Καθώς περνούν δύο χρόνια από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η Ευρώπη αντιμετωπίζει δύσκολα ερωτήματα

CNN
—

Καθώς ο κόσμος ετοιμάζεται να γιορτάσει Δεύτερη επέτειος Μετά την εισβολή του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία αυτή την εβδομάδα, η Ευρώπη πρέπει να θέσει στον εαυτό της ορισμένες διερευνητικές ερωτήσεις σχετικά με τον πόλεμο που ξέσπασε απροσδόκητα στα σύνορά της – και πώς μπορεί να εξελιχθεί τους επόμενους 12 μήνες.

Αναμφισβήτητα το πιο σημαντικό από αυτά τα ερωτήματα είναι: Πόσο καιρό μπορείτε πρακτικά να διατηρήσετε αυτήν την εξαντλητική οικονομική υποστήριξη για την Ουκρανία;

Αυτή η ιδέα δεν είναι νέα, αλλά επαναλαμβάνεται όλο και περισσότερο σε ορισμένους επίσημους κύκλους. Αντανακλά επίσης πολλές τρέχουσες ζοφερές πραγματικότητες.

Ο πόλεμος βρίσκεται σε αδιέξοδο εδώ και αρκετό καιρό, ενώ την περασμένη εβδομάδα η Ουκρανία αναγκάστηκε να αποσυρθεί από την πόλη-κλειδί Avdiivka μετά από μήνες έντονων μαχών, σημειώνοντας τη χειρότερη ήττα της από την πτώση του Bakhmut τον Μάιο.

Τα χρήματα που χρειάζονται απεγνωσμένα οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κολλήσει, αφού έχουν εγκριθεί από τη Γερουσία, αλλά περιμένουν την έγκριση από τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Η ενότητα μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ έχει αρχίσει να διαβρώνεται, με σχεδόν όλες τις σημαντικές αποφάσεις να έχουν σταματήσει και να απειλείται με βέτο.

Δεν υπάρχουν σοβαρές δυτικές φωνές που να θέλουν να εγκαταλείψουν το Κίεβο, αλλά είναι αναμφισβήτητο ότι η κούραση δημιουργείται καθώς οι λογαριασμοί αυξάνονται.

Από την αρχή της κρίσης, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι περιφερειακοί σύμμαχοί της έχουν ξοδέψει περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια δολάρια για να χρηματοδοτήσουν τις αμυντικές προσπάθειες στην Ουκρανία. Σύμφωνα με το Ukraine Support Tracker του Ινστιτούτου του Κιέλου.

Νωρίτερα αυτό το μήνα, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμφώνησαν σε ένα πακέτο 54 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την Ουκρανία από τώρα έως το 2027. Το Ηνωμένο Βασίλειο, αναμφισβήτητα ο κύριος παράγοντας ασφάλειας στην περιοχή, δεσμεύτηκε επίσης Περισσότερα από 15 δισεκατομμύρια δολάρια στην Ουκρανία από το 2022. Σε αυτό το πλαίσιο, σύμφωνα με το Ινστιτούτο του Κιέλου, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ξοδέψει 66 δισεκατομμύρια δολάρια, επιπλέον άλλα 60 δισεκατομμύρια δολάρια για την προετοιμασία.

Ενώ η ηχηρή υποστήριξη της Δύσης στην Ουκρανία από το 2022 έχει εκπλήξει πολλούς στον διπλωματικό κόσμο, όσο περισσότερο διαρκεί ο πόλεμος, τόσο μεγαλύτερη είναι η κούραση.

Μεταξύ της ατέλειας της σύγκρουσης και του ανταγωνισμού για την πολιτική προσοχή στη Μέση Ανατολή – καθώς και των εγχώριων ανησυχιών που προκύπτουν από πληθωριστικές κρίσεις κόστους ζωής σε όλο τον κόσμο – η δαπάνη τεράστιων ποσών χρημάτων για την Ουκρανία μπορεί να γίνει πιο δύσκολη πολιτικά για οι κυβερνήσεις να σχεδιάσουν.

