Η Σοβιετική Ένωση είχε μόλις καταρρεύσει. Ο Τζον Μέιτζορ ήταν ακόμη σχετικά πρόσφατος πρωθυπουργός. Το Διαδίκτυο αποτελούνταν από μερικούς επιτραπέζιους υπολογιστές που συνέδεαν μερικά εργαστήρια. Ο κόσμος ήταν πολύ διαφορετικός όταν η Γερμανία παρουσίασε για τελευταία φορά εμπορικό έλλειμμα το 1991. Αλλά τη Δευτέρα, η χώρα κατέγραψε ότι οι εισαγωγές ξεπέρασαν τις εξαγωγές για περισσότερα από 30 χρόνια. Είναι αλήθεια ότι και άλλες χώρες παρουσιάζουν τεράστια ελλείμματα, ιδίως το Ηνωμένο Βασίλειο. Αλλά για τη Γερμανία, είναι πιο σημαντικό. Ολόκληρη η οικονομία της χτίστηκε γύρω από τη δημιουργία μιας βιομηχανικής μηχανής που θα κυριαρχούσε στις παγκόσμιες αγορές. Αυτό το μηχάνημα σταματά τώρα να λειτουργεί.
Σύμφωνα με τα πρότυπα της Βρετανίας, ή των Ηνωμένων Πολιτειών, ή μάλιστα της Γαλλίας, το έλλειμμα του 1 δισεκατομμυρίου ευρώ που ανακοίνωσε σήμερα η Γερμανία μπορεί να φαίνεται λογιστικό λάθος. Οι εξαγωγές μειώθηκαν απροσδόκητα, ενώ οι εισαγωγές αυξήθηκαν καθώς το κόστος της ενέργειας αυξήθηκε. Δεν είναι σαν η χώρα να βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας ή να καλεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να πληρώσει τους λογαριασμούς της. Όμως εδώ βρίσκεται το πρόβλημα. Η οικονομία της Γερμανίας είναι σχεδόν μοναδική από την άποψη μιας οικονομίας που βασίζεται στις εξαγωγές. Μέχρι πρόσφατα, είχε πλεονάσματα 8 ή 9 τοις εκατό του ΑΕΠ, ή 20 δισεκατομμύρια ευρώ το μήνα, τα μεγαλύτερα στον κόσμο. Υπάρχουν τρία μεγάλα προβλήματα με αυτή την εξαφάνιση.
Πρώτον, η γερμανική οικονομία βασίζεται στην πώληση βιομηχανικών αγαθών υψηλής ποιότητας στον υπόλοιπο κόσμο. Σε αντίθεση με πολλές άλλες χώρες, δεν έχει τεράστιες βιομηχανίες παροχής υπηρεσιών για να αντέξει την ύφεση εάν πέσει, ούτε έχει σημαντική οικονομική θέση να αποκομίσει αόρατα κέρδη εάν τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων αρχίσουν να πηγαίνουν αλλού. Οι μεγάλοι εξαγωγείς έχουν μείνει έξω από τη γερμανική οικονομία και θα είναι λίγο δύσκολο να πούμε τι έχει απομείνει.
Αυτό που ακολουθεί την πτώση των εξαγωγών είναι η πτώση των καλοπληρωμένων θέσεων εργασίας στη μεταποίηση που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της γερμανικής οικονομίας. Είναι αλήθεια ότι, δεδομένου του τόσο λίγου χρόνου, η Γερμανία θα πρέπει να είναι σε θέση να δημιουργήσει θέσεις εργασίας στον τομέα των υπηρεσιών και του λιανικού εμπορίου, όπως έχουν κάνει πολλές άλλες χώρες. Δεν θα αμείβονται όμως με το ίδιο ποσό, ούτε θα ταιριάζουν απαραίτητα στους γαλάζιους. Μια ολόκληρη γενιά ικανών Γερμανών δεν θα είχε τίποτα άλλο να κάνει.
Τέλος, θα σήμαινε επίσης τεράστιο έλλειμμα στην ευρωζώνη. Από όλες τις χώρες της περιοχής, η Γερμανία ήταν η μόνη χώρα με το μεγαλύτερο πλεόνασμα. Αποτελέσματα? Το νόμισμα θα εξασθενεί και θα εξασθενεί. Στην πραγματικότητα, το ευρώ πέτυχε ισοτιμία με το ελβετικό φράγκο το Σαββατοκύριακο και είναι ήδη κοντά στην ισοτιμία με το δολάριο.
Στην πραγματικότητα, η μηχανή βιομηχανικών εξαγωγών της Γερμανίας τροφοδοτούνταν από φθηνή ενέργεια από τη Ρωσία – και αυτό το καύσιμο μπορεί σύντομα να τελειώσει, έγραψε ο Wolfgang Mönchau σε ένα περιοδικό την περασμένη εβδομάδα. Για το μεγαλύτερο μέρος της μεταπολεμικής εποχής, η Γερμανία υπερηφανευόταν για χαμηλό πληθωρισμό, σταθερό νόμισμα και τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα. Αυτή τη στιγμή, έχει ένα πολύ ιταλικό ή ελληνικό μείγμα πληθωρισμού 8 τοις εκατό, ένα κατεστραμμένο νόμισμα και ένα αυξανόμενο εμπορικό έλλειμμα. Πολλές άλλες χώρες το έχουν συνηθίσει, αλλά για τους Γερμανούς θα είναι σοκ.
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”