Η Ελλάδα έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει μέχρι να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της και να αναρριχηθεί στην παγκόσμια κατάταξη, αφήνοντας τις χαμηλές θέσεις που κατείχε εδώ και χρόνια.
Είτε αξιολογηθεί από τη μελέτη Doing Business της Παγκόσμιας Τράπεζας –που επανασχεδιάστηκε και δημοσιεύτηκε αυτό το φθινόπωρο για πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια– είτε από το Διεθνές Ινστιτούτο Ανάπτυξης Διαχείρισης με έδρα τη Λωζάνη, το συμπέρασμα παρέμεινε το ίδιο: υπανάπτυξη σε ορισμένες χώρες-κλειδιά δείκτες, με αποτέλεσμα χαμηλή βαθμολογία και σημαντικό κόστος που γίνεται άμεσα εμφανές μέσω της περιορισμένης προσέλκυσης ΑΞΕ σε τομείς με μεγαλύτερη ανάγκη, όπως η μεταποίηση ή ο πρωτογενής τομέας.
Γιατί η Ελλάδα να είναι τελευταία; Ο πληθωρισμός, τα δημογραφικά στοιχεία, οι ελλείψεις ειδικευμένου εργατικού δυναμικού εν μέρει λόγω της διαρροής εγκεφάλων, το υψηλό ενεργειακό κόστος, η υψηλή γραφειοκρατία, ιδίως όσον αφορά την επιχειρηματικότητα, και τα σοβαρά προβλήματα στην απονομή της δικαιοσύνης, είναι μερικοί από τους λόγους που αντικατοπτρίζονται στις μετρήσεις.
Οι βελτιώσεις στις ετήσιες εκθέσεις συγκριτικής αξιολόγησης είναι κρίσιμες τώρα, καθώς τα αποτελέσματα λαμβάνονται υπόψη από τους επενδυτές που αποφασίζουν τα επόμενα επιχειρηματικά τους βήματα.
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”