Από ποδοσφαιριστής σε θρύλο: Ο Will Angel διασχίζει 250 αγώνες στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ

Ο βετεράνος των Ολυμπιακών Αγώνων του Σίδνεϊ, Γουίλ Άντζελ, έχει αναρριχηθεί στους πέντε κορυφαίους παίκτες εμφάνισης για την ομάδα, εδραιώνοντας τη θέση του μεταξύ της αξιοσημείωτης λίστας εικονιδίων του συλλόγου.

Ο Άγγελος μεγάλωσε περιτριγυρισμένος από τον Ολυμπιακό, εμφανίστηκε στις τάξεις των junior και μάλιστα υπηρέτησε ως kicker για την ομάδα κατά τη διάρκεια των ημερών του NSL.

Εντάχθηκε στην ομάδα της πρώτης κατηγορίας το 2011 και έχει κατακτήσει τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες και δύο πρωταθλήματα, αν και είναι η μακροζωία του που πραγματικά συγκεντρώνει το όνομά του στους αθάνατους του Ολυμπιακού, κάτι για το οποίο είναι πιο περήφανος.

“Είναι πολύ σουρεαλιστικό, ειδικά όταν έβλεπα μερικά από αυτά τα παιδιά εκεί όταν ήμουν ποδοσφαιριστής. Κάποιοι από αυτούς έγιναν συμπαίκτες, κάποιοι από αυτούς έγιναν προπονητές μου”, είπε ο Angel. News Cosmos.

Ο Έλληνας Αυστραλός συγκαταλέγεται στις αξιόλογες εταιρείες, καταλαμβάνοντας την πέμπτη θέση σε παιχνίδια που παίζονται πίσω από τους Gary Meyer (412), Gary Phillips (312), David Barrett (281) και Peter Raskopoulos (259).

“Είναι κάτι στο οποίο επικεντρώθηκα όταν μπήκα στον σύλλογο. Οι προπονητές μου ήξεραν ότι μεγάλωσα παίζοντας στους Ολυμπιακούς Αγώνες και μου είπαν ότι αυτό ήταν κάτι που θα μπορούσα να πετύχω αν έμενα πιστός και δούλευα σκληρά και συνέβη. Είναι μια πολύ καλή στιγμή για να είμαι ειλικρινής”, είπε ο Angel.

Ο 34χρονος είναι πολύ χαρούμενος στη θέση του ως σύγχρονος θρύλος σε αντίθεση με την ατελείωτη λίστα με εικόνες από την εποχή του NSL.

«Μιλάμε πάντα για παλιά αστέρια του Ολυμπιακού που όλοι σεβόμαστε, αλλά νομίζω ότι το να είσαι ο πρώτος ποδοσφαιριστής στη σύγχρονη εποχή που έφτασε τα 250 είναι επίσης μεγάλη υπόθεση… Μου λείπουν πολλά γεγονότα και δεσμεύσεις λόγω ποδοσφαίρου, αλλά όταν βλέπεις το όνομά σου εκεί έξω, ανάμεσα στους σπουδαίους, αξίζει τον κόπο».

Ο παλαίμαχος θυμάται ευρέως όταν εντάχθηκε για πρώτη φορά στον σύλλογο, παίζοντας για τους κάτω των 11 ετών με προπονητή τον Πήτερ Καθόλο και υπηρετούσε ως παίκτης για την ανδρική ομάδα.

«Θυμάμαι ότι κάθισα στο ταμπλό μερικές φορές. Ο Μπέλμορ ήταν γεμάτος και ο σύλλογος είχε παίκτες όπως ο Πάμπλο Καρντόζο, ο Άντε Τζούριτς, ο Κλιντ Μπόλτον, ο Τρόι Χάλπιν και ο Μπρετ Έμερτον.

“Βγήκα με τους παίκτες Άντονι Ντουμάνη και Σκοτ ​​Τόμας που στη συνέχεια έγιναν συμπαίκτες μου, και μετά επίσης με τον Άντε Γιούρεκ και τον Πίτερ Τσίνις που έγιναν προπονητές μου. Αυτές είναι οι σουρεαλιστικές στιγμές για μένα όταν κοιτάζω πίσω.”

