Τι θα φάμε στο φεγγάρι; Το φαγητό είναι κυριολεκτικά έξω από αυτόν τον κόσμο

Το φεγγάρι μπορεί να είναι το τελευταίο σύνορο της ανθρωπότητας, αλλά τι θα φάμε όταν φτάσουμε εκεί; Τα ζυμαρικά και οι μπάρες πρωτεΐνης που παρασκευάζονται από λεπτό αέρα είναι μόνο η αρχή.

Ο διαστημικός πυρετός πλησιάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, η NASA σχεδιάζει να στείλει αστροναύτες στο φεγγάρι μέσω αυτής Πρόγραμμα Artemis; Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS), που σχεδιάστηκε να περιφέρεται σε τροχιά για 15 χρόνια αλλά τώρα φτάνει στο 26ο έτος στο διάστημα, θα εκτοξευτεί σύντομα αντικαθιστώντας; Οι επιστήμονες ερευνούν σοβαρά την πιθανότητα αποστολής επανδρωμένων αποστολών στο βαθύ διάστημα. Προσθέστε σε αυτό τη διάδοση τεράστιων τουριστικών έργων Άτομα στην άκρη του χώρου Αυτό γεννά μια ερώτηση για έναν συγγραφέα τροφίμων όπως εγώ: Τι θα φάμε όταν φτάσουμε εκεί;

«Το φαγητό είναι αυτό που κρατά τους αστροναύτες υγιείς», λέει η Δρ Sonia Brungs, αναπληρώτρια διοικητής των επιχειρήσεων αστροναυτών στο διαστημικό κέντρο. Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος. “Το καλό φαγητό, το σωστό φαγητό με πολλή ποικιλία, προσαρμοσμένο στις ανάγκες μεμονωμένων αστροναυτών είναι κρίσιμο για την επιτυχία μιας αποστολής στο βαθύ διάστημα. Νομίζω ότι οι άνθρωποι υποτιμούν πόσο σημαντική είναι.”

Επί του παρόντος, δίνονται στους αστροναύτες μικρές σακούλες τροφίμων που περιέχουν έτοιμα γεύματα. Αυτά τα γεύματα παρασκευάζονται από εξειδικευμένες εταιρείες παραγωγής τροφίμων και στη συνέχεια λυοφιλοποιούνται, αφυδατώνονται ή θερμοσταθεροποιούνται. Οι αστροναύτες προσθέτουν νερό για να ζεστάνουν ή να κρυώσουν τα γεύματά τους. Μπορούν επίσης να φέρουν ένα ειδικό γεύμα που τους θυμίζει το σπίτι (και αυτό πρέπει να είναι προσεκτικά κατασκευασμένο και θερμικά σταθεροποιημένο).

Υπάρχουν ορισμένες απαγορεύσεις: Οτιδήποτε αποτελείται από ψίχουλα, όπως το ψωμί, δεν μπορεί να μεταφερθεί στο διάστημα, επειδή τα ψίχουλα μπορούν εύκολα να ταξιδέψουν στον αέρα σε περιβάλλον χαμηλής βαρύτητας, που σημαίνει ότι μπορούν να εισπνευστούν ή να εισέλθουν σε ζωτικό εξοπλισμό. Το αλάτι είναι περιορισμένο, επειδή το σώμα αποθηκεύει νάτριο διαφορετικά στο διάστημα. Που οδηγεί σε γρήγορη οστεοπόρωσηΤα αλκοολούχα ποτά επίσης δεν επιτρέπονται καθώς επηρεάζουν το σύστημα ανακύκλωσης λυμάτων του ISS.

«Η καινοτομία είναι σίγουρα ένα ζήτημα», λέει ο Bronge. “Οι αστροναύτες που βρίσκονται στο διάστημα μόνο για έξι μήνες χάνουν το τραγανό και την υφή. Είναι πραγματικά σημαντικό για την ψυχική υγεία να έχουμε μια ποικιλία υφών, και ειδικά για αποστολές στο βαθύ διάστημα, να τρώμε μια ποικιλία τροφών.”

Το 2021, η NASA εκτόξευσε έναν πύραυλο Deep Space Food Challenge Να ανακαλύψετε νέους τρόπους παραγωγής τροφής στο διάστημα με περιορισμένους πόρους που παράγουν ελάχιστα απόβλητα, παρέχοντας παράλληλα ασφαλή, θρεπτικά και νόστιμα τρόφιμα που μπορούν να μεταφερθούν σε μια μακροχρόνια αποστολή στο βάθος.

Η Solar Foods, με έδρα το Ελσίνκι, είναι μία από τις οκτώ εταιρείες που έφτασαν στο τελικό στάδιο της πρόκλησης. Η λαμπρή ιδέα τους: χρήση διαστημικών αποβλήτων για την παραγωγή πρωτεΐνης.

