Οι Ολυμπιακοί Αγώνες: Αρχαίες και Σύγχρονες Τοποθεσίες και Γεγονότα

Αρχίζουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην αρχαία Ελλάδα

Τα πρώτα γραπτά αρχεία των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων χρονολογούνται από το 776 π.Χ., όταν ένας μάγειρας ονόματι Coroibus κέρδισε τη μοναδική διοργάνωση – έναν αγώνα 192 μέτρων που ονομάζεται στάδιο (η προέλευση του σύγχρονου «σταδίου») – που έγινε ο πρώτος Ολυμπιονίκης. Ωστόσο, γενικά πιστεύεται ότι οι αγώνες είχαν ξεκινήσει πολλά χρόνια μέχρι τότε. Ο θρύλος λέει ότι ο Ηρακλής (Ρωμαίος Ηρακλής), γιος του Δία και της γυναίκας της Αλκμήνης, ίδρυσε τους αγώνες, οι οποίοι στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. είχαν γίνει η πιο διάσημη ελληνική αθλητική γιορτή.

Οι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες γίνονταν κάθε τέσσερα χρόνια από τις 6 Αυγούστου έως τις 19 Σεπτεμβρίου κατά τη διάρκεια μιας θρησκευτικής γιορτής προς τιμήν του Δία. Οι Αγώνες ονομάστηκαν για την τοποθεσία τους στην Ολυμπία, έναν ιερό χώρο που βρίσκεται κοντά στη δυτική ακτή της χερσονήσου της Πελοποννήσου στη νότια Ελλάδα. Η επιρροή τους ήταν τόσο μεγάλη που οι αρχαίοι ιστορικοί άρχισαν να μετρούν τον χρόνο σε τετραετή προσαυξήσεις μεταξύ των Ολυμπιακών Αγώνων, οι οποίοι ήταν γνωστοί ως Ολυμπιάδα.

Μετά από 13 Ολυμπιακούς Αγώνες, δύο ακόμη αγώνες εντάχθηκαν στο γήπεδο ως ολυμπιακά αγωνίσματα: το diaolu (περίπου ισοδύναμο με τα σημερινά 400m) και το dolichos (αγώνας μεγαλύτερης απόστασης, ίσως συγκρίσιμος με τα 1.500m ή 5.000m). . Το πένταθλο (το οποίο αποτελείται από πέντε αγωνίσματα: πεζοδρόμιο, άλμα εις μήκος, δισκοβολία, ακοντισμός και αγώνας πάλης) εισήχθη το 708 π.Χ., η πυγμαχία το 688 π.Χ., η αρματοδρομία το 680 ​​π.Χ. και το 648 π.Χ., η διάτρηση, ένας συνδυασμός της πυγμαχίας και της πάλης χωρίς σχεδόν κανόνες, έκανε το ντεμπούτο της ως Ολυμπιακή διοργάνωση. Η συμμετοχή στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες αρχικά περιοριζόταν σε ελεύθερους άνδρες πολίτες της Ελλάδας. Δεν υπήρχαν γυναικείες εκδηλώσεις και οι παντρεμένες γυναίκες είχαν απαγορευτεί να παρευρεθούν στον διαγωνισμό.

Παρακμή και αναβίωση της Ολυμπιακής παράδοσης

Μετά την κατάκτηση της Ελλάδας από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ., οι αγώνες συνεχίστηκαν, αλλά τα πρότυπα και η ποιότητά τους υποχώρησαν. Σε ένα διαβόητο παράδειγμα από το 67 μ.Χ., ο εκλιπών αυτοκράτορας Νέρων εισήλθε σε μια ολυμπιακή αρματοδρομία, αλλά ντροπιάστηκε ανακηρύσσοντας τον εαυτό του νικητή ακόμη και αφού έπεσε από το άρμα του κατά τη διάρκεια του αγώνα. Το 393 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α΄, χριστιανός, ζήτησε την απαγόρευση όλων των «ειδωλολατρικών» εορτών, τερματίζοντας την αρχαία Ολυμπιακή παράδοση μετά από σχεδόν 12 αιώνες.

