Το Snowflake Mountain και το μέλλον του Netflix

βουνό νιφάδα χιονιού Ανάλογα με την ηλικία, την τοποθεσία και την πολιτική συμπάθειά σας, είτε σας περιπαίζει είτε σας τρολάρει. Η μεροληψία του είναι εκεί στην πρώτη λέξη του τίτλου και είναι αγαπημένος των συντηρητικών που θεωρούν αυτούς που βρίσκονται στα αριστερά τους, ειδικά τους νέους, ως πολύ ευαίσθητους. Και η υπόθεσή του φαίνεται να έχει σχεδιαστεί ειδικά για να υποστηρίξει την κοσμοθεωρία των ανθρώπων που είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν νιφάδα χιονιού ως προσβολή. Παρουσιαζόμενοι ως τεμπέληδες, εγωιστές και εξαρτημένοι από τους γονείς τους, δέκα ενήλικες περνούν χρόνο σε ένα στρατόπεδο ερημιάς (νομίζοντας ότι πηγαίνουν σε μια πολυτελή βίλα), όπου δύο στρατιωτικοί κτηνίατροι που έγιναν ειδικοί επιβίωσης έχουν επιφορτιστεί να τους μαστιγώσουν. σε φόρμα.

Η ενόχληση για την εμφάνιση αυτού του παραλογισμού θα ήταν προς το συμφέρον των εκτελεστικών παραγωγών, των επαγγελματιών του ριάλιτι, του Cal Turner (αρχάριος στο Ηνωμένο ΒασίλειοΚαι το κρυφό κεφάλικαι ο Joe Harcourt SmithΚύκλος). Ωστόσο, είναι χρήσιμο να καταλάβουμε τι βουνό νιφάδα χιονιού Το κάνει, τόσο στην επιφάνειά του όσο και κάτω από αυτό — όχι μόνο επειδή εκμεταλλεύεται διαφανώς τους διαρκώς κλιμακούμενους πολιτιστικούς πολέμους μας, αλλά και επειδή αυτή η προσέγγιση λέει πολλά για το πού μπορεί να κατευθυνθεί το Netflix, στα μισά του δρόμου μιας αχαρακτήριστα κακής χρονιάς για τους υπηρεσία.

Οι τιμές που δηλώνονται στην παρουσίαση είναι συντηρητικές με μια σχετικά καλοήθη έννοια. Ο Joel Greaves και ο Matt Tate, επιζώντες που υπηρετούν επίσης ως de facto οικοδεσπότες και ελληνική χορωδία, προσφέρουν ένα ζοφερό όραμα για τον αιώνιο αποδιοπομπαίο τράγο: Kids Today. «Υπάρχει ένα σωρό από παιδιά που δεν μπορούν ούτε να ξεφορτώσουν το πλυντήριο πιάτων, πόσο μάλλον να κρατήσουν μια δουλειά», θρηνούν σε ένα pre-montage, πάνω από πλάνα με μέλη του καστ να κάνουν μακιγιάζ, να χαλαρώνουν σε καναπέδες και γενικά να γκρινιάζουν. Αυτό που χρειάζονται αυτοί οι υποτιθέμενοι τεμπέληδες της γενιάς Z για να γίνουν ανεξάρτητοι δεν είναι η επαγγελματική κατάρτιση, η διαγραφή του χρέους των φοιτητών ή η ίδια αίσθηση γεωπολιτικής και περιβαλλοντικής σταθερότητας που απολάμβανε η προηγούμενη γενιά. Έχουν περάσει δύο εβδομάδες στο δάσος, ξεφλουδίζουν τα ελάφια και διατηρούν το πρωτόγονο αποχετευτικό τους σύστημα. Η δυνατότητα εφαρμογής τέτοιων πειραμάτων στη σύγχρονη ζωή δεν αμφισβητείται.

Υπάρχει όμως μεγαλύτερη αντίφαση βουνό νιφάδα χιονιού Ζωγραφίζει ανάμεσα σε πεσμένα στρατόπεδα και ειδυλλιακά ανθρώπινα δείγματα Ματ και Τζόελ που παραμένουν εμφανώς ανεξερεύνητα. Ενώ ο τελευταίος είναι παρών ως σκληροί, τραχύ λευκοί άνδρες (τα πιο αγενή μέλη του καστ τους περιγράφουν ως “δύο τυχαίους ανθρώπους που μοιάζουν σαν να είναι από… κυνηγοί κροκοδείλων [sic]’), η πλειοψηφία των ανδρών τους είναι έγχρωμοι νέοι που κατάγονται από μεγάλες πόλεις. Και η εκπομπή δεν αφήνει τους θεατές να το ξεχάσουν. Σε ένα επεισόδιο στα μισά της σεζόν, πρέπει να άκουσα τα λόγια Νέα Υόρκη Το είπε δεκάδες φορές. Έτσι, υπάρχουν άβολες απόηχοι φυλετικών στερεοτύπων Η βασίλισσα της ευημερίας Λάβετε όταν ο Joel παραπονιέται, από νωρίς, ότι οι κατασκηνωτές «δεν θέλουν να κερδίσουν τίποτα, θέλουν απλώς φυλλάδια».