«Φτιάχνουμε φαγητό από τον αέρα, κυριολεκτικά», λέει ο Arto Lukkanen, ανώτερος αντιπρόεδρος διαστήματος και άμυνας στη Solar Foods. Η εταιρεία του ανακάλυψε ένα βρώσιμο μικρόβιο στη φινλανδική ύπαιθρο που αναπτύσσεται τρέφοντας ένα μείγμα διοξειδίου του άνθρακα, υδρογόνου και οξυγόνου. Το αποτέλεσμα είναι μια πηγή πρωτεΐνης από βακτήρια. Η πρωτεΐνη μπορεί να συνδυαστεί με μια σειρά από γεύσεις ή υφές για τη δημιουργία διαφορετικών τύπων θρεπτικών τροφών, όπως ζυμαρικά, μπάρες πρωτεΐνης, εναλλακτικά κρέατα, ακόμη και υποκατάστατα αυγών.

«Αρχίσαμε να σκεφτόμαστε τα διαστημικά τρόφιμα γιατί σε οποιονδήποτε διαστημικό βιότοπο έχετε διαθέσιμα δύο κύρια απαέρια: υδρογόνο και διοξείδιο του άνθρακα», είπε ο Lukkanen. «Λοιπόν, αυτό για το οποίο μιλάμε εδώ δεν είναι στην πραγματικότητα μόνο τεχνολογία για την παραγωγή τροφίμων στο διάστημα, αλλά κάτι που θα είναι αναπόσπαστο μέρος του συστήματος περιβαλλοντικού ελέγχου και υποστήριξης της ζωής».

Η πρωτεΐνη της Solar Foods μπορεί να γίνει πάστα ή σκόνη και να αναμιχθεί με αλεύρι και τυπικά συστατικά τροφίμων για να δημιουργήσει τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνες, όπως ζυμαρικά, μπάρες πρωτεΐνης και ακόμη και σοκολάτα. Τα πειράματα συνεχίζονται για να ανακαλύψουν εάν είναι δυνατό να το αναμίξουμε με λάδια και να το μετατρέψουμε σε κάτι που έχει τη σύσταση μιας μπριζόλας, χρησιμοποιώντας έναν τρισδιάστατο εκτυπωτή.

Τα φρέσκα τρόφιμα πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη: Ενώ τα δισκία βιταμινών μπορούν να βοηθήσουν, οι αστροναύτες χρειάζονται φρέσκα προϊόντα και συνεχίζονται τα πειράματα σχετικά με τον τρόπο καλλιέργειας λαχανικών σε αυτό το μοναδικό περιβάλλον μηδενικής βαρύτητας, εκτεθειμένο στο ηλιακό φως. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός έχει τον δικό του μικρό βοτανικό κήπο, γνωστό ως… χορτοφάγοςπου Οι αστροναύτες μελετούν την ανάπτυξη των φυτών στη μικροβαρύτητα.

πίσω στη γη, Διαστρικό εργαστήριο Στο νησί Merritt της Φλόριντα, έχει αναπτύξει ένα μοντέλο συστήματος βιοαναγέννησης για την παραγωγή μικροπράσινων, λαχανικών, μανιταριών, ακόμη και εντόμων. Η εταιρεία ήταν επίσης φιναλίστ στο Deep Space Food Challenge της NASA, μαζί με… Το μυστήριο του σύμπαντος Στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, μια εταιρεία εργάζεται σε έναν τρόπο για να καλλιεργήσει αποτελεσματικά μικροπράσινα στο διάστημα.

Ένα πράγμα που φαίνεται πιθανό είναι ότι το μέλλον της διαστημικής τροφής θα περιλαμβάνει μύκητες. Τρεις από τους έξι φιναλίστ στο Deep Space Food Challenge της NASA εργάζονται πάνω σε ιδέες για μύκητες, όπως Micorina στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, η οποία έχει αναπτύξει ένα σύστημα που χρησιμοποιεί συνδυασμό μικροφυκών και μυκήτων για την παραγωγή μυκοπρωτεΐνης (ένας τύπος πρωτεΐνης που προέρχεται από μύκητες, που χρησιμοποιείται συχνά σε εναλλακτικά προϊόντα κρέατος).

«Οι μύκητες είναι πολύ ευέλικτοι», εξηγεί ο Carlos Otero, ο οποίος εργάζεται στην ομάδα R&D στο Mycorena. “Μπορεί να αναπτυχθεί σε διαφορετικά υποστρώματα, μεγαλώνει γρήγορα και μπορείτε να σχεδιάσετε ένα μικρό, αποτελεσματικό σύστημα ικανό να παράγει αρκετό φαγητό για το πλήρωμα. Είναι επίσης πολύ στιβαρό, ανθεκτικό στην ακτινοβολία και εύκολο στην αποθήκευση και τη μεταφορά.”

