«My Rembetika Blues» – Ένα ταξίδι στην ιστορία, τους ρυθμούς και τα αυλάκια που λένε μια ιστορία

Το My Rembetika Blues θα προβληθεί την Πέμπτη 2 Νοεμβρίου στο Marrickville του Σίδνεϊ. Στο συναισθηματικό της ντοκιμαντέρ, η Ελληνοαυστραλή σκηνοθέτις Μαίρη Ζορνάζη παρακολουθεί το ταξίδι των προγόνων της από τη Σμύρνη, τώρα τη Σμύρνη, στην Τουρκία, μέχρι το σπίτι της στο Σίδνεϊ, και με αυτόν τον τρόπο ανακαλύπτει περισσότερα από την ιστορία της οικογένειάς της. Ο Ζορνάζι εμβαθύνει στην έρευνα, οδηγώντας σε μια βαθιά κατανόηση του πώς τα Ρεμπέτικα συνδέθηκαν με τα εκατομμύρια των προσφύγων από τη Μικρά Ασία που συγκεντρώθηκαν γύρω από το λιμάνι του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και της Νέας Υόρκης. Η μουσική του Ρεμπέτικα ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά από μικρά στούντιο στη Νέα Υόρκη αφιερωμένα σε νέους ήχους που αναδύονται από την Αμερική, όπως μπλουζ, τζαζ και μπλουγκράς. Εκεί ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά η σπουδαία Rosa Escanazi, η ελληνοεβραϊκή ρεμπίτισσα.

Έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία μοιράστηκαν χώρο με Αφροαμερικανούς, καθώς και με νέους φτωχούς μετανάστες όπως Εβραίους, Αρμένιους και Τσιγγάνους, που αναζήτησαν καταφύγιο από τους πολλούς πολέμους και τις συγκρούσεις που κατέκλυσαν την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία πυροδότησε τον καταστροφικό, μαινόμενο πόλεμο της Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Νέα Σοβιετική Ρωσία. Το ντοκιμαντέρ εξερευνά τα βαθιά, ακατέργαστα ρεμπέτικα μπλουζ και ως μουσική αφήγηση των πρώτων μεγάλων και αιματηρών ανταλλαγών πληθυσμών του 20ού αιώνα. Σχεδόν δύο εκατομμύρια Έλληνες αντιμετώπισαν θάνατο, διώξεις και τελικά εξορία από την πατρίδα τους στη Μικρά Ασία, τώρα την Τουρκία, μετά τον δύσμοιρο ελληνοτουρκικό πόλεμο το 1922. Αυτοί οι πρόσφυγες στην Ελλάδα, καταλαμβάνοντας τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας, οδήγησαν στη δημιουργία ελληνικής αστικής μπλουζ μουσικής, ρεμπέτικα.

Σκηνή του My Rembetika Blues (2021) με φόντο τη σκηνοθέτη Μαρί Ζορνάρη. Φωτογραφία: Παρέχεται

Η ταινία εστιάζει στην εξορία και τη μετανάστευση ως τις θεμελιώδεις ρίζες αυτού του αστικού μείγματος Δύσης και Ανατολής, βυζαντινού και οθωμανικού ή σεφαραδίτικου και κλέζμερ, φολκ και τζαζ. Τα Ρεμπέτικα άλλαξαν τον ήχο της σύγχρονης Ελλάδας και της ίδιας της Ελλάδας. Στη δεκαετία του 1920, το κράτος και οι αρχές προσπάθησαν να απαγορεύσουν τα «ρεμπέτικα» και να καταρρίψουν τον νόμο για όσους εμπλέκονται στην αναπαραγωγή αυτής της μουσικής. Ο μποέμικος τρόπος ζωής στο περιθώριο της ευγενικής κοινωνίας και η νέα μορφή ανατολίτικης, μικροτονικής, μελισματικής και συναισθηματικής μουσικής δεν πήγαιναν καλά με τις προσπάθειες δυτικοποίησης της Ελλάδας από τις νέες ελίτ. Ωστόσο, μέσα στα 100 χρόνια από τη γέννηση του ρεμπέτικου, αυτή η φόρμα, όπως και το αφροαμερικανικό μπλουζ, έχει εξελιχθεί, έχει μεταμορφώσει και έχει ενσωματώσει διαφορετικά στυλ μουσικής, όπως τζαζ, κάντο, λάτιν, φλαμένκο, ροκ, ακόμη και νέα ωραία μουσική. Αρμονία. Ένα από τα θέματα της ταινίας του Ζορνάζι, ο Νέγρος του Μοριά, είναι ένας Αφρο-Έλληνας ράπερ, που συνδυάζει ραπ, λαϊκά και ρεμπέτικα μπλουζ για να αντιμετωπίσει σύγχρονα ζητήματα και πραγματικότητες στην Ελλάδα. Ο Ζορνάζι συγκεντρώνει διάφορες ιστορίες και συνεντεύξεις με μουσικούς, μέλη της οικογένειας και ειδικούς στα ρεμπέτικα, κοινώς γνωστά ως ελληνική μπλουζ μουσική.

Το My Rembetika Blues προβάλλεται στις 7 μ.μ. στο Atlas Community and Cultural Centre, 96 Illawarra Road, Marrickville. Μετά την προβολή θα ακολουθήσει ερώτηση και απάντηση με τη σκηνοθέτη Μαίρη Ζορνάζη.

Για περισσότερες πληροφορίες καλέστε στο 722-564-0402 / 771-529-0410 ή επισκεφθείτε greekfilmsocietysydney.com/

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *