Οι διχασμένες απόψεις της ελληνοαυστραλιανής νεολαίας για το «Voice»

Νέος Κόσμος Η First Nations Voice ρώτησε 35 νέους Έλληνες Αυστραλούς ηλικίας 18 έως 25 ετών σχετικά με τις προθέσεις τους να ψηφίσουν σε κοινοβουλευτικό δημοψήφισμα το Σάββατο 14 Οκτωβρίου.

Ο Cosmos Samaras του Redbridge Group Australia και πρώην στρατηγός των Εργατικών πιστεύει ότι οι προοπτικές είναι «σοβαρές για το ναι». Είπε ότι τα άτομα κάτω των 30 ετών είναι πιο πιθανό να ψηφίσουν «ναι», όπως και εκείνοι με πτυχίο, όσοι μιλούσαν άλλη γλώσσα στο σπίτι και ιδιαίτερα οι πρόσφατοι μετανάστες.

35 Νέοι Έλληνες Αυστραλοί Νέος Κόσμος Το 37,1 τοις εκατό είπε ναι, το 5,7 τοις εκατό ήταν αναποφάσιστοι και το 42,5 τοις εκατό των ηλικιωμένων Αυστραλών χωρίς πτυχίο πανεπιστημίου, «συνήθως στα προάστια και τις περιοχές αυτής της χώρας», θα ήθελε να ψηφίσει «Όχι».

Ένα θέμα μεταξύ των νεαρών Ελλήνων Αυστραλών που είπαν ότι ψήφιζαν «Ναι» ήταν η αναγνώριση των Αβορίγινων και των κατοίκων του Στενού Τόρες ως αρχικούς πολίτες της Αυστραλίας και μια φωνή ως ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν πολλοί στην υγεία, την απασχόληση και την εκπαίδευση. Άνθρωποι των Πρώτων Εθνών.

Νέοι Έλληνες Αυστραλοί για το Ναι

Μια ενδιαφέρουσα πτυχή είναι ο αριθμός των νεαρών Ελλήνων Αυστραλών που επιθυμούν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, γεγονός που έχει κάνει το δημοψήφισμα και τα επιχειρήματα γύρω από αυτό πυρετώδη, άβολα και, για πολλούς, άβολα.

είπε ο Κώστας, (όχι το πραγματικό του όνομα) φοιτητής τριτοβάθμιας Νέος Κόσμος Οι Αβορίγινες και οι κάτοικοι των νησιών Torres Strait “έχουν πολλές γνώσεις που μπορούν να μοιραστούν” με άλλους Αυστραλούς.

«Πιστεύω επίσης ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τη φωνή του και πρέπει να ακούσουμε τι έχουν να πουν οι Αβορίγινες για να κατανοήσουμε τις απόψεις τους για διάφορα ζητήματα και να μάθουμε και να σεβαστούμε τον πολιτισμό τους».

Η Tash Hortis, από το Πανεπιστήμιο Deakin, είπε ότι θα ψήφιζε ναι επειδή «οι Αβορίγινες και οι κάτοικοι των νησιών Torres Strait θα πρέπει να αναγνωριστούν ως οι άνθρωποι των Πρώτων Εθνών της Αυστραλίας».

“Πρόκειται για το σεβασμό της ιστορίας και την τιμή του λαού μας των Πρώτων Εθνών. Ως Ελληνοαυστραλός τρίτης γενιάς, η οικογένειά μου μετανάστευσε εδώ, δεν είμαι άτομο των Πρώτων Εθνών. Ωστόσο, πρέπει να συμπεριλάβουμε όλους τους Αυστραλούς και να καλωσορίσουμε όλους εξίσου.

Ο Χάρης Νερούπος, εργαζόμενος στη φιλοξενία, θα ψηφίσει ναι.

«Δεν είναι η ώρα να σταθούμε εμπόδιο στην πρόοδο και τη συμφιλίωση», είπε ο Χάρι.

Ως άτομο ελληνικής και κυπριακής κληρονομιάς, κατανοεί «πώς αισθάνεται ένας πολιτισμός και ένας λαός υπό κατοχή και καταπίεση».

«Νομίζω ότι η φωνή είναι κρίσιμη για τη συμφιλίωση με τις αυτόχθονες κοινότητες μας».

Ένα άλλο επιχείρημα υπέρ του ναι είναι ότι καθώς οι Αυστραλοί των Πρώτων Εθνών μας αποτελούν μόνο το 3 τοις εκατό του πληθυσμού της Αυστραλίας, το Voice θα τους δώσει μια πραγματική πλατφόρμα για να ακουστούν.

Πολλοί ψηφοφόροι του Ναι έθεσαν ένα θέμα σχετικά με την κατοχύρωση της φωνής των Πρώτων Εθνών στο σύνταγμα, διασφαλίζοντας τη μονιμότητα ως συστήματος που καμία μελλοντική κυβέρνηση δεν μπορεί να απορρίψει.

Νέοι Έλληνες Αυστραλοί αρ

Εκείνοι από την πλευρά του «Όχι» αμφισβήτησαν την αποτελεσματικότητα του να δοθεί φωνή στο Κοινοβούλιο στην αντιμετώπιση ζητημάτων που αντιμετωπίζουν πολλές αυτόχθονες κοινότητες. Άλλοι ήταν απρόθυμοι να κάνουν οποιεσδήποτε αλλαγές στο σύνταγμα.

