Η ιστορία του CF του Μόντρεαλ Αυτό το τρενάκι δεν ήταν τίποτα αν όχι ένα τρενάκι του λούνα παρκ, με τα καλά και τα κακά νέα να βγαίνουν πιο γρήγορα από ό,τι μπορούσε να αντέξει ο καθένας. Φαίνεται να υπάρχει κάτι νέο κάθε εβδομάδα, που τελικά αποσπά την προσοχή από τον νέο προπονητή στον Ερνάν Λοσάντα, ο οποίος προσπαθεί ακόμα να εφαρμόσει το όραμά του και να βολευτεί με τη νέα του ομάδα.
Η προεπισκόπηση του πώς θα μπορούσε να είναι η σεζόν του Μόντρεαλ δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς τόσο ο νέος προπονητής όσο και η αδυναμία του να κάνει φιλικά πριν από τη σεζόν σημαίνει ότι πολλοί άνθρωποι θα ξεκινήσουν την έναρξη της σεζόν στις 25 Φεβρουαρίου εναντίον της Inter Miami blind.
Επισκόπηση της περασμένης σεζόν
Αυτή η χρονιά που πέρασε δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερη για το Μόντρεαλ, καθώς έκαναν ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός με το υποστηρικτικό τους έργο που αφορά την ανάπτυξη και την ανάδειξη νέων ταλέντων προκειμένου να τους βοηθήσει να προχωρήσουν στην επόμενη φάση της καριέρας τους. Φαινόταν ότι όλοι οι παίκτες στην ομάδα είχαν ανεβάσει το παιχνίδι τους και ο προπονητής Γουίλφρεντ Νάνσι τους έκανε να παίξουν ένα ελκυστικό ποδόσφαιρο που οι οπαδοί στο Στάδιο Σαπούτο απολάμβαναν πραγματικά.
Όχι μόνο έχουν χρησιμοποιήσει τη φιλοσοφία ότι η ομάδα αγαπά να παίζει και να ξεπουλάει συνεχώς τον αγωνιστικό χώρο, έχουν επίσης μεγάλη επιτυχία. Χωρίς αμφιβολία, η μεγαλύτερη ανατροπή στο ΝΒΑ την περασμένη σεζόν, το Μόντρεαλ τερμάτισε δεύτερο στην Ανατολική Περιφέρεια, μόλις δύο πόντους πίσω από το νικητή του Supporter’s Shield, Los Angeles FC. Με την επιτυχία εκείνης της σεζόν, μπόρεσαν να δημιουργήσουν τις πρώτες προσοδοφόρες πωλήσεις παικτών αυτής της νέας εποχής. Ο Τζόρτζε Μιχαΐλοβιτς, ο Ισμαέλ Κονέ και ο Άλιστερ Τζόνστον μεταφέρθηκαν σε κορυφαίους ευρωπαϊκούς συλλόγους με αρκετούς να θέλουν να μετακομίσουν φέτος.
Έξτρα εκτός εποχής
Ως απάντηση σε αυτά τα τρία μεγάλα ταξίδια, ο αθλητικός διευθυντής Olivier Renard ξεκίνησε την αναζήτησή του για εναλλακτικές λύσεις. Το μεγαλύτερο απόκτημα του συλλόγου εκτός σεζόν ήταν ο Aaron Herrera, ο οποίος ήρθε από τη Real Salt Lake για τον Johnston στο δεξί ακραίο μπακ. Το παρόμοιο προφίλ του, η ευελιξία του και η ικανότητά του στις πάσες τον καθιστούν πολύ ικανό αναπληρωματικό και θα μπορούσε να καταλήξει να είναι ένα από τα καλύτερα επιτεύγματα που έχει κάνει οποιαδήποτε ομάδα του MLS σε μια πλήρη εκτός σεζόν.
Μαζί με τον ερχομό του Ερέρα, η Μόντρεαλ έφερε περισσότερους νεαρούς παίκτες για να προσθέσει το βάθος τους. Ο Τζορτζ Κάμπελ προστέθηκε από την Ατλάντα Γιουνάιτεντ ως συμπαγής και σίγουρος σέντερ μπακ. Ο Ηλίας Ηλιάδης αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό από την ελληνική Super League για να ενισχύσει τη μεσαία γραμμή του ως αμυντική επιλογή εκτός πάγκου. Πρόσφατα, ο Jules Antoni Vilsane επέστρεψε στη γενέτειρά του αφού πέρασε χρόνο στις κατώτερες κατηγορίες του Βελγίου ως μέλος της ομάδας νέων της Royal Antwerp.