Θυμάται μια εποχή στο δημοτικό σχολείο όταν έβαλε σε μια χρονοκάψουλα ένα σημείωμα που έλεγε το όνειρό του να παίξει μια μέρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο τότε NSL.

«Προφανώς τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα είχε σχεδιάσει γιατί ήρθε η A-League, αλλά το να πω ότι έχω παίξει πάνω από 250 παιχνίδια και κέρδισα όλους αυτούς τους τίτλους, δεν θα πίστευα ποτέ ότι θα ήταν αλήθεια».

Ο Angel έγινε δημοφιλής αγαπημένος των οπαδών κατά τη διάρκεια του χρόνου του με την Ολυμπιακή, χτίζοντας έναν ισχυρό δεσμό με την κοινότητα και τους οπαδούς, καθώς και ως σύμβολο της πλούσιας ιστορίας του συλλόγου για τους συμπαίκτες του.

«Πάντα ενσταλάζω αυτή την ιστορία και φροντίζω ότι το σήμα είναι μεγαλύτερο από οτιδήποτε άλλο για όλους τους νεοφερμένους που έρχονται στον σύλλογο ή τους νέους που έρχονται από τις τάξεις», επιβεβαίωσε ο θρύλος.

Γνωστός για την ευελιξία του, ο Angel έπαιξε ως ακραίος και αμυντικός στη δεξιά και την αριστερή πλευρά, αναφέροντας την ισχυρή του ικανότητα με το αδύναμο αριστερό του πόδι ως κύριο παράγοντα σε αυτό.

Είπε: «Η αγαπημένη μου θέση όταν επιδεικνυόμουν ήταν στην αριστερή πτέρυγα, αλλά είμαι χαρούμενος που παίζω οπουδήποτε». News Cosmos.

«Για μένα, όσο είσαι στην αρχική 11άδα, όσο δίνεις το 110%, δεν έχει σημασία πού παίζεις».

Ο Άντζελ επεσήμανε δύο παιχνίδια στην καριέρα του με τους Μπλε, και τα δύο από την πρεμιέρα του το 2011, που ήταν πιο αξιομνημόνευτα: το ντεμπούτο του και τον νικηφόρο μεγάλο τελικό μπροστά σε ένα γεμάτο κόσμο.

“Όταν ξεκίνησα στην πρώτη κατηγορία του Ολυμπιακού, ήμουν πάγκος. Νομίζω ότι στον έκτο ή τον έβδομο γύρο του πρωταθλήματος, έκανα το πρώτο μου ξεκίνημα στο Belmore. Κερδίσαμε το παιχνίδι και πήρα τον παίκτη του αγώνα.

«Αυτό το είδος ξεκίνησε για μένα στον κήπο της πρώτης σειράς των Ολυμπιακών Αγώνων και πέρασα ένα κομμάτι μωβ για τα επόμενα 12 περίπου συμμετοχές που στη συνέχεια οδήγησαν στον Μεγάλο Τελικό όπου παίξαμε μπροστά σε πιθανώς 12.500 άτομα στο Belmore εναντίον των αντιπάλων Sydney United».

Οι ισχυροί Έλληνες ακόλουθοι των Olympians σίγουρα δεν χάνονται από τον Angel, έναν Έλληνα Αυστραλό του οποίου οι πρόγονοι κατάγονταν από την πόλη της Ακράτας και το νησί της Λευκάδας, και ο παππούς του Λεωνίδας από τον πατέρα του υπηρέτησε ακόμη και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για την Αυστραλία.

“Ο παππούς μου ο Λεωνίδας ήρθε στην Αυστραλία και μετανάστευσε πρώτα σε μια πόλη κοντά στο Ντάμπο που ονομάζεται Γουόρεν. Πολέμησε για τους Αυστραλούς στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αιχμαλωτίστηκε και πυροβολήθηκε, αλλά τα κατάφερε και επέστρεψε στην Αυστραλία.”

Ο Ένγκελ επιθυμεί να μείνει στον σύλλογο με κάποια μορφή μετά την καριέρα του.

“Είχαμε αυτό το φόρουμ υποστηρικτών πριν από περίπου τρεις εβδομάδες και θα γίνω πρεσβευτής της ομάδας υποστηρικτών, οπότε αυτός είναι ο ρόλος με τον οποίο είμαι πραγματικά παθιασμένος.”