περίληψη: Μια νέα μελέτη αποκάλυψε ότι οι αυθόρμητες και τυχαίες κινήσεις των παιδιών βοηθούν στην ανάπτυξη του αισθητηριακού συστήματος.
Πηγή: Πανεπιστήμιο του Τόκιο
Οι αυτόματες και τυχαίες κινήσεις των παιδιών βοηθούν στην ανάπτυξη του αισθητηριακού τους συστήματος, σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου του Τόκιο.
Η λεπτομερής σύλληψη κίνησης νεογνών και βρεφών συνδυάστηκε με ένα μοντέλο υπολογιστή σκελετικών μυών για να μπορέσουν οι ερευνητές να αναλύσουν την επικοινωνία και την αίσθηση των μυών σε ολόκληρο το σώμα.
Οι ερευνητές βρήκαν μοτίβα μυϊκής αλληλεπίδρασης που αναπτύσσονται με βάση την τυχαία εξερευνητική συμπεριφορά των παιδιών που αργότερα θα τους επιτρέψουν να εκτελούν διαδοχικές κινήσεις ως παιδιά.
Η καλύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο εξελίχθηκε το αισθητηριακό μας σύστημα μπορεί να μας βοηθήσει να αποκτήσουμε γνώσεις για την προέλευση της ανθρώπινης κίνησης καθώς και για πρώιμες διαγνώσεις αναπτυξιακών διαταραχών.
Από τη γέννηση – και ακόμη και στη μήτρα – τα μωρά αρχίζουν να κλωτσάνε, να κουνιούνται και να κινούνται φαινομενικά χωρίς σκοπό ή εξωτερική διέγερση. Αυτές ονομάζονται «αυθόρμητες κινήσεις» και οι ερευνητές πιστεύουν ότι έχουν σημαντικό ρόλο να διαδραματίσουν στην ανάπτυξη του αισθητηριακού συστήματος, δηλαδή στην ικανότητα ελέγχου των μυών, της κίνησης και του συντονισμού.
Εάν οι ερευνητές μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα αυτές τις φαινομενικά τυχαίες κινήσεις και τον τρόπο με τον οποίο εμπλέκονται στην πρώιμη ανθρώπινη ανάπτυξη, θα μπορούσαμε επίσης να εντοπίσουμε πρώιμους δείκτες συγκεκριμένων αναπτυξιακών διαταραχών, όπως η εγκεφαλική παράλυση.
Επί του παρόντος, υπάρχει περιορισμένη γνώση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τα νεογέννητα και τα βρέφη μαθαίνουν να κυκλοφορούν. «Προηγούμενη έρευνα στον τομέα της αισθητηριακής ανάπτυξης έχει επικεντρωθεί στις κινηματικές ιδιότητες, στις μυϊκές δραστηριότητες που προκαλούν κίνηση σε μια άρθρωση ή μέρος του σώματος», δήλωσε ο αναπληρωτής καθηγητής του προγράμματος Hoshinori Kanazawa του Graduate School of Information Science and Technology.
Ωστόσο, η μελέτη μας επικεντρώθηκε στη μυϊκή δραστηριότητα και στα αισθητήρια σήματα εισόδου ολόκληρου του σώματος. Συνδυάζοντας ένα μυοσκελετικό μοντέλο με μια μέθοδο νευροεπιστήμης, διαπιστώσαμε ότι οι αυθόρμητες κινήσεις, οι οποίες φαίνεται να μην έχουν σαφή αποστολή ή σκοπό, συμβάλλουν στη συντονισμένη αισθητηριακή ανάπτυξη».
Αρχικά, η ομάδα κατέγραψε τις κινήσεις των αρθρώσεων 12 υγιών νεογνών (λιγότερο από 10 ημερών) και 10 μικρών βρεφών (περίπου τριών μηνών) χρησιμοποιώντας τεχνολογία σύλληψης κίνησης. Στη συνέχεια, υπολόγισαν τη μυϊκή δραστηριότητα των παιδιών και τα αισθητηριακά σήματα εισόδου με τη βοήθεια ενός υπολογιστικού μοντέλου σκελετικών μυών σε ολόκληρο το σώμα, το οποίο δημιούργησαν.