Οι υπογραφές δείχνουν μια προθυμία να βγούμε έξω και να ρίξουμε χρήματα στην αγορά, διατηρώντας παράλληλα τον πρωταρχικό στόχο που θέτει αυτό το εγχείρημα, που είναι η ανάδειξη και ανάπτυξη νέων ταλέντων. Αρκετοί νεαροί παίκτες επέστρεψαν επίσης από δανεικούς, όπως οι Sean Rea, Jonathan Siruis και Chenonso Ofore.
Το μεγαλύτερο ερωτηματικό
Από τότε που ανακοινώθηκε ότι ο Μιχάιλοβιτς θα αποχωρούσε από το Μόντρεαλ στο τέλος της σεζόν του 2022, όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στο ποιος θα μπορούσε να αντικαταστήσει έναν από τους καλύτερους παίκτες του συλλόγου. Η Μόντρεαλ είχε ήδη γίνει πρωτοσέλιδο όταν επέλεξε να μην φέρει έναν νέο παίκτη για να καλύψει τον ρόλο της επιθετικής μεσαίας γραμμής, επέλεξε αντ ‘αυτού να επαναφέρει τον Ρέα από τον δανεισμό και μετά να εμπιστευτεί την αλλαγή με παίκτες που ήταν ήδη στην ομάδα. Ο Μάτκο Μίλιεβιτς -ο υποστηρικτής του Μιχάιλοβιτς την περασμένη σεζόν- έμοιαζε έτοιμος να αναλάβει τον ρόλο και να τον κάνει δικό του, αλλά θα πρέπει να περιμένει δύο με τρεις μήνες για να αναρρώσει από την επέμβαση του μηνίσκου στο γόνατό του.
Είναι ένα στοίχημα, δεδομένου του πόσο επιτυχημένος ήταν ο Mihajlovic και πόσο καλά επικοινωνεί με τους επιθετικούς της ομάδας, αλλά υπάρχει μια συναρπαστική ομάδα νεαρών επιθετικών και χαφ στον σύλλογο. Οι Senussi Ibrahim, Nathan Saliba, Mathieu Choinier, μαζί με τον Rea και τον Vilsane είναι όλοι παίκτες που θα μπορούσαν να δουν σημαντική αύξηση στον χρόνο παιχνιδιού εάν βρουν τη σωστή φόρμα και ο τραυματισμός του Miljevic επιμένει.
The Greatest X-Factor: Rommel Kyoto
Ο περσινός MVP της ομάδας Rommel Coiotto είχε ήδη υψηλές προσδοκίες για την τρίτη του σεζόν στο Μόντρεαλ. Ωστόσο, με τον Μιχάιλοβιτς να φύγει, περισσότερο το επιθετικό βάρος θα πέσει στους ώμους του. Όταν ο Μιχάιλοβιτς έχασε χρόνο την περασμένη σεζόν λόγω τραυματισμών και δυσκολευόταν να ανακτήσει τη φυσική του κατάσταση, ο Κιότο έπαιξε σε επίπεδο MVP. Μόνος του εξασφάλισε ότι η επιθετική παραγωγή της ομάδας δεν θα μειωθεί με την απώλεια του αστεριού της επιθετικού χαφ και έδειξε πόσο ψηλά θα μπορούσε να είναι το ταβάνι του αν μπορούσε να διατηρήσει αυτή τη συνέπεια και να παραμείνει υγιής.
Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό, ένα υγιές και με κίνητρο Quioto είναι η καλύτερη ευκαιρία του Μόντρεαλ να επαναλάβει το είδος της επιτυχίας που γνώρισε το 2022.
Προβλέψεις/προβλέψεις για το έτος 2023
Οι απόψεις για το πού θα καταλήξει το Μόντρεαλ είναι πολύ διχασμένες – και δικαιολογημένα. Βρίσκονται σε παρόμοια θέση καθώς προετοιμάζονταν για τη σεζόν του 2021 με νέο προπονητή και πλήθος νέων παικτών. Έχασαν ελάχιστα τα πλέι οφ εκείνη τη χρονιά την Ημέρα Απόφασης, αλλά ενώ η κατάσταση είναι παρόμοια, η ομάδα δεν θα μπορούσε να είναι πιο διαφορετική. Πρόκειται για ένα συγκρότημα που έχει κρατηθεί μαζί σε μια εξαιρετική σεζόν και θα παίξει με παρόμοιο σχηματισμό και στυλ προσπαθώντας να ελέγξει την μπάλα και να ελέγξει το ρυθμό.
Έχουν επίσης έναν σχετικά αμετάβλητο πυρήνα που έχει δημιουργήσει χημεία και εξοικείωση κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους. Θα πρέπει να περιμένουν να είναι μια ομάδα πλέι οφ, και ενώ σε κοντινή απόσταση από το Booster Shield είναι κάπως απρόσιτη, οι προβλέψεις για να τερματίσουν τελικά τρίτοι στην Ανατολική Περιφέρεια είναι αρκετά συναρπαστικές.