέσει να το αποφύγω.»

Αν και ο Sitman και ο McGreevey μπορεί να προκαλέσουν διαμάχη – άλλοτε φιλικές, άλλοτε τεταμένες – οι λογαριασμοί τους μοιράζονται τους βασικούς στόχους να ενώσουν τον Whitey και να κάνουν τους ανθρώπους να γελούν.

“Νομίζω ότι το χιούμορ είναι πολύ σημαντικό, είναι ένα μεγάλο μέρος της προσωπικότητάς μου. Αν μπορώ να κάνω τη μέρα μου ή οποιουδήποτε άλλου καλύτερη αποκαλώντας μια καρέκλα αηδιαστική ή μιλώντας γι’ αυτήν με συγκεκριμένους τρόπους, αυτό είναι κάτι από το οποίο ο καθένας μπορεί να επωφεληθεί, είτε είναι ένας λογαριασμός μιμιδίου ή οτιδήποτε άλλο, παίζει με πράγματα που βλέπουν όλοι, και είναι σαν, “Ω, δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι πριν” ή “Δεν έχω βρει ποτέ το χιούμορ σε αυτό” και απλά Ελπίζω να το φωτίσει», είπε ο Σίτμαν. «Η μέρα κάποιου, και νομίζω ότι πολλοί λογαριασμοί έχουν αυτή την ικανότητα».

Ένας άλλος λογαριασμός με αυτή τη δυνατότητα είναι ο @whitman_bad_parking. Ο κάτοχος του λογαριασμού ζήτησε να μην αποκαλυφθεί η ταυτότητά του προκειμένου να συνεχίσει να δημοσιεύει χωρίς ενοχλήσεις και να συμβάλει στην κουλτούρα της αφάνειας που παρέχουν οι ανώνυμες σελίδες.

Παρατήρησαν πολύ κακό παρκάρισμα γύρω από το Whitman και σκέφτηκαν ξανά έναν λογαριασμό που παρουσίαζε ιδιαίτερα τρομερές θέσεις στάθμευσης από το γυμνάσιό τους. Σκέφτηκαν ότι θα ήταν αστείο να επαναλάβουν την ιδέα του Whitman.

“Είναι επίσης ανόητο, ανόητο και αστείο. “Θα πω, από τότε που ξεκίνησα τον λογαριασμό, έχω όλο και λιγότερες υποβολές, οπότε τουλάχιστον οι άνθρωποι είναι πιο προσεκτικοί στο να παρκάρουν καλά”, είπε ο συντονιστής.

Επομένως, εκτός από τη δημιουργία κοινότητας μέσω αστείων και κοινών εμπειριών, ο λογαριασμός Instagram μπορεί να έχει βελτιώσει τη συνολική ποιότητα στάθμευσης στην πανεπιστημιούπολη. Ο λογαριασμός παρουσίαζε τη δευτεροετή Λούσι Κόλινς σε δύο ξεχωριστές θέσεις κακής στάθμευσης μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα ο λογαριασμός να την χαρακτηρίσει ως κακή παρκαρίστρια. Οι άνθρωποι υποψιάζονταν ότι θα έβλεπαν μια τρίτη ανάρτηση που επικρίνει τη στάση της Coleen, αλλά από τότε, έχει μια μεγάλη σειρά από μη εμφανίσεις. Ωστόσο, όπως γνωρίζουμε, η συσχέτιση δεν ισούται με την αιτιότητα.

“Δεν αισθάνομαι ότι η δημόσια ντροπή είναι ένας τρόπος να κάνεις τη διαφορά στην πανεπιστημιούπολη. Εξαρτάται από το γιατί ντρέπεσαι δημόσια. Με κάτι σαν κακό παρκάρισμα, είναι σαν, “Είμαι απλώς ένα κορίτσι, μπορώ Αυτό συμβαίνει όταν γεννούν οι γυναίκες», είπε ο Κόλινς. Πίσω από το τιμόνι.

Ο Κόλινς δεν ντρεπόταν, θεωρώντας τις αναρτήσεις κάπως αστείες, αλλά ήταν ανένδοτος ότι ο λογαριασμός έπρεπε να εκτελείται από κάποιον που δεν ήξερε να οδηγεί.

«Μόνο κάποιος που δεν μπορεί να οδηγήσει θα επικεντρωνόταν στις καταστάσεις άλλων ανθρώπων», είπε ο Κόλινς.

Δεν υπάρχει τρόπος να το μάθουμε με σιγουριά, γιατί ασχολούνται σοβαρά με την ανωνυμία, όπως και ο Sitman. Ο McGreevy είναι επίσης ανώνυμος εδώ και χρόνια, μόλις τον περασμένο Μάιο αποφάσισε να αποκαλύψει την ταυτότητά του. Όλοι αυτοί οι influencers έχουν τους δικούς τους λόγους που θέλουν να κρατήσουν μυστική την ταυτότητά τους.

“Είναι πραγματικά γελοίο να είσαι ανώνυμος διαχειριστής λογαριασμού και να παρακολουθείς τι κάνουν οι μαθητές του Whitman. Είναι σαν μια μορφή παρακολούθησης ανθρώπων”, είπε ο Whitman.

Ο Sitman είναι εντελώς ανώνυμος γιατί πιστεύει ότι αυτό προσθέτει στο πράγμα και ενισχύει την κωμωδία του όλου πράγματος.

“Η ανωνυμία είναι μέρος της ιδέας του Sitman. Είναι σαν τον Batman, είναι πολύ διασκεδαστικό να δημιουργείς έναν χαρακτήρα που αγαπά τις καρέκλες. Νομίζω ότι είναι αστείο που ο κύριος Sitman είναι εκεί. Μπορεί να είναι οποιοσδήποτε γνωρίζεις”, είπε ο Sitman.

Ο McGreevey θεώρησε επίσης ότι ήταν πιο διασκεδαστικό και ενδιαφέρον με αυτόν τον τρόπο μέχρι τον περασμένο Μάιο, όταν αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τη διοικητική εντολή. Σκέφτηκε ότι αυτή θα ήταν η τέλεια στιγμή για να αποκαλύψει, αφού η τάξη του αποφοίτησε. Η αποκάλυψη απέκτησε επιπλέον μόχλευση για τον λογαριασμό του. Δεν είναι σίγουρος σε ποιον θα περάσει τη σελίδα όταν αποφοιτήσει, αλλά πιθανότατα θα έχει κάποιον στο μυαλό του που στέλνει τακτικά υποβολές υψηλής ποιότητας (κάτι που πρέπει να έχετε κατά νου για τους ενδιαφερόμενους Whitties).

Ο Sitman δεν έχει επίσης καμία πρόθεση να αφήσει την κληρονομιά του να πεθάνει μέχρι να επανεξεταστεί κάθε έδρα στο Whitman College. Το Whitman_bad_parking, από την άλλη πλευρά, δεν θα έχει έλλειψη περιεχομένου.

Είτε πρόκειται για ανώνυμους λάτρεις της πολυθρόνας, για δημιουργούς μιμιδίων ή για συνοδούς στάθμευσης, αυτοί οι νεαροί influencers του Instagram είναι οι αφανείς ήρωες του Whitman College, φέρνοντας χιούμορ και μια αίσθηση συνοχής στην πανεπιστημιούπολη.