Θα χρειαστούν άλλα 1.500 χρόνια για να επανέλθουν τα παιχνίδια, σε μεγάλο βαθμό χάρη στις προσπάθειες του βαρώνου Pierre de Coubertin (1863-1937) της Γαλλίας. Αφιερωμένος στην προώθηση της φυσικής αγωγής, ο νεαρός βαρόνος εμπνεύστηκε τη δημιουργία ενός σύγχρονου Ολυμπιακού Αγώνα μετά την επίσκεψή του στον αρχαίο Ολυμπιακό χώρο. Τον Νοέμβριο του 1892, σε μια συνεδρίαση της Αθλητικής Ομοσπονδίας στο Παρίσι, ο Coubertin πρότεινε την ιδέα της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων ως διεθνούς αθλητικού διαγωνισμού που διεξάγεται κάθε τέσσερα χρόνια. Δύο χρόνια αργότερα, έλαβε την έγκριση που χρειαζόταν για την ίδρυση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, η οποία θα γινόταν το διοικητικό όργανο των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων.

Ολυμπιακοί Αγώνες στο πέρασμα των χρόνων

Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα, στην Ελλάδα, το 1896. Στην τελετή έναρξης, ο Βασιλιάς Γεώργιος Α' και ένα πλήθος 60.000 θεατών υποδέχθηκαν 280 συμμετέχοντες από 12 χώρες (όλοι άνδρες), οι οποίοι θα συμμετείχαν σε 43 αγώνες, συμπεριλαμβανομένων των ιπποδρομιών Track και πεδίου. Γυμναστική, κολύμβηση, πάλη, ποδηλασία, τένις, άρση βαρών, τοξοβολία και ξιφασκία. Όλες οι επόμενες Ολυμπιάδες έχουν αριθμηθεί ακόμη και όταν δεν διεξήχθησαν Αγώνες (όπως το 1916, κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, και το 1940 και 1944, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου). Το επίσημο σύμβολο των σύγχρονων Αγώνων είναι πέντε αλληλένδετοι χρωματιστοί δακτύλιοι, που αντιπροσωπεύουν τις ηπείρους της Βόρειας και Νότιας Αμερικής, της Ασίας, της Αφρικής, της Ευρώπης και της Αυστραλίας. Η Ολυμπιακή σημαία, που φέρει αυτό το σύμβολο σε λευκό φόντο, κυμάτισε για πρώτη φορά στους Αγώνες της Αμβέρσας το 1920.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες πραγματικά απογειώθηκαν ως διεθνές αθλητικό γεγονός μετά το 1924, όταν διεξήχθησαν οι VIII Αγώνες στο Παρίσι. Περίπου 3.000 αθλητές (συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 100 γυναικών) από 44 χώρες αγωνίστηκαν εκείνη τη χρονιά και για πρώτη φορά οι Αγώνες παρουσίασαν τελετή λήξης. Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες έκαναν το ντεμπούτο τους εκείνη τη χρονιά, συμπεριλαμβανομένων διοργανώσεων όπως το καλλιτεχνικό πατινάζ, το χόκεϊ επί πάγου, το καλλιτεχνικό πατινάζ και το δίαθλο. Ογδόντα χρόνια αργότερα, όταν οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 επέστρεψαν στην Αθήνα για πρώτη φορά μετά από περισσότερο από έναν αιώνα, σχεδόν 11.000 αθλητές από 201 χώρες αγωνίστηκαν, αριθμός ρεκόρ. Σε μια χειρονομία που συνδύαζε αρχαίες και σύγχρονες Ολυμπιακές παραδόσεις, ο αγώνας σφαιροβολίας διεξήχθη εκείνη τη χρονιά στον χώρο των Κλασικών Αγώνων στην Ολυμπία.

History Vault: Οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες

Ταξιδέψτε πίσω στο 776 π.Χ. στο πρώτο αθλητικό συγκρότημα στον κόσμο, την Ολυμπία – όπου κάθε τέσσερα χρόνια οι ελληνικές πόλεις-κράτη παραμερίζουν τις διαφορές τους και αφήνουν τα όπλα τους για να διαγωνιστούν σε ειρηνικούς αγώνες που δημιουργήθηκαν για να τιμήσουν τον Δία.