Όλα αυτά τα διαστημικά τρόφιμα τοποθετούνται σε ένα σύστημα κλειστού βρόχου, με ένα τελικό προϊόν που μπορεί να εκτυπωθεί 3D για να δημιουργήσει φαγητό που μοιάζει κάπως με την υφή των φιλέτων κοτόπουλου. Ένα πρόσθετο πλεονέκτημα είναι ότι η πηγή πρωτεΐνης του περιέχει όλα τα απαραίτητα αμινοξέα που χρειάζεται το ανθρώπινο σώμα για να λειτουργήσει.

Καθώς οι ευκαιρίες για ιδιωτικές εταιρείες να μπουν στον διαστημικό αγώνα αυξάνονται, τόσο αυξάνονται οι ευκαιρίες για ιδιωτικούς σεφ. Ο σεφ Rasmus Munk από ένα εστιατόριο βραβευμένο με αστέρι Michelin Ο Αλχημιστής Στην Κοπεγχάγη ανάμεσα σε πολλές πτήσεις έτοιμες για απογείωση. Ο Munk ανακοίνωσε πρόσφατα μια συνεργασία με SpaceVIP Για να προσφέρει μια καθηλωτική γευστική εμπειρία στο διαστημόπλοιο Neptune της Space Perspective, τα εισιτήρια κοστίζουν 397.000 £ (495.000 $) ανά άτομο για ένα ταξίδι έξι ωρών στην άκρη του διαστήματος.

Είναι ένας από τους πολλούς σεφ που βλέπουν τη δυνατότητα να εξυπηρετούν πλούσιους τουρίστες σε εμπορικές διαστημικές πτήσεις. Αλλά ενώ είναι εύκολο να δούμε αυτές τις προόδους ως περιορισμένες στους πολύ λίγους ανθρώπους που μπορούν να αντέξουν οικονομικά ένα τέτοιο ταξίδι (ή να το αναλάβουν ως αστροναύτης), η ανάπτυξη τροφίμων στο διάστημα δεν αφορά μόνο το τι θα φάμε στη μηδενική βαρύτητα τι θα φάμε Σε μηδενική βαρύτητα. Τι μπορεί να καταλήξουμε να φάμε στον πλανήτη μας. Το Deep Space Food Challenge της NASA έχει επίσης σχεδιαστεί για τη δημιουργία προηγμένων συστημάτων τροφίμων που θα μας ωφελήσουν στη Γη, επιτρέποντας νέους τρόπους παραγωγής τροφής σε ακραία περιβάλλοντα και περιοχές με σπάνιες πόρων.

«Αντιμετωπίζουμε μεγάλες προκλήσεις όσον αφορά την κλιματική αλλαγή, ειδικά όταν πρόκειται για ξηρασίες που επηρεάζουν τις δυνατότητες παραγωγής τροφίμων μας», λέει ο Luckanen. «Το διάστημα το θέτει στην απόλυτη δοκιμασία, όπου παίρνουμε πόρους που είναι σπάταλοι από άλλες δραστηριότητες και τους μετατρέπουμε σε προϊόν προστιθέμενης αξίας. Είναι η φιλοσοφία της κυκλικής οικονομίας που έχουμε οδηγήσει ποτέ περιορισμένος.”

Για την Christina Carlsson, επικεφαλής Ε&Α στο Mycorena, ισχύει η ίδια αρχή: «Το έργο μας εργάζεται για την επίτευξη αποδοτικής χρήσης πόρων στη Γη καθώς και στο διάστημα», λέει. “Δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου εκπομπές, σχεδόν καθόλου απόβλητα. Το διάστημα είναι απλώς ένα σκληρό περιβάλλον όπου μπορείτε να αμφισβητήσετε την ανάπτυξη αυτού του τύπου έργου: εάν λειτουργήσει εκεί, θα λειτουργήσει στη Γη.”

Η τρίτη φάση του Deep Space Food Challenge της NASA ξεκινά αυτό το καλοκαίρι και στοχεύει να δοκιμάσει περαιτέρω πώς λειτουργούν αυτά τα έργα σε συνθήκες που μοιάζουν με το διάστημα. Είναι κάτι που πρέπει να παρακολουθήσετε προσεκτικά: Αν και είναι σχεδόν βέβαιο ότι αυτές οι νέες τροφές θα αποτελούν μέρος του διατροφικού προφίλ των αστροναυτών στο διάστημα, είναι επίσης πιθανό ότι θα επηρεάσουν τον τρόπο που τρώμε στη Γη και στο μέλλον.

BBC.com Παγκόσμιο τραπέζι “Sshatters the Kitchen Ceiling” αλλάζοντας τον τρόπο που ο κόσμος σκέφτεται για το φαγητό, σε σχέση με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.

Γίνετε μέλος πάνω από τρία εκατομμύρια θαυμαστές του BBC Travel κάνοντας μας like FacebookΉ ακολουθήστε μας Χ, Και Ίνσταγκραμ.