Η πολιτική πίεση στις δαπάνες θα γίνει πιο εμφανής με τις ευρωπαϊκές κοινοβουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν τον Ιούνιο, καθώς και τις εθνικές εκλογές σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, του κύριου συμμάχου της Ουκρανίας.

Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι αρκούν μόνο να δουν τη δυσκολία που αντιμετωπίζει ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν στην αντιμετώπιση του πακέτου της Ουκρανίας για να δουν τον πραγματικό αντίκτυπο της χρηματοδότησης ενός δαπανηρού εξωτερικού πολέμου όταν πρόκειται για άμεση επαφή με την εσωτερική πολιτική.

Σε αυτές τις δυσοίωνες αποκλίσεις προστίθεται και το ενδεχόμενο επιστροφής του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο τον επόμενο χρόνο.

Ο Τραμπ δεν έχει δηλώσει ξεκάθαρα την πολιτική του απέναντι στην Ουκρανία, εκτός από τον ισχυρισμό του ότι μπορεί να τερματίσει τον πόλεμο εντός 24 ωρών. Η αντιΝΑΤΟϊκή ρητορική του πρώην προέδρου, η γενική του περιφρόνηση για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και ο περίεργος θαυμασμός του για τον Πούτιν είναι γνωστές.

Αν και κανείς δεν γνωρίζει τι μπορεί να σημαίνει άλλη μια προεδρία Τραμπ σε υλικούς όρους, είναι λογικό να φανταστεί κανείς το χειρότερο σενάριο για την Ουκρανία, όπου χάνει τη δυναμική της στο έδαφος, ενώ ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου αποφασίζει ότι η Αμερική έχει ήδη ξοδέψει αρκετά.

Αυτή είναι μια ανησυχητική προοπτική για τους Ευρωπαίους αξιωματούχους που ήδη πιστεύουν ότι ο Πούτιν καθυστερεί και προσπαθεί να περιμένει τη Δύση.

Εδώ οι επόμενοι δώδεκα μήνες γίνονται κρίσιμοι για τους Ευρωπαίους συμμάχους της Ουκρανίας. Είναι σαφώς προς το συμφέρον της ηπειρωτικής Ευρώπης να μην κερδίσει ο Πούτιν σε αυτόν τον πόλεμο – και υπάρχουν λίγοι άνθρωποι που θα διαφωνούσαν με αυτό το αίσθημα.

Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό, λένε οι αξιωματούχοι, οι Ευρωπαίοι να κρατούν τη μύτη τους, ό,τι κι αν συμβεί στην Αμερική, και να συνεχίζουν να ξοδεύουν, όσο δύσκολο κι αν φαίνεται.

Εν όψει των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ, αναπόφευκτα θα προκύψει το ερώτημα για το τι θα γινόταν με την ευρωπαϊκή ασφάλεια ερήμην της Αμερικής. Αν και η ασφάλεια της Ουκρανίας συνδέεται άμεσα με την ευρύτερη ευρωπαϊκή ασφάλεια, το άμεσο ερώτημα του πώς να υποστηρίξουμε το Κίεβο διαφέρει ακριβώς από τον μακροπρόθεσμο στόχο της Ευρώπης για μεγαλύτερη ανεξαρτησία ασφάλειας από την πρωτεύουσα.

Μπορεί η Ευρώπη να συνεχίσει να χρηματοδοτεί την Ουκρανία εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσύρουν την οικονομική τους υποστήριξη;

Οι περισσότεροι αξιωματούχοι πιστεύουν ότι αυτό είναι δυνατό. Θα είναι δύσκολο, σίγουρα, αλλά είναι εφικτό. «Η ΕΕ είναι πολύ καλή στο να συγκεντρώνει χρήματα και υπάρχουν εργαλεία που δεν έχει χρησιμοποιήσει ακόμη», δήλωσε στο CNN ένας αξιωματούχος του ΝΑΤΟ.