Ο Ματ Τέιτ, αριστερά και ο Τζόελ Γκρέιβς

Το σπίτι του μπαμπά

Εν τω μεταξύ, η απεικόνιση των κοριτσιών ως παράλογων, ρηχών και υλιστικών – και δύο από τα αγόρια ως ανδρόγυνα, αν και η εκπομπή αποφεύγει να συζητήσει τους σεξουαλικούς τους προσανατολισμούς – δίνει στους θεατές μια ευκαιρία να βυθιστούν στον ανομολόγητο σεξισμό και την ομοφοβία. Κανείς δεν ξεκαθαρίζει, πόσο μάλλον αμφισβητεί, την υπόθεση ότι οι ιστορικά αντρικές δεξιότητες όπως η αναρρίχηση στο βουνό και το τρύπημα σε σανίδες είναι πιο ωφέλιμες για τους νεαρούς άνδρες το 2022 από τις παραδοσιακά γυναικείες δεξιότητες. Ειδικά στα πρώτα επεισόδια, οι κάμερες παραμένουν στα πρόσωπα των κατασκηνωτών καθώς κλαίνε και ουρλιάζουν από τον πόνο και καταρρέουν. Είναι αδύνατο να απολαύσεις έναν τέτοιο εύθυμο σαδισμό αν δεν φανταστώ ότι έχεις ειλικρινή περιφρόνηση για ανθρώπους σαν αυτές τις λεγόμενες νιφάδες χιονιού.

Η σειρά γίνεται πιο ωραία όσο συνεχίζεται. Παρ’ όλες τις θέσεις που παίρνει ο σκληρός τύπος, ο Ματ και ο Τζόελ αποκαλύπτονται σταδιακά με συναισθηματική νοημοσύνη. Αντί να απαιτούν την τελειότητα, επαινούν τους κατασκηνωτές για σοβαρές προσπάθειες. Στα μέσα της 8ης σεζόν, βουνό νιφάδα χιονιού Άρχισε να εστιάζει περισσότερο στην πρόοδο παρά στην ταλαιπωρία. Εάν ο περιστασιακός πραγματικός παλληκάρι εγκαταλείψει – μια απόφαση που ήξεραν ότι θα κόστιζε στους συναδέλφους τους 5.000 $ από ένα πιθανό έπαθλο 50.000 $, που θα απονεμηθεί σε ένα εξαιρετικό μέλος του καστ στο τέλος του πειράματος – οι περισσότεροι συμμετέχοντες θα ανταποκρινόταν στο ύψος των περιστάσεων. Η αλλαγή στον τόνο εξυπηρετεί δύο σκοπούς: κάνει την αποτελεσματικότητα της εκπαίδευσης επιβίωσης του Ματ και του Τζόελ μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία και παρέχει εύλογη αμφισβήτηση σχετικά με τις πολιτικές προκαταλήψεις της σειράς σε ενδεχόμενο γεγονός που προκαλεί κριτική από το φιλελεύθερο κοινό. Το ίδιο ισχύει και για την καθυστερημένη προσθήκη μιας προπονήτριας επιβίωσης, της Kat Begney, η οποία εντάσσεται στην ομάδα μόνο όταν έχει εδραιωθεί η αρχική δυναμική του αγώνα και του φύλου.

Ενώ υπάρχουν πολλές τηλεοπτικές εκπομπές με σιωπηρά συντηρητικές ατζέντες, δυσκολεύομαι να ονομάσω ένα μέσο λιγότερο κομματικό από το Fox News που κυκλοφορεί πλήρως στην αγορά, από τίτλο έως τρακτέρ Αυτό είναι βασικά ένα υπέροχο απόσπασμα κατασκήνωσης, για θεατές που θέλουν να δουν νέους, έγχρωμους και ανθρώπους που διαβάζουν ως γυναίκες που υποφέρουν στα χέρια φαλλοκρατών στρατιωτικών. Μεταξύ άλλων, αυτό υποδηλώνει μια προσπάθεια του Netflix να αποστασιοποιηθεί από τις κατηγορίες για φιλελεύθερη μεροληψία – ή αυτό που ο Elon Musk, ένας πρόσφατα μετονομασμένος Ρεπουμπλικανός, περιέγραψε ως «συσκευή ροής».Ξυπνήστε τον ιό του μυαλού“—το οποίο τώρα μαστίζει έναν γίγαντα της ψυχαγωγίας όπως η Disney. Όταν το τίμημα της απεικόνισης ενός queer χαρακτήρα σε μια παιδική ταινία παραμορφώνεται από ακροδεξιούς ακτιβιστές λόγω”δελεάζονταςΟι πλατφόρμες που θέλουν απεγνωσμένα να κρατήσουν αυτούς τους συνδρομητές μπορεί να χρειαστεί να ανταποκριθούν στις ακραίες κοσμοθεωρίες τους.

