Άνεμοι μεγέθους γαλαξία ανιχνεύθηκαν στο μακρινό σύμπαν

Ένας τρόπος με τον οποίο τα τεράστια αστέρια, αυτά τουλάχιστον 10 φορές μεγαλύτερα από τον Ήλιο, συναντούν το τέλος τους είναι σε μια σουπερνόβα — μια τεράστια έκρηξη που προκαλείται από το ότι ο πυρήνας του άστρου τελειώνει από καύσιμο.

Ένα αποτέλεσμα των σουπερνόβα είναι η παραγωγή γαλαξιακών ανέμων, οι οποίοι παίζουν βασικό ρόλο στη ρύθμιση του σχηματισμού άστρων. Αν και οι γαλαξιακές άνεμοι έχουν ήδη παρατηρηθεί σε πολλούς κοντινούς γαλαξίες, μια ομάδα επιστημόνων έκανε τώρα τις πρώτες άμεσες παρατηρήσεις αυτού του φαινομένου σε μεγάλο αριθμό γαλαξιών στο μακρινό σύμπαν, σε μια εποχή που οι γαλαξίες βρίσκονται στα αρχικά στάδια σχηματισμού τους.

σχόλιο

Σύμφωνα με την η μελέτη Ο επικεφαλής συγγραφέας, Yucheng Guo, από το Κέντρο Αστροφυσικής Έρευνας στη Λυών, θεωρεί ότι οι γαλαξιακές ανέμοι αποτελούν σημαντικό μέρος των μοντέλων της εξέλιξης των γαλαξιών.

“Υποτέθηκε ότι υπήρχαν γαλαξιακούς άνεμοι που θα μπορούσαν να ρυθμίσουν την ανάπτυξη των γαλαξιών. Ωστόσο, ήταν πολύ δύσκολο να παρατηρηθούν απευθείας αυτοί οι άνεμοι. “Με τη μελέτη μας, δείξαμε ότι στο πρώιμο στάδιο του σύμπαντος, κάθε κανονικός γαλαξίας είχε τέτοια άνεμοι.”

Σύμφωνα με τον Gu, οι γαλαξιακές άνεμοι αποτελούν ένα σημαντικό μέρος της λεγόμενης διαδικασίας ανάδρασης που είναι σημαντική για την κατανόηση της εξέλιξης των γαλαξιών. «Οι γαλαξιακές άνεμοι προκύπτουν ως αποτέλεσμα της δραστηριότητας σχηματισμού άστρων. Αυτοί οι άνεμοι αντλούν πολλή ενέργεια και ορμή στο αέριο, προκαλώντας το σχηματισμό του [being] Έδιωξε από τον γαλαξία. Εάν δεν υπάρχει αρκετό αέριο στον γαλαξία, ο σχηματισμός αστεριών σταματά. Αυτό ονομάζεται διαδικασία ανάδρασης.

Σύμφωνα με τον Gu, οι γαλαξιακές άνεμοι επιτρέπουν επίσης την ανταλλαγή ύλης μεταξύ των γαλαξιών και του περιβάλλοντός τους. “Κάθε γαλαξίας περιβάλλεται από ένα αέριο φωτοστέφανο. Οι γαλαξίες μπορούν να αναπνεύσουν καθώς και να εισπνεύσουν αέριο”, είπε ο Guo.

Είναι δύσκολο να το δεις

Είπε ότι παραδοσιακά ήταν πολύ δύσκολο να παρατηρήσουμε τους γαλαξιακούς ανέμους, επειδή τα αέρια φωτοστέφανα είναι σχεδόν διαφανή.

Ο Joe και η ομάδα του ξεπέρασαν αυτό το εμπόδιο χρησιμοποιώντας το όργανο Multi-Unit Spectroscopic Explorer (MUSE) στο Very Large Telescope. «Το όργανο είναι ικανό να παρατηρεί γαλαξίες σε ερυθρή μετατόπιση z ≈ 1, που αντιστοιχεί σε 7 δισεκατομμύρια χρόνια κοσμικής εξέλιξης». Σε αυτό το μήκος κύματος, το όργανο MUSE είναι σε θέση να ανιχνεύει και να παρακολουθεί άμεσα την εκπομπή ατόμων μαγνησίου στους γαλαξιακούς ανέμους, είπε ο Guo.

Ένα άλλο σημαντικό πλεονέκτημα της έρευνας, είπε, είναι ότι μπόρεσαν να παρατηρήσουν γαλαξιακούς ανέμους σε περισσότερους από 100 γαλαξίες. Και πρόσθεσε: «Μπορέσαμε επίσης να παρατηρήσουμε το μέσο σχήμα αυτών των ανέμων, που μοιάζει με χωνάκι παγωτού».

Η άμεση παρατήρηση των γαλαξιακών ανέμων έξω από το τοπικό σύμπαν ήταν το πρώτο βήμα στην έρευνά τους, είπε ο Guo. «Ακόμα δεν γνωρίζουμε τις φυσικές ιδιότητές τους, όπως το μέγεθος και τη δύναμή τους και επίσης πώς αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου και σε διαφορετικούς τύπους γαλαξιών».

Nature, 2023. DOI: 10.1038/s41586-023-06718-s

Ο Dhananjay Khedilkar είναι δημοσιογράφος με έδρα το Παρίσι.