Κατά τους επόμενους 12 μήνες, οι Βρυξέλλες θα πρέπει να αρχίσουν να εξετάζουν το ενδεχόμενο χρήσης χρημάτων που είναι δεσμευμένα σε παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία για να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση της Ουκρανίας, είπε ο αξιωματούχος. «Αν και αυτά τα κεφάλαια δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν νόμιμα για την αγορά όπλων, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη του κόστους αποζημιώσεων, παρέχοντας κεφάλαια για την αγορά όπλων από τους προϋπολογισμούς της ΕΕ και των εθνικών προϋπολογισμών», ανέφεραν.

Διπλωματικές φωνές που ατενίζουν τον κόσμο εκτός Ευρώπης προκαλούν ανησυχία σε αυτό. Κάποιοι φοβούνται ότι η δημιουργία προηγούμενου για τη χρήση παγωμένων περιουσιακών στοιχείων για τη συγκέντρωση χρημάτων για ξένους πολέμους μπορεί να δώσει σε χώρες όπως η Κίνα το πράσινο φως να κάνουν το ίδιο στις εσωτερικές περιφερειακές μάχες τους. το Πεκίνο Εισήγαγε νέο νόμο Κατά το παρελθόν έτος, έγινε ευκολότερη η διεξαγωγή παρόμοιων πράξεων με ξένα περιουσιακά στοιχεία εντός της Κίνας.

Το πιο ακανθώδες ζήτημα είναι αν η Ευρώπη μπορεί να εφοδιάσει το Κίεβο με τα όπλα που χρειάζεται για να κερδίσει τον πόλεμο χωρίς την αμερικανική υποστήριξη.

Η απάντηση σε αυτό θα ήταν όχι. Η Ευρώπη απλώς δεν διαθέτει το κατασκευαστικό βάρος που είναι απαραίτητο αυτή τη στιγμή για να εξυπηρετήσει ανεξάρτητα την Ουκρανία τους επόμενους 12 μήνες.

Ωστόσο, δυτικοί διπλωμάτες είναι αισιόδοξοι ότι ο οπλισμός της Ουκρανίας ταιριάζει καλά με την τόσο αναγκαία ώθηση της Ευρώπης για μείωση της εξάρτησής της από την Αμερική.

Αξιωματούχοι επισημαίνουν την πρόσφατη συμφωνία, με τη μεσολάβηση του ΝΑΤΟ, στην οποία οι ευρωπαϊκές χώρες δεσμεύτηκαν να αγοράσουν 1.000 πυραύλους από αμερικανικές εταιρείες που θα κατασκευαστούν σε ένα νέο γερμανικό εργοστάσιο.

Σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι η Ευρώπη πρέπει να αγοράσει περισσότερα όπλα και να ακολουθήσει μια πολιτική ασφάλειας που δεν εξαρτάται τόσο από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η επίτευξη αυτού του στόχου δεν πρέπει απαραίτητα να γίνει σε βάρος της Αμερικής και η προσφορά του καρότου των κερδοφόρων συμβολαίων σε αμερικανικές εταιρείες είναι ένας τρόπος για να διασφαλιστεί ότι όλοι θα κερδίσουν.

Η απρόκλητη εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία ήταν μια φάρσα που μας κόστισε περιττές ζωές. Αν θέλουμε να συμπεράνουμε κάποια θετικά από αυτό, πρέπει να περιλαμβάνει ότι η Ευρώπη είναι επιτέλους σε θέση να αμυνθεί και να συνεργαστεί με τον παλιό της σύμμαχο.

Παρόλα αυτά, η συντριπτική πλειοψηφία των δυτικών αξιωματούχων πιστεύει ότι εάν η Ευρώπη μπορέσει να περάσει τον επόμενο χρόνο μαχόμενη, θα είναι πολύ πιο εύκολο να κρατήσει στο πλευρό της τον μελλοντικό Πρόεδρο Τραμπ.