Τέλος, χρησιμοποίησαν αλγόριθμους υπολογιστών για να αναλύσουν τα χωροχρονικά χαρακτηριστικά (τόσο του χώρου όσο και του χρόνου) της αλληλεπίδρασης μεταξύ των σημάτων εισόδου και της μυϊκής δραστηριότητας.
“Μας εξέπληξε το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της αυθόρμητης κίνησης, οι κινήσεις των μωρών “περιπλανήθηκαν” και παρακολουθούσαν διαφορετικές αισθητηριακές αλληλεπιδράσεις. Ονομάσαμε αυτό το φαινόμενο αισθητικοκινητική φούγκα”, είπε ο Kanazawa.
«Συνήθως θεωρείται ότι η ανάπτυξη του αισθητηριοκινητικού συστήματος βασίζεται γενικά στην εμφάνιση επαναλαμβανόμενων αισθητηριακών αλληλεπιδράσεων, πράγμα που σημαίνει ότι όσο πιο συχνά εκτελείτε την ίδια ενέργεια, τόσο πιο πιθανό είναι να τη μάθετε και να τη θυμάστε.
Ωστόσο, τα αποτελέσματά μας υποδεικνύουν ότι τα βρέφη αναπτύσσουν το αισθητηριοκινητικό τους σύστημα με βάση την εξερευνητική συμπεριφορά ή την περιέργεια, έτσι δεν επαναλαμβάνουν μόνο την ίδια ενέργεια, αλλά μια ποικιλία ενεργειών.Επιπλέον, τα ευρήματά μας παρέχουν μια εννοιολογική σύνδεση μεταξύ των πρώιμων αυθόρμητων κινήσεων και της αυτόματης νευρικής δραστηριότητας .»
Δείτε επίσης
Προηγούμενες μελέτες σε ανθρώπους και ζώα έχουν δείξει ότι η κινητική συμπεριφορά (κίνηση) περιλαμβάνει ένα μικρό σύνολο πρωτόγονων προτύπων ελέγχου των μυών. Αυτά είναι μοτίβα που συνήθως παρατηρούνται σε συγκεκριμένες ή περιοδικές κινήσεις, όπως το περπάτημα ή το φτάσιμο.
Τα αποτελέσματα αυτής της τελευταίας μελέτης υποστηρίζουν τη θεωρία ότι τα νεογέννητα και τα βρέφη μπορούν να αποκτήσουν αισθητηριακές μονάδες, δηλαδή συγχρονισμένες μυϊκές δραστηριότητες και αισθητήρια εισροή, μέσω αυθόρμητων κινήσεων ολόκληρου του σώματος χωρίς σαφή σκοπό ή εργασία.
Ακόμη και μέσω της αισθητηριακής περιπλάνησης, τα βρέφη εμφάνισαν αύξηση στις συντονισμένες κινήσεις ολόκληρου του σώματος και στις προληπτικές κινήσεις. Οι κινήσεις που έγιναν από την ομάδα των βρεφών έδειξαν πιο κοινά διαδοχικά μοτίβα και κινήσεις, σε σύγκριση με τις τυχαίες κινήσεις της ομάδας των νεογέννητων.
Στη συνέχεια, ο Kanazawa θέλει να εξετάσει πώς η κιναισθητική περιπλάνηση επηρεάζει την μετέπειτα ανάπτυξη, όπως το περπάτημα και το φτάσιμο, μαζί με πιο σύνθετες συμπεριφορές και υψηλότερες γνωστικές λειτουργίες.
“Το αρχικό μου υπόβαθρο είναι η αποκατάσταση βρεφών. Ο μεγάλος μου στόχος με την έρευνά μου είναι να κατανοήσω τους βασικούς μηχανισμούς της πρώιμης κινητικής ανάπτυξης και να βρω γνώσεις που θα βοηθήσουν στην ενίσχυση της ανάπτυξης του παιδιού.”
Σχετικά με αυτήν την έρευνα για τις νευροαναπτυξιακές ειδήσεις
συντάκτης: γραφείο Τύπου
Πηγή: Πανεπιστήμιο του Τόκιο
επικοινωνία: Γραφείο Τύπου – Πανεπιστήμιο του Τόκιο
εικόνα: Πίστωση εικόνας στους Kanazawa et al
Αρχική αναζήτηση: Τα αποτελέσματα θα εμφανιστούν στο PNAS