Η μελέτη λέει ότι οι άνθρωποι εμπιστεύονται τους υπολογιστές περισσότερο από τους ανθρώπους

Μια πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε ότι οι άνθρωποι μπορεί να είναι πιο πρόθυμοι να εμπιστευτούν τους υπολογιστές από τους συνομηλίκους τους, ειδικά αν η εργασία γίνεται πολύ δύσκολη.

Τα ευρήματα των επιστημόνων του Πανεπιστημίου της Τζόρτζια δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό ιδιοσυγκρασία φύσητου “Επιστημονικές Εκθέσεις. “

Από την επιλογή του επόμενου τραγουδιού στη λίστα αναπαραγωγής σας μέχρι την επιλογή του σωστού μεγέθους παντελονιού, όλο και περισσότεροι άνθρωποι βασίζονται στις συμβουλές αλγορίθμων για να βοηθήσουν στη λήψη καθημερινών αποφάσεων και στην απλοποίηση της ζωής τους.

«Οι αλγόριθμοι είναι ικανοί να κάνουν έναν τεράστιο αριθμό εργασιών και ο αριθμός των εργασιών που μπορούν να κάνουν επεκτείνεται σχεδόν καθημερινά», δήλωσε ο Eric Bogert, διδακτορικός φοιτητής στο Terry School of Business, Τμήμα Πληροφοριακών Συστημάτων Διαχείρισης.

«Φαίνεται να υπάρχει μια προκατάληψη προς το να βασιζόμαστε περισσότερο σε αλγόριθμους, καθώς το έργο γίνεται πιο δύσκολο και αυτό το αποτέλεσμα είναι ισχυρότερο από μια προκατάληψη προς το να βασίζεται κανείς στις συμβουλές άλλων», πρόσθεσε ο Bogert.

Ο Bogert συνεργάστηκε με τον καθηγητή MIS Rick Watson και τον αναπληρωτή καθηγητή Aaron Schecter στο έγγραφο που υποστήριξε ότι «οι άνθρωποι βασίζονται περισσότερο στους αλγόριθμους παρά στην κοινωνική επιρροή ως μια εργασία που γίνεται πιο δύσκολη».

Η μελέτη τους, στην οποία συμμετείχαν 1.500 άτομα που αξιολόγησαν τις εικόνες, αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου όγκου εργασιών που αναλύουν πώς και πότε οι άνθρωποι εργάζονται με αλγόριθμους για την επεξεργασία πληροφοριών και τη λήψη αποφάσεων.

Σε αυτή τη μελέτη, η ομάδα ζήτησε από εθελοντές να μετρήσουν τον αριθμό των ατόμων σε ένα πλήθος φωτογραφιών και να κάνουν προτάσεις που δημιουργήθηκαν από μια ομάδα άλλων ανθρώπων, ενώ άλλα δημιουργήθηκαν από έναν αλγόριθμο.

Μπορούν οι άνθρωποι και οι υπολογιστές να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον;

Ο Schecter είπε ότι καθώς αυξανόταν ο αριθμός των ατόμων στην εικόνα, η καταμέτρηση έγινε πιο δύσκολη και οι άνθρωποι ήταν πιο πιθανό να ακολουθήσουν την πρόταση που δημιουργήθηκε από έναν αλγόριθμο αντί να μετρήσουν τον εαυτό τους ή να ακολουθήσουν τη «σοφία του κοινού».

Ο Schecter εξήγησε ότι η επιλογή της μέτρησης ως πειραματικής εργασίας ήταν σημαντική επειδή ο αριθμός των ατόμων στην εικόνα καθιστά την εργασία αντικειμενικά πιο δύσκολη καθώς αυξάνεται. Είναι επίσης το είδος της εργασίας στην οποία οι απλοί άνθρωποι περιμένουν από τους υπολογιστές να είναι επιδέξιοι.

«Αυτή είναι μια εργασία στην οποία οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι ένας υπολογιστής θα είναι καλός, παρόλο που μπορεί να είναι πιο επιρρεπής σε προκατάληψη παρά να μετράει πράγματα», είπε ο Schecter.

Ο Schecter είπε ότι οι αλγόριθμοι αναγνώρισης προσώπου και στρατολόγησης έχουν τεθεί υπό έλεγχο τα τελευταία χρόνια επίσης, επειδή η χρήση τους έχει εκθέσει πολιτισμικές προκαταλήψεις στον τρόπο κατασκευής τους που μπορεί να προκαλέσουν ανακρίβειες κατά την αντιστοίχιση προσώπων με ταυτότητες ή τον έλεγχο προσόντων υποψηφίων για εργασία.

Πρόσθεσε ότι αυτές οι προκαταλήψεις μπορεί να μην υπάρχουν σε μια απλή εργασία όπως η μέτρηση, αλλά ότι η παρουσία τους σε άλλους αξιόπιστους αλγόριθμους είναι γιατί είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς οι άνθρωποι βασίζονται σε αλγόριθμους όταν λαμβάνουν αποφάσεις.

Αυτή η μελέτη ήταν μέρος του ευρύτερου ερευνητικού προγράμματος του Schecter για τη συνεργασία ανθρώπου-μηχανής, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από επιχορήγηση $300.000 από το Γραφείο Ερευνών του Στρατού των ΗΠΑ.

«Ο απώτερος στόχος είναι να εξετάσουμε ομάδες ανθρώπων και μηχανών που λαμβάνουν αποφάσεις και να βρούμε πώς μπορούμε να τους κάνουμε να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον και πώς αυτό αλλάζει τη συμπεριφορά τους», είπε ο Schecter.

Προσθέτει ότι «καθώς υπάρχει πολύ λίγη έρευνα σε αυτό το μέρος, ξεκινάμε από τα βασικά».