Οι δύο κατασκηνώσεις στο «Snowflake Mountain» Ντέβον και Σόλομον

House of Dads/Netflix

Και φαίνεται ότι το Netflix δεν μπορεί πλέον να τους αποξενώσει ούτε κανέναν άλλο. Δεν είναι τυχαίο ότι το tweet του Musk “Mind Awakening Virus” δεν ήταν απάντηση σε κάποια συγκεκριμένη εκπομπή, αλλά μάλλον σε ενημερωτικό δελτίο Η μετοχή αυτής της εταιρείας υποχωρούσε εν μέσω εξαψήφιων απωλειών συνδρομητών. Μετά από χρόνια δημοσίευσης περιεχομένου και ξέφρενης διεθνούς επέκτασης, η C Group καυχιόταν ότι οι μεγαλύτεροι ανταγωνιστές της δεν ήταν άλλες υπηρεσίες ροής, αλλά Fornite και ύπνοςΤο Netflix υπολογίζει τώρα δημόσια την προοπτική να φτάσει σε ανώτατο όριο ανάπτυξης στις ΗΠΑ. «Είμαστε το αουτσάιντερ τώρα;» Bella Bagaria, πρόεδρος της παγκόσμιας τηλεόρασης της εταιρείας, ρωτήστε δυνατά Στην τελευταία κεντρική ομιλία στο Banff International Media Festival. «Είναι ωραίο, αυτό είναι ένα καλό μέρος για σένα».

Είναι αυτό όμως; Με αυτό εννοώ: πώς πηγαίνει η περιστροφή στο καθεστώς του σποραδικού αουτσάιντερ με την τρέχουσα στρατηγική του Netflix να διατηρεί μερίδιο αγοράς ξοδεύοντας σε ανταγωνιστικές πλατφόρμες με την ελπίδα να προσελκύσει το μεγαλύτερο δυνατό τμήμα θεατών; Σε αντίθεση, ας πούμε, με την Apple, η οποία μπορεί να πάρει ρίσκα και να ρισκάρει επειδή η τηλεόραση και οι ταινίες δεν θα είναι η κύρια πηγή εισοδήματός της, το Netflix μπορεί να ευδοκιμήσει, οικονομικά, μόνο με το να είναι τα πάντα για όλους τους ανθρώπους. παρουσία βουνό νιφάδα χιονιού, με την υπόθεση της ευφροσύνης και του επίμονου φανατισμού, υπονοούσε την απόφαση να καλωσορίσουμε ανθρώπους που προσβάλλονται από αξίες όπως η συμπεριληπτικότητα και η συμπόνια σε αυτή τη μεγάλη σκηνή. Το ίδιο ισχύει και για το γεγονός ότι, μετά από μήνες λογομαχίας για αστεία κατά των τρανσέξουαλ στα stand-up αφιερώματα του Dave Chappelle, το Netflix επέλεξε όχι μόνο να διπλασιάσει την υποστήριξή του για τον Chappelle, αλλά και να μεταδώσει υλικό για τρανς Ricky Gervais.

Όσο περισσότερο κοινό προσπαθείτε να ευχαριστήσετε, τόσο περισσότερα είδη κοινού υπάρχουν που κινδυνεύετε να αποξενώσετε. Αυτό είναι το παράδοξο της εποχής της πολιτικής πόλωσης. Με άλλα λόγια, για να παραθέσω τον αυτοβιογραφικό τίτλο του ιστορικού Howard Zinn, You Can’t Be Neutral on a Moving Train. Όπως και το Spotify όταν επέλεξε να συνεχίσει να χρηματοδοτεί το podcast του Joe Rogan παρά την προώθηση της παραπληροφόρησης σχετικά με τον COVID – μια επιλογή που κοστολογήθηκε από τους καταλόγους του Neil Young, της Joni Mitchell και πολλών άλλων διάσημων μουσικών – ο πάροχος στοιχηματίζει στην πίστη των συνδρομητών που μαγνητοσκοπούσε πριν από χρόνια , όταν η υπηρεσία είχε πολύ διαφορετική εστίαση και δημογραφική στόχευση. Εάν η σκόνη στο Chappelle είναι κάποια ένδειξη, είναι η επόμενη τριμηνιαία έκθεση, και όχι η παρουσία ή η απουσία αντιδράσεων από το κοινό, που θα αποφασίσει εάν μπορούμε να περιμένουμε με ανυπομονησία περισσότερες εκπομπές όπως βουνό νιφάδα χιονιού από το Netflix.

καλέστε μας στο letter@time.com.