The Graveyard of the Horses (2022) του Xiaoxuan Jiang

Φαίνεται ότι το χιόνι πλησιάζει.

Ο Xiaoxuan Jiang είναι ένας Μαντζουριανός σκηνοθέτης που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Εσωτερική Μογγολία της Κίνας. Το Horse Graveyard, η τελευταία της μικρού μήκους ταινία, έχει ήδη βρει το δρόμο της προς το Ταλίν και το SXSW και τώρα προβάλλεται στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μπουσάν.

Το Graveyard of the Horses προβάλλεται στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Μπουσάν

Η ιστορία διαδραματίζεται στη μογγολική στέπα, κατά τη διάρκεια ενός μάλλον σκληρού χειμώνα. Η Τανάν, μια νεαρή έγκυος γυναίκα, προσπαθεί να φροντίσει τη μικρή της κόρη Ανγκάρα και τα κοπάδια των βοοειδών τους σε αυτές τις σκληρές συνθήκες. Η γενική της κατάσταση είναι προφανώς τραγική και οι διακοπές ρεύματος δεν βοηθούν καθόλου. Όταν οι λύκοι αρχίζουν να κλείνουν στην περιοχή, η Τανάν πρέπει να βρει έναν τρόπο να τους διώξει πριν σκοτώσουν ολόκληρη την αγέλη της.

Η μογγολική στέπα προσφέρει πάντα κινηματογραφικές ευκαιρίες λόγω της μοναδικότητάς της ως σκηνικό, είτε καταπράσινα χωράφια το καλοκαίρι είτε καλυμμένα με χιόνι το χειμώνα. Ο Xiaoxuan Jian, ως ντόπιος, γνωρίζει την τοποθεσία και το πόσο σκληρή είναι η ζωή εκεί από πρώτο χέρι, σε ένα χαρακτηριστικό που ωφελεί τόσο τα οπτικά στοιχεία της ταινίας όσο και την ιστορία, η οποία φαίνεται εξίσου ρεαλιστική με το ντοκιμαντέρ. Μέσα από αυτούς τους δύο άξονες ευδοκιμεί η ταινία.

Όσον αφορά το πρώτο, το DP Tao Qiu καταγράφει την περιοχή με πιο εντυπωσιακό τρόπο (σε αναλογία 4:3), τόσο με την τραχύτητα όσο και με την ομορφιά του, ενώ, σε συνδυασμό με την ήρεμη, ήρεμη αφήγηση του Tanan και έναν κατάλληλα αργό ρυθμό, όπως υπαγορεύεται με το μοντάζ του Zale Zheng, το Επίσης δημιουργεί μια τελετουργική ατμόσφαιρα που παραπέμπει στην πραγματικότητα σε ταινία τρόμου. Ωστόσο, αυτό δεν είναι υπερφυσικό θρίλερ, που μας φέρνει στον δεύτερο άξονα, καθώς ο σκηνοθέτης δείχνει πόσο τρομακτική είναι η ζωή σε αυτές τις περιοχές και πώς πλάθει τους κατοίκους της να γίνουν όσο το δυνατόν πιο σκληροί για να επιβιώσουν ενάντια στις δυνάμεις της φύσης. . Ο τρόπος με τον οποίο η Tannan πρέπει να είναι μια στοργική, στοργική μητέρα και, ταυτόχρονα, αμείλικτη κηδεμόνας, τονίζει αυτό το σχόλιο με τον πιο εύγλωττο τρόπο, όπως και η αστρική ερμηνεία της ηθοποιού (το πραγματικό της όνομα είναι επίσης Tannan). Στο ίδιο πνεύμα, η σκηνή κατά τη διάρκεια της νύχτας είναι ίσως η πιο εντυπωσιακή σε ολόκληρη την ταινία.

Η Xiaoxuan Jiang θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει ένα δράμα που χτυπάει σκληρά, αλλά η επιλογή της για το τέλος της επιτρέπει στην ταινία να τελειώσει αισιόδοξα, δείχνοντας ότι η ζωή συνεχίζεται, ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες, χρειάζεται μόνο λίγη προσπάθεια.

Το Graveyard of Horses είναι μια εντυπωσιακή ταινία μικρού μήκους, που αναδεικνύει τη γνώση της σκηνοθέτιδας για το θέμα της όσο και το βλέμμα της για σύνθεση.