Ένας μαθητής τρίτου επιπέδου, ο Χάρι (όχι το πραγματικό του όνομα), είπε ότι το δημοψήφισμα «δημιούργησε σημαντικό χάσμα μεταξύ των μη αυτόχθονων Αυστραλών και της ιθαγενούς κοινότητας».

«Πώς μπορώ, ως ξένος, να αποφασίσω εάν η κοινότητα, για την οποία έχει σημασία αυτή η απόφαση, δεν μπορεί να λάβει παρόμοια θέση σε ένα δημοψήφισμα», είπε ο Χάρι. Νέος ΚόσμοςΚαι, «νομίζω ότι θα διευρύνει το χάσμα της ανισότητας».

Κάποιοι στο στρατόπεδο No υποστήριξαν ότι δαπανήθηκαν πάρα πολλά χρήματα για το δημοψήφισμα, το οποίο θεώρησαν ότι θα μπορούσε να είχε δαπανηθεί καλύτερα για την αντιμετώπιση προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι αυτόχθονες Αυστραλοί.

Μια φοιτήτρια, η Άννα (όχι το όνομά της), ήταν κατηγορηματικά «όχι» και ζήτησε πρώτα μια συμφωνία.

«Δεν υπάρχει επίσημη συζήτηση για το νόημα μιας συνθήκης. Εκατοντάδες εκατομμύρια που δαπανήθηκαν για διαφημίσεις θα έπρεπε να είχαν διοχετευθεί σε κοινότητες Αβορίγινων.

«Εάν θέλετε να κάνετε μια ουσιαστική διαφορά στους ανθρώπους της φυλής, κάντε δωρεάν την εκπαίδευση και τη στέγαση όσο σπουδάζετε στο πανεπιστήμιο», είπε.

Έγινε αισθητή διαφωνία μεταξύ των ηγετών των Αβορίγινων και των κατοίκων του στενού Τόρες σχετικά με το δημοψήφισμα.

Ο Spiro (δεν είναι το πραγματικό του όνομα) είπε ότι οι Αυστραλοί των First Nations “έχουν ήδη φωνάξει και υπάρχουν άνθρωποι των First Nations που μας λένε να ψηφίσουμε όχι”.

Κανένας άλλος ερωτώμενος δεν πιστεύει ότι οι Αβορίγινες και οι κάτοικοι των νησιών του Στενού Τόρες έχουν ήδη επαρκή δικαιώματα και προνόμια.

Πολλοί από την πλευρά του Όχι συμφώνησαν με πτυχές της πρότασης, με έναν από τους ερωτηθέντες να λέει ότι υποστήριξε τη συνταγματική αναγνώριση, αλλά είχε ανησυχίες για το συμβουλευτικό συμβούλιο επειδή πίστευαν ότι θα ήταν μόνιμη και μη επιλεκτική.

Κάποιοι που ψήφισαν «Όχι» πίστευαν ότι η «φυλή» θα κατοχυρωθεί στο Σύνταγμα. Ένας από τους ψηφοφόρους του «ναι» αντιτάχθηκε σε αυτήν την άποψη. «Δεν πρόκειται για τη φυλή», είπαν, αλλά για την ιθαγένεια και μια φωνή που αναγνωρίζει τους πρώτους κατοίκους αυτής της γης.

Μπερδεμένη ομίχλη

Μια κοινή πεποίθηση μεταξύ των ψηφοφόρων τόσο του «ναι» και του «όχι» ήταν ότι η πρόταση ήταν ασαφής και δεν είχε πληροφορίες σχετικά με το πώς θα έμοιαζε αργότερα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο δημοψήφισμα της Αυστραλιανής δημοκρατίας του 1999, το τελευταίο δημοψήφισμα που διεξήχθη σε αυτή τη χώρα, πολλοί άνθρωποι ψήφισαν όχι επειδή διαφώνησαν με το προτεινόμενο μοντέλο, παρά το γεγονός ότι πίστευαν στην αξία του να γίνεις δημοκρατία.

Η αντιληπτή ασάφεια είναι πιο ενδεικτική, υποδηλώνοντας την αποτυχία να εξηγηθεί πώς λειτουργεί σωστά η φωνή. Τα επιχειρήματα των εκστρατειών του ναι και του όχι έχουν μπερδέψει τους ψηφοφόρους, κυρίως γιατί το θέμα είναι ακομμάτιστο και έχει πολιτικοποιηθεί.

Ένα εμπνευσμένο μοτίβο που αναδύεται από νέους Έλληνες Αυστραλούς Νέος Κόσμος Μιλήθηκε και από τα στρατόπεδα του Ναι και του Όχι ήταν η επιθυμία να κλείσει το χάσμα μεταξύ των Αβορίγινων και των μη αυτόχθονων Αυστραλών και να αναγνωριστεί η μοναδική τους θέση ως λαός των Πρώτων Εθνών της Αυστραλίας.

Ο Σαμαράς συνέλαβε αυτό το συναίσθημα στην έρευνά του και είπε σε μια συνέντευξη με τον Michael Gratton για το The Conversation:

«Υπάρχει πολλή ενσυναίσθηση και συμπόνια εκεί [for Indigenous people]Και δεν έχει σημασία σε ποια ηλικία, σε ποιο μέρος της Αυστραλίας καθόμαστε και μιλάμε με ανθρώπους.

Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα αυτό το Σάββατο, η κακή επικοινωνία της εκστρατείας του Ναι και, το πιο σημαντικό, η έλλειψη δικομματισμού μπορεί να έχουν δημιουργήσει μεγάλη σύγχυση και δισταγμό σε πολλούς.